ประโยคที่ ๒ - คำฉีพระธรรมปฐมทูลถวาย : หน้า 27/152

ประโยค ๒ - คำฉีพระธรรมปฐมทูลถวาย ยกพัทธ์แปล ภาค ๔ - หน้า 27 จ กีเตน สมยาเน โดยสมัยนัน เอกโก ปริโลส อ.บุรษคนึง ปัญญาโต ผู้อื่นบุคคลรู้ทั่วแล้วว่า มหาทุกโต อ. นายมหาทุกคะ อิต ดั่งมี (อดฐิโน) อดิทุกความแวว เพราะความเป็นแห่งคนเป็นผู้ ถึงแล้วซึ่งความลำบากอย่างนี้นั่นเทียว อดิ มียุ สสมุ ทศมู นคร ใน พระนครนั้น ๆ โล ปนทิตฺปริโอ อ. บุรษผู้เป็นบัดทิตนั้น ทิวา เห็นแล้ว ตีบ มหาทุกคะ ซึ่งนายมหาทุกคะแม่นัน สมุนบาคดี ผู้มา แล้วต่อหน้า(อา) กล่าวแล้วว่า มหาทุกคะ นะนายมหาทุกคะ สมม ผู้สาย ภิกษุสงฆ์ อ. หนูแม่งกิญู พุทธปูโล อันวิมพระ พุทธเจ้าทรงเป็นประธาน มยา อันนิติ นิมนต์แล้ว สุวาณาย เพื่ออันฉันในวันรุ่ง สวโ วันรุ่ง นครวาสิน โชน อ. ชน ท.ผู้มิ ปกติอยู่ในเมือง ทสสนฺติ จักรวา ทนฺ สิ่งทาน ตู้ อ. ท่าน ภิกษุ ยังภิญ ฑ ท. กิติ คีวู โภสะสุสฺส จักให้ฉัน อิตฺ ดิ ฐัง ฎ มหาทุกฺโค) อ. นายมหาทุกคดี(อา) กล่าวแล้วว่า สาม ข้าแต่นาย กี ปิยชนฺ อ. ประโยชน์อะไร มยฺห๎ ของผม ภิกฺขุ ด้วยภิกฺขุ ท. อติ โอ. ความต้องการ ภิกฺขุ ด้วยภิกฺขุ ท. (โหติ) ย่อมมี สรานนฺหา ชานนํ แก่นํ ท.ผู้ได้ ไปกับด้อยทรัพย์ ปน กี คุณูดานนํผู้ติปิ วุฑฺ อ. วัดคุณอันมีขึ้นนานแห่งข้าวสารเป็นประมาณ ยาอุตถาย เพื่อ ประโยชน์แก่ว่าข้าวคู จ สวาในวันรุ่ง ฯนิติ ย่อมไม่มี มยฺห๎ แก่เรา อุทิ คำอิ จ กวา กระทำแล้วภกฺดิ ซึ่งการรับจ้าง ชิวามิ ย่อม เป็นอยู่ กี ปิยชนฺ อ. ประโยชน์อะไร ม๎ ของข้าพเจ้า ภิกฺขุ ด้วย ภิกฺขุ ท. อติ ดิค ฐติ ค ฎ ฑ์ ฎ.