ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค- คำฉีพระธรรมม์ที่ถูกต้อง ยกพักเปล ภาค ๑ หน้า 125
เรื่องสัทวิภาคของพระมหากษัตริย์
๒๕.๑๕/๓ ตั้งแต่ เภ รี ราชคำ นิศาย เป็นต้นไป
ก็ ได้ว่า สุทธิวิภาค อ สัทวิภาค ท. เทา ๒ อุปสรรคสูง
บำรุงแล้ว เภ ซึ่งพระเฑระ ราชคำ นิศาย ปี ปูปลูกย่าย วนิติ
ผู้อาศย์ ซึ่งเมืองราชคำ แล้วออกนู ในปีผลิตุหา ฯ ทุติ
ภิกขู ในภิกษุ ท.๒ เหล่านันนา เอโก ภิกขู อ. ภิกษูรูปหนึ่ง กโร่
ย่อมกระทำ วุติ ซึ่งวัด สุกกุจิ โดยเคราพ เถา ภิกษู อภิญู
รูปหนึ่ง ทูลสนโต แสดงอยู่ วุติ ซึ่งวัด เตน ภิกษุณา กด
อันภิกขุนันกระทำแล้ว อกตนา กด ฐติ วี ยาระ อ. วัตร
อันทนกระทำแล้ว อญฺญา ทราบแล้ว มูโขทนทุกฐาน (เตน
ภิกขุณา) ปฏิญิตกวา ซึ่งความที่แห่งน้ำเป็นเครื่องล้างซึ่งหน้า และ
ไม่เป็นเครื่องชำระซึ่งไฟน ท. เป็นของอันภิกษุนันตรเตรียมแล้ว วาติ
ย่อมเรียนว่า ภนุต ข้าแต่ท่านผู้เจริญ มูโขทนทุกฐาน อ. น้ำ
เป็นเครื่องล้างซึ่งหน้าและไม่เป็นเครื่องชำระซึ่งไฟน ท.(เมาย) อน
กระผม ปฏิญัตินิ ตระเตรียมแล้ว คณะ อ. ท่าน ท. โชคจ งล้าง
มูซึ่งนั่นเกิด อิติ คำนี้ ย่อมเรียน เอย่อ เหมือนอย่างนั้น
นั่นเทียว ปาทโหวมนานทิกาเลลา แมในกาลแห่งกิการล้างซึ่งเท่า
และการสงน้ำเป็นต้น ๆ อิได้ ภิกขู อ. ภิกษูปนกนี้ จินตลี
คิดแล้วว่า อย่ ภิกขู อ. ภิกษุนี้ ทาสสติ ย่อมแสดง วตดี
ซึ่งวัด มย กน อันธาระทำแล้ว อุดตน กด ฐติ วิยา รากะ