ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - มั่งคั่งดีก็เป็นเพราะ เล่ม ๕ - หน้า 102
ทั้งหมดเมื่อเอกเทศกแห่งสถานที่มีภูเขา แม่น้ำ และสมุทรเป็นต้น อัน
ตนเห็นแล้ว ย่อมเรียกเขาเป็นด่านว่า เราเห็นแล้ว ฉะนั้น ผู้นักา
อ่อน ได้ความโดยประกายใด ๆ ในที่ใด ๆ ก็พึงถือเอาความโดย
ประกายนั้น ๆ ในที่นั้น ๆ เพราะเหตุนี้ ธรรมชาติใด ย่อมสังสม
โดยความเป็นอภิบาทและธรรมชาติดี คำว่า จิต เพราะเป็น
ธรรมชาตินันธรรมกตกแต่ง ธรรมชาตินั้น ท่านก็เรียกว่า จิต โดย
อาการนั้น ส่วนธรรมชาติดี ไม่เป็นไปโดยประกายั้น ธรรมชาติด
นั้น คือ กิริยาดิฝ่ายกามพอธิ์คู่ และอันมีชมจิต บันติพูง
ตราบว่า จิต ด้วยอำนาจแทนามธรรมมิวามดีดเป็นธรรมชาติ ดงาม
ด้วยความคิดอันอาจารย์ได้อยู่ แต่สติปาทิกด มีชนะอย่างอื่นเป็น
คติแท้
[๒๕๒] ในอรรถกถามงคลสุดธรนี้ พระอรรถกถารักษ์กล่าวว่า
"มโน (ใจ) มานะ (ในทม มโนใจ) ชื่อว่า จิต."
อรรถกถามูลปริยายสูตรว่า " ราะคดี จิตดี อรหัตดี ชื่อว่า
มานะสะแรงอยู่ รา่คือว่า ในประโยคนี้ว่าบ่วง ซึ่ง
เกี่ยวไปในอากาศ ชื่อว่า มานะสะแจ จิต ชื่อว่า มานะสะแนในประโยค
นี้ว่า "ใจ ฉันทะมีใจ ชื่อว่าจิต" อรหัต ชื่อว่า มานะสะแนในประโยค
นี้ว่า "ข้าแต่ท่านผู้ปราฏฎในหมู่ชน สาวกของพระองค์ ยังเป็นเสะ
ยังไม่บรรลุพระอรหัต พึงทำกลอุบาย (เสียเร็ววัน)."
วิญญูลปริยายสูตรว่า " ระแคเชว่า มานะสะแ เพราะมีใจ
© ป. โช. ข. ขบ. ๑๖๒๓. ป. สุ. ๑๕/๕๓. ต.ส. ๑๕/๑๔๓. ส.ส. ๑๕/๑๓๓