คำสอนของพระพุทธเจ้าเกี่ยวกับปัญญาและการตั้งอยู่ในธรรม : หน้า 54/152

ประโโยค - คำฉีพระธรรมมาปฏูถสก ยกศัพท์แปล ภาค ๔ หน้าที่ 54 กราบทูลแล้ว (วตวา) ตรัสแล้วว่า ภิกขเว คู่ฉฺฉ ภกฺขเว ท สมิธิ อ. ความสำเร็จ ปญฺฑิตตน นาม ชื่ออันบันติค น จิกฺจิตพทฺพา ไม่พึงปรารถนาเทียว อตฺตเหตุ เพราะเหตุแห่งตน น อิจฉาทิพพา ไม่พึงปรารถนา เหตุ เพราะเหตุ ปรสุส ปกุลสุต แห่งบุคคลอัน แน่ๆ (ปญฺฑิโต) อนฺตันติ ธรรมิกาเอวา พึงเป็นผู้ตั้งอยู่ ในธรรมมันเทียว ธมฺมปูรฺสสาน พึงเป็นผู้มีธรรมเป็นที่ระลึกเฉพาะ ภวิพุพท์ พึงเป็น อตฺถิ ดังนี้ อนุสรณ์ ญุตฺตตา ญฺญญา เทสนาโต เมื่อ จงทรงสืบต่อ ชื่ออนุสนธิ แสดงซึ่งธรรม อทฺตโน คาเน พระคาถาอุ้ม นี้ว่า (ปญฺฑิโต) อ. บัญฑิต ฯ (โกโรติ) ย่อมไม่ กระทำ (ปาโถ) ซึ่งบาป อตฺตเหตุ เพราะเหตุ แห่งตน น (โกโรติ) ย่อมไม่อาทำ (ปาโถ) ซึ่งบาป เหตุ เพราะเหตุ ปรสุส ปุคคลสุด แห่งบุคคลอัน (ปญฺฑิโต) อ. บัญฑิต น อิจฉา ไม่พึงปราถนา น ธน ฯ ซึ่งทรัพย์ น (อิจฉา) ไม่พึง ปรารถนา ธนํ ซึ่งทรัพย์ น (อิจฉา) ไม่พึง ปรารถนา รุจฺ ฯ ซึ่งแว่นแคว้น น อิจฉูยะ ไม่พึง ปรารถนา สมภิ ไม่ซื่อ ซึ่งความสำเร็จ อุตฺตโน เพื่อ ตน ออมมน โดยธรรมามิได้ โส ปญฺฑิโต อ. บัญฑิตนัน สิโวา พึงเป็นผู้มีศีล บัญญา พึงเป็นผู้มีปัญญา ธมฺมิโก พึงเป็นผู้ตั้งอยู่ในธรรม สียา พึงเป็น อิติ ดังนี้ ๗