คโบรรพชิต : หน้า 174/231

ประโยค - คำฉีพระธรรมปิฎก ยกศัพท์แปล ภาค ๖ - หน้าที่ 174 เรื่องคโบรรพชิต ๑๖. ๑๕/๑๖ ตั้งแต่ ปุณฑชิกากาลโต ปฏุจาย เอว กรณี เป็นคันไป. (สดดา) อ. พระศาดา วฑฺฒนา ຄรฺถาแล้วว่า กรณี นาม ชื่อ อ. การกระทำ เอว อย่างนี้ ปฏุจาย จำเดิม (อดฺตโน) ปุณฑชิกากาลโต แตกลายแห่งวนวรแล้ว น ยุจฺฺติ ไม่ควรแล้ว หิ เพราะว่า ปิยาน สุตตสงฺฆาราม อาษสฺส จ อ. การไม่เห็น ดังสัตว์และสงฺฆาร ม เป็นที่รักด้วย อุปโปย สุตตสงฺฆาราม ทุกสฺสิ จ อ. การเห็น ซึ่ง สัตว์และสงฺฆาร ท. อนไม่เป็นที่รักด้วย ทุกข์เอว เป็นเหตุเครื่องนาม ซึ่งทุกข์นี้เทียว (โหนกติ) ย่อมเป็น ตุสมา เพราะเหตุนี้ สุตฺตล ฯ ล. ปิยํ เพราะเหตุนี้ สุตฺตล ฯ อ. อุปฺโคล อโยนก อุตตานํ ยุวชฺ ช ประกอบอยู่ ซึ่งตน ในเหตุอุปฺโคลไม่พึงประกอบด้วย โโยสมี (อดุตาน) อโยหนฺ จ ไม่ประกอบอยู่ ซึ่งตนในเหตุอุปฺโคลพึงประกอบ