ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- คำฉีพระธรรมปิฎกถอดยา ยกพักแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 143
ทราคสุด ของเด็กนั้น ๆ ออเหล่ ไม่ได้บแล้ว ยกฎฐาน ในที่อย่างใด ๆ โทร ทรโก อ. เด็กนั้น สมุนาคโต มาตามพร้อมแล้ว องค์-เวลากลืน ด้วยความทุกข์แห่งอวัยวะ อุณจูป อันมีรูปลักษณ์เป็นภาพรูปอันแปลก อร่อย เกินเปรียบ ปิตุสูถามโก วิ่ง ราวกะ อ. ปิศาจผู้เล่นชั่งฝุ่น อโศก ได้เป็นแล้ว ๆ เอา ครับเมื่อความเป็นนี้ สนตปิ มามี มาตา อ.มารดา น ปริจฉี ไม่สะลอม แล้ว น้ า ทารก ซึ่งเด็กนั้น ๆ ก็ จริงอยู่ สนโ อ.ความ สนหาววัตถุปุตตเสม ในบุตรผู้อยู่แล้ว กุณฺษสํ ในท้อง มด ของมารดา พลาว เป็นภาพมีกำลัง โหด ยอมเป็น ๆ สา อติฏิ อ. หญิงนั้น โปลษมานา เลื่องลูดู น่ ทารก ซึ่ง ซึ่งเด็กนั้น กินจวน โดยฝีมือเอง คลอดวา ไม่ได้แล้ว กิฏิ วิฑูฒู ซู้ด ซึ่ง วิฑูฒู วัดดู ซึ่ง วัดดูอะไร ๆ (อุตตโน) ตา รกา อา ทาย คติคิว ในวันแห่งคน พาเอาแล้ว ซึ่งเด็กนั้น ไปแล้ว ลดึ ยอมได้กี ดี ซึ่งการรับจ้าง (อุตตโน) เคน กูวา สังเอว คตวิทส ในวันแห่งตน กระทำแล้ว ในเรือน ไปแล้ว งอนั้นเทียว ๆ ออก ครับนัน (สุดส ทารถกสู) ปัญฺยุทย จริวา ชีวิต สุมนกาล ในกาลแห่งนี้นั้น เป็นผู้สามารถ เพื่ออนเที่ยวไป เพื่อก่อนข้าว แล้วเป็นอยู่ สา อติฏิ อ. หญิง นั้น รปฺฎา วงไร้แล้ว คปล่า ซึ่งกระเนื่อง หฤดู ในมือ (วตฺวา) กล่าวแล้วว่า ตาด ดูก่อนพ่อ มหากบ อ. ทุกอิ่นใหญ มยา อันฉัน นิสนายา อาเภสแล้ว ซึ่งเจ้า ปกติ ถึงแล้ว อกิน ในกลานนี้ อะิ อร้า น สุกโกมิ ย่อมไม่อาจ โปสต์ู เพื่ออนเสียงดู ๆ ซึ่งเจ้า