ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - คำฉีพระธรรมป่าที่ถูกอแปล ภาค 6 - หน้า 155
ทิสวา เห็นแล้ว อุปนิสัย ซึ่งอุปนิสัย ค สุส อุปนิสส ของอุปาสกนั้น อากาโต เป็นผูมาแล้ว (อมฤธิ) ย่อมเป็น โส อุปาสโก
อ. อุปาสนั่น ชูจิตติ หิแล้ว ตติว เป็นเปรียบ อุปสรา ลูกขึ้นแล้วปาโต ว แต่ใช้อีกวย ปรีเสนโก แรงหายอยู่ โคดี้ ซึ่งโคดี้ วิถีเทียวไปแล้ว อนญฺญ ในปา ธมฺม ครํเมือธรรม (มยา) อนันาเทสยามนปี แม้แสดงอยู่ ณ สกิจสติ จักไม่อาจ ปฏิวัติอุติ เพื่อค้นหาเดอลด ชินจํจากบอน เพราะความทุกข์อัคเกิดจากความหิว อิติมจัดิ อาทิส ได้กร่ํา ทำแล้ว เอา อย่างนี้ ภูญฺญา คู่อนิกาย
ท. ทิวา เป็นทุกข์ ปรม อย่างยิ่ง (โคติ) ย่อมเป็น สงบรา อ. สงบรา
ท. ทุกขา เป็นทุกข์ ปรม อย่างยิ่ง (โหนติ)
ย่อมเป็น (ปฏิทิธ) อ. บาณิตติ ถฺวา Тราบ
แล้ว เอด อญฺติ ซึ่งเนื้อความนี้ ยากฤดุ ตาม เป็นแล้ว (สุกิจโรติ) กระทำให้แจ้งอยู่ นิพพาน Whichพระนิพพาน (จี) เพราะว่า นิพพาน อ. พระนิพพาน สู่บ่ง เป็นสุข ปรม.ย่อมเป็น อิติดังนี้ฯ