การบวชของพระโอรสในพระราชวัง : หน้า 7/144

ว่า “ท่านทั้งหลายจงเชิญโอรสของเราให้ประทับ เหนือกองรัตนะ ให้พระโอรสสวมพวงดอกไม้ทองคำ และทำพิธียกเศวตฉัตรขึ้นเถิด” พระกุมารทูลคัดค้าน ว่า “ข้าพระองค์ไม่ต้องการราชสมบัติ ขอพระองค์ ได้โปรดทรงอนุญาตให้ข้าพระองค์บวชด้วยเถิด” “ลูกรัก ลูกบอกคืนราชสมบัติเพื่อออกบวชเพราะ อะไรหรือ” พระโพธิสัตว์ทูลตอบว่า “ขอเดชะ ข้าพระองค์ อยู่ในครรภ์พระมารดา ๑๐ เดือน เหมือนอยู่ในนรก พอคลอดออกมาก็ไม่ได้โอกาสเห็นโลกภายนอก ถึง แม้จะพ้นจากเงื้อมมือนางยักษิณีแล้ว ใช่ว่าข้าพระองค์ จะไม่แก่ไม่ตาย ไม่มีใครสามารถจะชนะความตาย ได้ ข้าพระองค์เบื่อการเกิดยิ่งนัก ขอบวชไปจนกว่า วันสุดท้ายของชีวิต และปรารถนาจะบวชไปจนกว่า ชรา พยาธิ และมรณะ จะไม่มาถึงข้าพระองค์ ขอเดชะ ทรงโปรดอนุญาตให้ข้าพระองค์บวชด้วย เถิด” แหกคุก พระราชาทรงเป็นห่วงราชสมบัติว่า “ราช อาณาเขตที่กว้างใหญ่ไพศาลล้วนเป็นของลูก ลูก จะทอดทิ้งเหล่าไพร่ฟ้าประชาราษฎร์ไปได้อย่างไร เล่า” พระโอรสตรัสสำทับว่า “ความแก่ ความเจ็บ ความตายได้รุกรานข้าพระองค์ ซึ่งกำลังสนทนา กับพระองค์อยู่ ยังจะมัวเป็นห่วงราชสมบัติอยู่ไย มัจจุราชมิได้มีความเกรงใจเลยว่า ผู้นี้เป็นกษัตริย์ เป็นพราหมณ์ เป็นเศรษฐี ย่อมย่ำยีทั่วทั้งหมด นักเล่นกลทำกลมายากลางสนาม ลวงนัยน์ตา ประชาชนให้หลงเชื่อได้ แต่จะลวงมัจจุราชให้หลง เชื่อไม่ได้ อสรพิษขบกัดมนุษย์ให้ถึงตายได้ แต่ไม่ สามารถจะขบกัดมัจจุราชให้ตายได้ หมองูถอนพิษ ร้ายได้ แต่จะถอนพิษของผู้ถูกมัจจุราชประทุษร้าย ไม่ได้ แพทย์ผู้มีชื่อเสียงกำจัดพิษพญานาคได้ แต่ รักษาคนใกล้ตายไม่ได้ วิทยาธรร่ายอาคมก็หายตัว ได้ แต่หายตัวไม่ให้มัจจุราชเห็นไม่ได้เลย เพราะ &