นรกภูมิในไตรภูมิ-พระมาลัย: การแตกแยกของสงฆ์ : หน้า 23/42

นรกภูมิในไตรภูมิ-พระมาลัย: ความถกเถียงกันถึงพระพุทธเจ้าถึงองค์การทำให้สงฆ์แตกแยกกัน ว่า ดูทุกข์ทุกข์ทั้งหลาย ธรรมอย่างหนึ่งเมื่อเกิดขึ้นในโลก ย่อมเกิดขึ้นเพื่อความไม่เกื้อกูล ไม่อำนวยสุขแก่องหนหมูมาก เพื่อความฉิบหายไร้ประโยชน์ เพื่อความทุกข์ แก่เทวาและมนุษย์ทั้งหลาย ธรรมอย่างหนึ่งนี้คือ สงฆ์ทกฏ ดูก่อนทุกข์ทั้งหลาย ถึงเมื่อสงฆ์แตกแยกกันแล้ว ย่อมมีความบาดหมางกัน มีการแข่งขัน มีการดูหมิ่นกัน มีการขู่ mutually กัน มีการขับไล่กัน เพราะสงฆ์แตกกันนั่น ชนทั้งหลายผู้ไม่เลือกสกุลไม่เสวยสุขไม่เสื่อมใส และผู้ที่เสื่อมใสอยู่แล้ว บางพวกก็หมดความเสื่อมใส... ผู้กลายสงฆ์ต้องไปเกิดในอบาย ตนวกยังซ้ำกลั้ بผู้มีความยินดีเข้าร่วมด้วย ตั้งอยู่ในธรรม ย่อมเสื่อมจากมรผลนิพพาน นี้น่ะครั่นทำลายสงฆ์ผู้พร้อมเพรียงกันแล้วต้องหมกไหม้อยู่ในนรกซ้ำกลั้ พระอธิษฐานปิฎก อัสสจิจากา ว่าด้วยเรื่องการปฐเจา-วิสาขยา ระหว่างหญิงทีและปรามทีเรื่องการไม่จ่ายท่านนรอธิรกรรมโดย กล่าวถึงอันติริยกรรม 5 ประการว่า "บุคคลจงใจปลิงชีวิตมรณะ ม่ำบิด ม่ำพระอรหันต์ เป็นผู้ยังพระโลหิต (พระพุทธเจ้า) ให้ขึ้น และ บุคคลผู้นั่งสงฆ์ จะต้องตกนรกตลอดกัลล์ตลอดกัลป์จากการศึกษาเปรียบเทียบแสดงให้เห็นว่า มหานรกขุมน่ำบีบ บุกกรรมและการเลยทุกข์ในอาณาของสัตว์นรกในไตรภูมิ-พระมาลัย มีลักษณะร่วมกับคัมภีร์โลกที่ปลาจารและโลกบาคบุติอย่างชัดเจน