ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑๐๘
โดยสรุป
ความประเสริฐของพระประการที่หนึ่งอยู่ตรงที่กำจัดกิเลสให้หมดไปตามลำดับ ๆ แม้ยัง
ไม่หมดเด็ดขาด ก็ลดน้อยถอยลง
กับการ
ความประเสริฐของพระประการที่สองคือ กำจัดนิสัยไม่ดีไม่งามให้หมดไปพร้อม ๆ
กำจัดกิเลสและเพิ่มพูนนิสัยดี ๆ ขึ้นมา เหมือนเมื่อดวงอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า นอกจากกำจัดความ
มืดให้หมดไปแล้ว ก็ยังเพิ่มความสว่างให้กับโลกด้วย
ชีวิตพระเมื่อปฏิบัติตามพระธรรมวินัย นอกจากฆ่ากิเลส ฆ่านิสัยไม่ดีแล้ว นิสัยดี ๆ ก็
เกิดขึ้น พร้อมกันนั้นบุญก็เกิดตามมาโดยลำดับด้วย
ผลพลอยได้ของญาติโยมก็คือ ได้เห็นการดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง เมื่อมีโอกาสในภายภาคหน้า
พระก็จะได้อบรมสั่งสอนให้เขาเหล่านั้นได้รู้ตาม ได้ประพฤติปฏิบัติ ได้ความประเสริฐติดตัวเขาไป
ด้วย
วิสัยของพระ วิสัยของผู้ประเสริฐ ย่อมไม่จับผิดใคร แต่จะตามระลึกถึงความดีที่ผู้อื่นทำไว้
แก่ตัว ความไม่ดีที่ใครทำแก่ตัวหรือทำแล้วกระทบกระทั่งมาถึงเรา ไม่จำ ไม่สนใจ ไม่เสียเวลา
ไปนึกถึง จะนึกถึงแต่ความดีที่คนอื่นเขาทำให้กับเรา
เมื่อพระภิกษุได้รับการบำรุงจากญาติโยม จะบำรุงด้วยข้าวปลาอาหาร เสนาสนะที่อยู่อาศัย
หรือจีวรผ้านุ่งผ้าห่ม หยูกยาและเครื่องอำนวยความสะดวกต่างๆ ในการศึกษาและประพฤติ
ปฏิบัติธรรม ทำให้พระภิกษุสามารถประพฤติปฏิบัติธรรมได้ ปฏิบัติมรรคมีองค์ ๘ ได้สะดวกสบายขึ้น
จนกระทั่งความประเสริฐภายในเกิดตามมาดังได้กล่าวไว้ข้างต้น
เมื่อพระภิกษุได้รับการบำรุงแล้ว ก็เป็น “อริยประเพณี” ว่า ต้องมานึกถึงความประเสริฐที่
ตัวเองได้รับ โดยสำนึกว่าตัวของเรานี้ได้รับการบำรุงจากเจ้าภาพทั้งอดีต ทั้งปัจจุบัน ได้รับการ
สนับสนุน ประคับประคองมาจากผู้มีพระคุณในอดีต อดีตที่ผ่านมาก่อนที่จะบวชด้วย แล้วตั้งกุศลจิต
ขอให้ความประเสริฐในตัวซึ่งเกิดจากการบำรุงของญาติโยม ขอให้เขาเหล่านั้นได้บุญตามมาด้วย
ในฐานะที่ส่งเสริมให้เกิดความประเสริฐเหล่านี้ในตัวพระ ส่งเสริมให้เกิดความประเสริฐเหล่านี้ขึ้น
ในโลก และเป็นผู้ค้ำจุนพระพุทธศาสนาไปด้วยในตัว ขอให้บุญนี้ ความประเสริฐนี้ ส่งผลให้เขา
เหล่านั้นมีแต่ความสุขความเจริญยิ่งๆ ขึ้นไป เมื่อตั้งจิตอย่างนี้แล้ว พระท่านก็จะให้พรเป็นภาษา
บาลีตามประเพณีนิยมสืบต่อไป
ด้วยจิตเมตตาที่แผ่ออกไป จะส่งผลเป็นความสุขเกิดขึ้นในใจของผู้รับทันที และส่วนที่นึกอุทิศ
บุญกุศลให้ไปถึงแก่ผู้ล่วงลับ หากเขาอยู่ในสภาพที่รับได้ อยู่ในภพภูมิที่รับได้ บุญก็จะส่งผลให้มี
ความสุขยิ่ง ๆ ขึ้นไป
การที่พระท่านทำเช่นนี้ ท่านจึงเป็นเนื้อนาบุญที่สมบูรณ์ ผู้ที่ทำบุญกับพระก็เหมือนกับต่อ
รับบุญจากพระ บุญก็บังเกิดเต็มเปี่ยมกับเขาด้วย เพราะได้เนื้อนาบุญที่ดีจากพระ เมื่อเป็นอย่างนี้
ญาติโยมที่ทำบุญกับพระก็มีแต่ความสุข ความเจริญ แล้วก็มีกำลังใจที่จะทำนุบำรุงพระภิกษุสามเณร
ให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ตลอดจนมีกำลังใจอบรมสั่งสอนลูกหลาน บริวารว่านเครือ ให้ประพฤติปฏิบัติธรรม
ตามท่าน ผลดีและความดีทั้งมวลก็จะก่อเกิดต่อเนื่องเป็นลูกโซ่อย่างนี้