จิต-ใจ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 127 บทว่า ตตฺถ เชื่อมความว่า บรรดาทวารมีจักขุทวารเป็นต้น เหล่านั้น จิต ๔๖ ย่อมเกิดขึ้นในจักขุทวารตามสมควร ฯ จิต ๔๖ คือ ปัญจทวาราวัชชนะ

เนื้อหาในหน้าที่ 127 นี้กล่าวถึงการเกิดขึ้นของจิตในจักขุทวารและทวารอื่นๆ โดยระบุถึงจิต ๔๖, ปัญจทวาราวัชชนะ และการเชื่อมโยงระหว่างจิตกับอารมณ์ที่เกิดขึ้นในทวารต่างๆ นอกจากนี้ยังมีการอธิบายถึงอนุรูป, กุ

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสุล (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 173 สมาธินิทฺเทโส มิส อฏฐิสงฆาฏิ อนุลิมปิตวา จิต ๆ ตตฺถ ยถา มหา มาติกาลิตตาย ภิตติยา น ภิตติ ชานาติ อห์ มหามาติกาย ลิตตาติ นปี มหามาติ

บทความนี้เกี่ยวกับการอธิบายสถานะของจิตและการศึกษาสมาธิในบริบทของวิสุทธิมคฺค ผู้เขียนให้ความสำคัญในการเข้าใจคำพูดและประสบการณ์ในจิตใจที่เกี่ยวข้องกับการทำสมาธิ เช่น อการเสพตามที่เกิดในร่างกายและการประเ

ประโยค - มังคลัตถีปิเป็นเปล เล่ม ๕ หน้า ๑๐๑ ได้เฉพาะอย่างที่ ๒ เพราะจิตเป็นธรรมชาติรู้แจ้ง เพราะเหตุนั้น ท่าน จึงกล่าวว่า อภิญญาว่า ย่อมรู้แจ้งซึ่งอารมณ์ ดังนี้ เพื่อแสดงการ ที่จิตต่ออารมณ์ กล่าวคือได

บทความนี้นำเสนอการศึกษาเกี่ยวกับจิตและอภิญญาในพุทธศาสนา โดยกล่าวถึงการที่จิตมีความสามารถในการรู้แจ้งซึ่งอารมณ์ต่างๆ และการตีความ จิตตามอำนาจของสัญญาและปัญญา รวมถึงความสำคัญของการพิจารณาเพื่อเข้าถึงควา

2. กวัดแกว่ง คือ ไม่ตั้งอยู่ในอารมณ์ใดอารมณ์หนึ่งได้นาน รับอารมณ์นี้แล้วก็เปลี่ยนไปหาอารมณ์ นั้น หลุกหลิกเหมือนลิง ไม่ชอบอยู่นิ่ง 3. รักษายาก คือ รักษาให้อยู่กับที่หรือให้หยุดนิ่งโดยไม่ให้คิดเรื่องอื่

บทความนี้อธิบายถึงลักษณะของจิตใจมนุษย์ที่มีความกวัดแกว่ง ไม่มั่นคง หรือหยุดนิ่งได้ง่าย เช่นเดียวกับลิงที่ชอบเปลี่ยนอารมณ์ การรักษาจิตใจให้อยู่กับที่ถือเป็นเรื่องที่ท้าทาย สำหรับคนที่เจริญเติบโต จิตมัก

กฎระเบียบและข้อบังคับ ของวัดและสงฆ์ วัดธรรม วัดวังเคย ที่ สายฝน เวลา 10.00 น. อรวรรณ ชูจิต สมใจ ใน การปฏิบัติธรรม กรมธรรม์ วัดธรรม วัดชัยรังสรรค์ อุทยาน วัดชัยรังสรรค์ ใน ห้องประชุม ใหญ่ ใน

บทความนี้กล่าวถึงกฎระเบียบและข้อบังคับของวัดและสงฆ์ โดยเน้นที่วัดชัยรังสรรค์และการปฏิบัติธรรมที่เกี่ยวข้อง อธิบายถึงความสำคัญของจิตใจในชีวิตประจำวัน การควบคุมอารมณ์ สถานที่สำหรับการสวดมนต์ และการเรียน

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 422 อฏฺฐมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 423 ปวตฺเต...โหตีติ โยชนา ฯ หิ ทฬห์ ฯ จิตตสมุฏฐานาน” อภาโว จิต...ภาโว ๆ จสทฺโท อฏฐาน ปยุตฺโต ฯ

บทนี้พูดถึงแนวความคิดในอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา รวมถึงวิธีการที่เกี่ยวข้องกับจิตตสมุฏฐานและการประเมินวิภาวินิยาอย่างละเอียด เพื่อให้ผู้อ่านเข้าใจถึงสิ่งที่จำเป็น ในการศึกษาอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา และ

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 3 สหรคตด้วยอุเบกขา ๑ สันตีรณจิต สหรตด้วยอุเบกขาเช่นเดียวกัน ๑ ชื่อว่า อกุศลวิบากอเหตุจิต ฯ 0 0 จิต ๔ เหล่านี้ คือ จักขุวิญญาณ สหรคตด้วย

ในหน้าที่ 3 ของอภิธัมมัตถสังคหบาลี อธิบายถึงประเภทของจิตที่มีอยู่และการจัดกลุ่มจิตที่สัมพันธ์กับอุเบกขาและโสมนัส จิตที่ถูกแบ่งออกเป็น 18 ประเภท รวมถึงกุศลวิบากจิต และความสัมพันธ์กับกรรมประเภทต่างๆ นอก

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 113 ชื่อว่าทวาร ในทวารสังคหะ มี 5 อย่าง คือ จักขุทวาร ๑ โสต- ทวาร ๑ มานทวาร ๑ ชิวหาทวาร ๑ กายทวาร ๑ มโนทวาร ๑ ฯ บรรดาทวารเหล่านั้น จักข

บทความนี้นำเสนอรายละเอียดเกี่ยวกับทวารทั้งห้าตามอภิธัมมัตถสังคหะ ได้แก่ จักขุทวาร, โสตทวาร, มานทวาร, ชิวหาทวาร, กายทวาร, และมโนทวาร โดยอธิบายถึงการเกิดของจิต ๔๖ ภายใต้ปัญจทวารและทวารวินิมุตจิตที่มีงาน

ประโยค - วิชธรรมรรมเปล ภาค 3 (ตอนจบ) - หน้า 65 รูปที่มีวิบากจิตรเป็นสมบูรณ์ ชื่อว่ารูปมีจิตอันมีกรรมเป็นปัจจัยเป็นสมบูรณ์ โอชา (รูป) ที่ถึงความตั้งอยู่แล้วในอุปนิสัยเป็นสมบูรณ์ ทั้งหลาย ย่อมยังโอชัญ

เนื้อหาในตอนจบของวิชาธรรมรรมเปล ภาค 3 เสนอความเข้าใจเกี่ยวกับรูปที่มีวิบากจิตรเป็นสมบูรณ์และความสัมพันธ์กับกรรมและอุปนิสัย โดยกล่าวถึงโอชาและการตั้งอยู่ของรูปในอุปนิสัย ทำให้ผู้อ่านเข้าใจลักษณะของจิตแ

ประโยค - มั่งคั่งดีก็เป็นเพราะ เล่ม ๕ - หน้า 102 ทั้งหมดเมื่อเอกเทศกแห่งสถานที่มีภูเขา แม่น้ำ และสมุทรเป็นต้น อัน ตนเห็นแล้ว ย่อมเรียกเขาเป็นด่านว่า เราเห็นแล้ว ฉะนั้น ผู้นักา อ่อน ได้ความโดยประกายใด

ข้อความนี้สำรวจความหมายของจิตและธรรมชาติในบริบททางธรรม โดยอธิบายถึงจิตในแง่มุมที่มีความสัมพันธ์กับอารมณ์และปัญญา การสำรวจนี้รวมถึงการศึกษาเรื่องความคิด การรับรู้ และภาวะจิต โดยมีการอ้างอิงถึงแหล่งที่ม

พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) 151 จิตในจิต หมายถึง จิตของกายในกาย ถ้าเป็นดวงจิตของกายมนุษย์ละเอียดก็อยู่ในกายมนุษย์ ละเอียด ซ้อนอยู่ข้างใน ๔. เห็นธรรมในธรรม คือ เห็นดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ มีอยู่ใน

พระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) อธิบายถึงการพบกับจิตในกายในกายละเอียด ผู้ฝึกฝนสามารถเข้าถึงธรรมที่อยู่ในศูนย์กลางของกายมนุษย์ พร้อมความเห็นที่ลึกซึ้ง ซึ่งเกี่ยวข้องกับการกระทำและการเห็นตามหลักของพุทธศาสนา

ให้เคลื่อนไหว อุต จิต อาหารคอยค้ำจุน ชีวิตคอยตามเลี้ยง แวดล้อมด้วย สี กลิ่น รส โอชา เป็น ที่ตั้งและเป็นทางเดินของการรับรู้ทางหู (โสตวิญญาณ) 3. ประสาทจมูก มีจมูกเป็นโครงสร้างใหญ่ ในโพรงจมูก ตรงที่ประสา

เนื้อหาพูดถึงการรับรู้ทางประสาทสัมผัสทั้งห้าคือ ตา หู จมูก ลิ้น และกาย ที่ได้รับการสนับสนุนจากธาตุทั้งสี่ ได้แก่ ปฐวี อาโป เตโช และวาโย ที่ช่วยให้ชีวิตดำเนินไปอย่างมีความหมาย โดยการสัมผัสกับสิ่งเร้าภา

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 2 ปริเฉทที่ ๑ บรรดาอรรถแห่งพระอภิธรรม ๔ อย่างนั้น จิตอันดับแรกมี 4 อย่าง คือ กามาจิต ๑ รูปาจรจิต ๑ อรูปาวจรจิต ๑ โลกุตตรจิต ๑ ฯ บรรดาจิ

บทนี้นำเสนอการศึกษาจิตในอภิธัมมัตถสังคหาที่แบ่งประเภทตามสภาวะของจิต ๔ ประเภท ได้แก่ กามาจิต รูปาจรจิต อรูปาวจรจิต และโลกุตตรจิต โดยมุ่งเน้นที่การอธิบายคุณสมบัติและความสัมพันธ์ระหว่างจิตแต่ละชนิด และผล

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 139 บุคคลอื่น และเพราะพระพุทธเจ้าและพระปัจเจกพุทธเจ้าทั้งหลาย ไม่ เกิดในที่อื่นนอกจากมนุษยโลกฯ หสนจิต และรูปาวจรจิตทั้งหลาย ย่อมไม่เกิด

ข้อความนี้เสนอการศึกษาเกี่ยวกับจิตและวิญญาณธาตุตามอภิธัมม ซึ่งชี้ถึงการเกิดและธรรมชาติของจิตในสภาวะต่างๆ โดยเฉพาะในมนุษยโลก และแยกแยะประเภทของจิตตามกฎแห่งธรรมชาติ โดยการอ้างอิงถึงวัตถุและภาวะที่ส่งผลต

ประโยค - วิสุทธิมรรคเปล ภาค ๓(ตอนจบ) - หน้าที่ 66 เป็นจิตยังรูป อิฐิอบ และวิญญูติ ให้เกิด (กงึ) ไม่ยังรูป อิฐิอบ และวิญญูติ ให้เกิด (กงึ) ขยายความว่า โดยความวาจิ ติต ๒๘ คือ กุลธิด ๘ อุกฺกสติ ๑๒ กริ

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงการแยกประเภทจิตและการเกิดของรูป อิฐิอบ และวิญญูติ โดยอธิบายถึงลักษณะต่างๆ ของจิต เช่น กามาวจิจ, ปัญจวิญญูติ รวมถึงการกำหนดรูปแบบและความสัมพันธ์ระหว่างจิตแต่ละประเภท การสำรวจจิตเป็น

ประโยค โ ค ค ค พระ มาท ธิ ม ปู ดิ ถ แ ต ย ย ฯ ย ค ค คอ เรื่องพระจิต หิต ติด ค ะ ๒๕๔๙ ๒/๕ ตั้งแต่ สุตา อาม ภิกขวา มาม ปุฏ โก เป็น คั น ไป สุตา อ. พระ ศาดา ววดา ครัสแล้วว่า ภิกษุ คู ก่อน ภิกษุ ท. อาม

บทความนี้สำรวจความสำคัญของพระคาถาในพระพุทธศาสนา และการพัฒนาจิตผ่านการทำความเข้าใจธรรมะ การอ่านพระคาถาที่ถูกต้องช่วยเสริมสร้างปัญญา และเพิ่มความมีสติในการดำเนินชีวิต พระคาถาเป็นเครื่องมือที่ช่วยให้ผู้ป

หลักฐานธรรมในคัมภีร์พระไตรปิฎก 1 ฉบับประชาชน “ตั้งภาวนาไปแล้วเห็นจิตนี้ชื่อว่า” ดวงจิต”. เห็นดวงจิตนั้น บังเกิดมา จากไหน ? ผู้ปฏิบัติว่าว่า “นั่งภาวนาแล้วเห็นบังเกิด ณ ศูนย์กลางกาย กลางกายระดับเดียวก

เนื้อหานี้กล่าวถึงหลักฐานธรรมในคัมภีร์พระไตรปิฎก โดยเจาะลึกถึงวิธีการเห็นดวงจิตและศูนย์กลางกาย ผ่านการปฏิบัติที่มีการนั่งภาวนาจนเกิดความรู้สึกเกี่ยวกับจิตและใจ พร้อมอธิบายคำจำกัดความของ 'จิต' ในภาษาเข

จิต มีชื่อเรียกหลายอย่างอาจจะเรียกว่า ใจ ก็ได้ หรือ มีชื่ออื่น ๆ อีกดังนี้ ๆ “คำว่า ใจ ได้แก่ จิต มโน มานัส หทัย ปัณฑระ มนะ มนายตนะ มนินทรีย์ วิญญาณ วิญญาณ ขันธ์ มโนวิญญาณธาตุที่เกิดจากวิญญาณขันธ์นั้น

บทความนี้อธิบายถึงความหมายของจิตและขันธ์ 5 ในทัศนะของพระไตรปิฎก โดยแบ่งเนื้อหาเป็นสองกองคือ รูปขันธ์ ซึ่งหมายถึง ร่างกาย และนามขันธ์ ซึ่งหมายถึง จิตหรือใจที่ไม่เหมือนสมอง นอกจากนี้ยังมีการอธิบายถึงองค

การอธิบายถึงรายละเอียดลักษณะของ “ใจ” ผู้เชี่ยวชาญทางคัมภีร์พระพุทธศาสนา มักจะใช้คำว่า “จิต” อธิบายลักษณะของ “ใจ” เสมอ ดังเช่นคำอธิบายที่มีในพระไตรปิฎก ซึ่งได้กล่าวถึงจิตหรือใจนี้ว่า มีกิริยา อาการ ลัก

เนื้อหาอธิบายลักษณะของ 'จิต' จากคัมภีร์พระพุทธศาสนา เช่น จิตมีอาการทรงคม หมายถึงสามารถคิดไปไกลโดยไม่ต้องใช้ร่างกาย มีอาการเอกจร แสดงให้เห็นว่าคิดได้ทีละอย่าง และเป็นอสรีร์ ซึ่งหมายถึงจิตไม่ใช่ร่างกาย

12. โสตวิญญาณธาตุ : โสตวิญญาณ ชื่อว่า ธาตุ ได้แก่ โสตวิญญาณจิต 2 (การได้ยินสิ่งที่ดีและไม่ดี) เพราะทรงไว้ซึ่งการได้ยิน องค์ธรรม 13. ฆานวิญญาณธาตุ : ฆานวิญญาณ ชื่อว่า ธาตุ เพราะทรงไว้ซึ่งการรู้กลิ่น อง

เนื้อหานี้อธิบายถึงธาตุวิญญาณในพระพุทธศาสนา แบ่งเป็นการได้ยิน (โสตวิญญาณ), การรู้กลิ่น (ฆานวิญญาณ), การรู้รส (ชิวหาวิญญาณ), การสัมผัส (กายวิญญาณ) และการรู้อารมณ์ (มโนธาตุ) ทั้งหมดนี้มีบทบาทสำคัญในการศ