เนกขัมมบารมีและการประพฤติพรหมจรรย์ : หน้า 4/144

ปกิณกธรรม เรื่อง : พระมหาเสถียร สุวณฺณฐิโต ป.ธ. ๙ / พระมหาวิริยะ ธมฺมสารี ป.ธ. ๙ ภาพประกอบ : กองพุทธศิลป์ เนกขัมมบารมี วิถีสมณะ ec outrym “ดูก่อนสุเมธดาบส จากนี้ไปท่านพึงบำเพ็ญเนกขัมมบารมีให้บริบูรณ์ บุรุษผู้อยู่ในเรือนจำ มานาน มิได้ชอบเรือนจำนั้นเลย มีแต่ความอึดอัด ไม่อยากอยู่ฉันใด แม้ท่านก็ฉันนั้น จงทำ ภพทั้งปวงให้เป็นเช่นกับเรือนจำ มุ่งหน้าต่อเนกขัมมบารมีคือการออกจากกามเท่านั้น ท่านจักได้ เป็นพระพุทธเจ้า” จึงพากันสลัดตนออกให้พ้นจากบ่วงกาม คุกเหล็ก สุเมธดาบสได้ตรวจตราดูว่า เมื่อมีบุญเป็น อิสระได้ยาก บัณฑิตเห็นโทษการครองเรือนนี้แล้ว เสบียงในการเดินทางไกลและได้อัตภาพเป็นมนุษย์ แล้ว ทำไมจึงยังไปไม่ถึงที่สุดแห่งทุกข์และยังมีกิเลส อาสวะเกาะติดแน่นอยู่ ก็ได้เห็นว่า สาเหตุมาจาก มนุษย์ยังหลงติดอยู่ในเหยื่อล่อของพญามาร คือ เบญจกามคุณ จึงไปนิพพานไม่ได้ กามคุณนี่เอง ที่ครอบงำหมู่สัตว์ให้ติดในภพ แม้จะร่ำรวยเป็น มหาเศรษฐี ได้รูปร่างงดงาม แต่ถ้ามัวข้องเกี่ยวกับ กามคุณ ก็ทำให้หมดเวลาในการสร้างบารมี จึง จำเป็นจะต้องหาทางออกบวชเพื่อสลัดออกจากกาม ให้ได้ การประพฤติพรหมจรรย์เป็นวิธีการที่ตรงต่อ พระนิพพานที่สุด ไม่ต้องเสียเวลาหรือหาทรัพย์เพื่อ มาหล่อเลี้ยงชีวิต ส่วนการครองเรือนเปรียบเสมือน ถูกจองจำด้วยพันธนาการที่ผูกเงื่อนหย่อน ๆ บุตร ธิดาเป็นเหมือนบ่วงคล้องคอ สามีภรรยาเหมือนบ่วง คล้องแขน ทรัพย์สมบัติเหมือนบ่วงคล้องเท้า หา 1 อโยฆรชาดก มก.๖๑ หน้า ๒๗๓ ในสมัยหนึ่ง เมื่อพระเจ้าพรหมทัตเสวยราช สมบัติในกรุงพาราณสี อัครมเหสีของพระองค์ได้ คลอดพระโอรส ขณะที่กำลังพักผ่อนอยู่นั้น ได้เกิด เหตุร้ายที่ไม่คาดฝัน มีนางยักษิณีตนหนึ่งแปลงกาย เป็นหญิงสาวเดินตรงเข้ามาชิงทารกต่อหน้าต่อตา พระเทวี เมื่อคว้าทารกได้ก็รีบอุ้มหนีไป แล้วเคี้ยว ทารกกินด้วยความเอร็ดอร่อย เหตุการณ์สยองขวัญ ได้ร่ำลือไปทั่วพระนคร เมื่อพระเทวีคลอดเป็นครั้งที่ สอง นางยักษิณีก็มาลักพาพระกุมารไปเคี้ยวกินอีก โดยที่ไม่มีใครสามารถป้องกันไว้ได้ ในครั้งที่สาม พระโพธิสัตว์เจ้าทรงถือกำเนิด ในพระครรภ์ของพระเทวี พระราชาทรงหาวิธีป้องกัน ด้วยการรับสั่งให้ช่างเหล็กมาสร้างตำหนักเหล็ก