คำฉีพระธรรม : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 1 / 2

ประโยค - คำฉีพระธรรมปฐมที่ถูกดา ยกพืนทีเปิด ภาค ๔ - หน้าที่ 117 อามิสปฏิสนธิราชันด้วย ธมมปฏิสนธิราชัน ด้วยธรรมปฏิสนธิราช…

บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับปฏิสนธิราชันและบทบาทของความเป็นอาจาระในพระธรรมปฐม สถานะและการกระทำของบุคคลที่มีคุณสมบัติเหล่านี้ถูกกล่าวถึงในด้านของการประพฤติในธรรมและการปฏิบัติภายในที่นำไปสู่การเข้าใจความหมา

ประโยค ๒ - คำฉีพระธรรมปทุม ยกศัพทแปล ภาค ๔ หน้า 82 ท. (อิติโ) ดังนี้ ตุตก ปทุม ในบท ท. เหล่านั้นหนา (คาถาปทุมสุด) แห่งบทแ…

บทนี้นำเสนอการอธิบายและวิเคราะห์พระคาถาปทุมสุด ซึ่งมีความสำคัญทางธรรม โดยเสนอเนื้อหาเกี่ยวกับความหมายของคำต่างๆ เช่น ปทุม, นก, ดอกกุหลาบ และการเชื่อมโยงกับแนวคิดทางศาสนา นอกจากนี้ยังนำเสนอการเปรียบเที

ประโยค - คำฉีพระธรรมปิฏกที่ถูกต้อง ยกศัพท์เปล ภาค ๔ - หน้าที่ 149 อันชน ท. ทุยหร เญออยู่ เอกิตี้มุทิ บนชิง ตะกอนอันเดี…

ในบทความนี้เราได้สำรวจคำฉีพระธรรมปิฏกที่ถูกต้องในภาค ๔ โดยละเอียด มีการอธิบายถึงคำที่ใช้และความหมายที่สำคัญ เช่น อดิสา เอโก ปิริโส แล…

ประโยค ๒ - คำฉีพระธรรมปฐมทูลถวาย ยกพัทธ์แปล ภาค ๔ - หน้า 27 จ กีเตน สมยาเน โดยสมัยนัน เอกโก ปริโลส อ.บุรษคนึง ปัญญาโต ผู้…

เนื้อหานี้เกี่ยวกับการทูลถวายพระธรรมในพุทธศาสนา โดยมีการกล่าวถึง ภิกษุและผู้เป็นเลขานุการ ปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างการถวายศาสนา การเรียนรู้จากประสบการณ์ในพระนคร และการเชื่อมโยงกับลักษณะของความทุกข

ประโยค๒- คำฉีพระธรรมมวาทูฤกษา ยกศัพแปล ภาค ๔ หน้า ๑๙ รูปอย่างนั้นไม่มีอยู่ องค์ฉีษ ได้อยู่แล้ว วิหารชงชเวว ในท่ามกลางแห่…

บทความนี้แสดงให้เห็นถึงการวิเคราะห์และการตีความคำฉีพระธรรมมวาทูฤกษาที่ถูกถ่ายทอดในรูปแบบที่ซับซ้อน โดยมีการกล่าวถึงวิหารชงชเวว และแนวคิดเกี่ยวกับการประสานงานข…

ประโคง- คำฉีพระธรรมปฏิภาณ ยกพิเศษเปล ภาค 3 -หน้าที่ 187 องิชโต อ. อภิประเทศ (โหติ) ย่อมมี ตา ก่อนๆ มหาโมคคัลลาน อ. พระ…

ในเอกสารนี้มีการกล่าวถึงพระเถระมหาโมคคัลลานและการปฏิบัติธรรมที่เกี่ยวข้องกับกรรมในกาลก่อน โดยเน้นถึงการตอบสนองต่อสถานการณ์ในชีวิตปัจจุบัน อธิบายถึงความหมายของการปฏิบัติที่ถูกต้องและการมีจิตที่ตั้งมั่น

ประโยค - คำฉีพระธรรมปิฎกถูกรอง โสตปนุโญ ซึ่งโสตปุ๋นนั้น อท กล่าวแล้วว่า ตร อ.ท่าน ปาวตุถมูลปิ้ม แม้ยังมูลค่าของวัดอันเป็…

เนื้อหาหมายถึงการสอนธรรมจากพระศาสดาแก่โจรผู้เป็นโสตบันที่มีใจโง่เขลา โดยพระศาสดาได้เตือนให้รู้ถึงความสำคัญของปัญญาและการพัฒนาตนเอง เพื่อหลีกเลี่ยงการทำผิดและสร้างคุณงามความดีในสังคม ซึ่งหมายความว่า แม

ประโยค- คำฉีพระธรรมปิฎกถอดยา ยกพักแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 143 ทราคสุด ของเด็กนั้น ๆ ออเหล่ ไม่ได้บแล้ว ยกฎฐาน ในที่อย่างใด…

ในหน้าที่ 143 ของพระธรรมปิฎกถอดยา ภาค 3 มีการกล่าวถึงพัฒนาการของเด็กและความสำคัญในการให้การดูแล ทั้งในแง่ของอารมณ์และร่างกาย โดยเน้นถึงคุณค่าของความเป็นมนุษย์และบทบาทของมารดาในการเลี้ยงดู ถ่ายทอดคุณธร

ประโยค- คำฉีพระธรรมม์ที่ถูกต้อง ยกพักเปล ภาค ๑ หน้า 125 เรื่องสัทวิภาคของพระมหากษัตริย์ ๒๕.๑๕/๓ ตั้งแต่ เภ รี ราชคำ นิศ…

เนื้อหานี้สำรวจความเชื่อมโยงระหว่างพระมหากษัตริย์และภิกษุ โดยเน้นที่คำฉีพระธรรมม์ในเรื่องสัทวิภาค ซึ่งรวมถึงการวิเคราะห์ความหมายของน้ำที่เป็นเครื่องล้าง และบทบาทของภิกษุในพระพุทธศ…

ประโยค ๒ - คำฉีพระธรรมปิฎก ยกฟื้นที่แปล ภาค ๔ หน้า 85 ศิษาขาเท ซึ่งสถาบา ท ภิกขุ แก่ภิญญ ท. ปริชฌานฤดูลาย เพื่อดำรง แก่อน…

เนื้อหาเกี่ยวกับการสั่งสมและการกระทำในพระธรรมที่พระศาสดายกฟื้นให้ศิษย์ทราบ โดยพูดถึงความเป็นบุคคลที่มีความปรารถนาและการสร้างอนุญาตในการดำเนินชีวิตตามหลักธรรม สะท้อนให้เห็นถึงการกระทำที่ถูกต้องที่ควรปฏ

ประโยค ๒ - คำฉีพระธรรมปิฎก ยกศัพท์แปล ภาค ๔ หน้า ๒๖ เรื่องบัณฑิตสามเณร ๖. ๒๒/๔๕ ตั้งแต่ โส คาม ปวิสติวาม อนุตตาเสว เป็นต…

บทความนี้นำเสนอการศึกษาความหมายและการปฏิบัติตามหลักธรรมของบัณฑิตสามเณรในพระธรรมปิฎก โดยกล่าวถึงเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องกับการเข้าไปของบัณฑิตที่มีความสูงส่งฯ และบทบาทของบัณฑิตในการนำพาธรรมะไปสู่ผู้คน รวม

ประโยค - คำฉีพระธรรมปฏิรูป ยกศัพท์แปล ภาค ๕ หน้าที่ 99 พร้อมแล้วสิ ยอมเป็นด้วย เย เสฐา ปุณิ ธิ โลก (โหนด) จ อ. พระเสฎฐ…

เนื้อหานี้กล่าวถึงคำสอนจากพระธรรมปฏิรูปที่มีการยกศัพท์แปลและการแสดงความเข้าใจในหลักการต่างๆ โดยเฉพาะการรักษาตนเองและการอธิษฐานเพื่อความเป็นไปที่ดี พร้อมนำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับการบูชาและความสำคัญของปัญญา

ประโยค - คำฉีพระธรรมป่าที่ถูกต้อง ยกพัทธ์เปิด ภาค ๓ - หน้าที่ 229 ปญฺญา ด้วยปัญญาอันเป็นเครื่องรักษาองค์ ติ ติ ดังนี้ ต…

เนื้อหาเกี่ยวกับการใช้ปัญญาเพื่อการรักษาองค์และพัฒนาวิถีชีวิตตามธรรม โดยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการมีสติและการเลือกสหายที่ดีในการเดินทางสู่การเป็นบัณฑิต และการหลีกเลี่ยงอันตรายที่อาจเกิดขึ้นจากสภาพแว

ประโยค - คำฉีพระธรรมมงคลฤาเก็สนเปล {ก } - หน้า ที่ 205 โภชนานี้ อิต ด่งัน สิริ ระลึกถึงแล้ว มาดาไฉปลูฐานมู่เอว ซึ่ง ธรรม…

เนื้อหาเกี่ยวกับการบำรุงซึ่งมรรคตามคำสอนของพระศาสดาในบริบทแห่งธรรมและการเลี้ยงดู รวมถึงการดำรงชีวิตของสัตว์ในป่าที่เกี่ยวข้องกับธรรม.ท่านกล่าวถึงความสำคัญของการปฏิบัติตามธรรมเพื่อให้ชีวิตมีความสุขและค

ประโยค - คำฉีพระธรรมปทีปฐถูกอพ - หน้าที่ 145 ชื่อว่าเป็นผู้มีบุญไปสู่ทางใกล้ยิ่งกว่า (อุตโต) ปฏิปันโนต เพราะ ความที่แท้ต…

เนื้อหานี้พูดถึงการเดินตามแนวทางของพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะเรื่องการนำพาตนเองไปสู่สิ่งที่ดีและการเข้าใจความเป็นจริงของทุกข์. ในการศึกษานี้ เราจะกล่าวถึงความสำคัญของการปฏิบัติธรรมและการเข้าใจสิ่งที่นำมาซึ

ประโยค- คำฉีพระธรรมปิฏกสถาก ยกศัพท์แปล ภาค ๖ - หน้าที่ 221 เรื่องอุดอุมาสก ๕๕.๑๒๖/๓ ตั้งแต ่ สถาก ตสุว า ถลูวา อุดล เป…

ข้อความนี้พูดถึงแนวคิดเกี่ยวกับการสรรเสริญและการนินทาในสังคม โดยชี้ให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่างบุคคลที่มีอธิบาทแตกต่างกัน การแสดงความคิดเห็นของกลุ่มคนต่อราชาและการพิจารณาถึงความเป็นจริงที่มีอยู่ในสังค

ประโยค - คำฉีพระธรรมปาฐิโกภ - หน้าที่ 206 พิ่งให้ (ปุกคโล) อ. บุคคล คณอิ พิงไป สนุติก ในสำนัก เทวาน ของเทวดา ท. ฐานิท ม…

เนื้อหาจากหน้าที่ 206 ของคำฉีพระธรรมปาฐิโกภ กล่าวถึงการศึกษาคำสั่งในสำนักของเทวดา โดยชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของสัจธรรมและการปฏิบัติในสายส…

ประโยคโดย: คำฉีพระธรรมทูตถูก ยกพ้นเปล ภาค ๔ - หน้าที่ 104 จิตติ ซึ่งจิต เทสนาจิต เทสนาคู่ ให้เป็นธรรมชาติไปตามแล้วซึ่งเทสน…

เนื้อหาพูดถึงการเสวนาเกี่ยวกับกรรมและจิตสำนึกในมุมมองของพระธรรม ข้อความที่นำเสนอชื่อว่า ‘จิตติ’ มีการอภิปรายข้ามประเด็นเกี่ยวกับการกระทำและผลที่ตามมา อธิบายถึงการถวายคำสั่งสอนของพระผู้เป็นเจ้าและความเ

ประโยค - คำฉีพระธรรมม์ที่ถูกถอด ยกคำศัพท์.ภาค ๔ - หน้าที่ 151 ชล อ. น้ำ อุณา สมุทร ท. ๔ ปริตตค เป็นน้ำดน้อย (โขต) ย่อม…

เนื้อหานี้เน้นการศึกษาคำฉีพระธรรมม์ที่ถูกถอด และได้ยกตัวอย่างคำศัพท์สำคัญในภาค ๔ ข้อความได้พูดถึงการเปรียบเทียบความเศร้าโศกและการบรรเ…

ประโยค - คำฉีพระธรรมปิฎก ยกศัพท์แปล ภาค ๖ - หน้าที่ 174 เรื่องคโบรรพชิต ๑๖. ๑๕/๑๖ ตั้งแต่ ปุณฑชิกากาลโต ปฏุจาย เอว กรณ…

บทนี้กล่าวถึงการตีความความหมายของคำว่า 'กรณี' และส่งเสริมการทำความเข้าใจเกี่ยวกับการเห็นที่เป็นที่รักและการไม่เห็นในบริบทของพระธรรมอันเชื่อมโยงกับทุกข์ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงความสำคัญของการกระทำและการไม