พระธรรมปิฏกฤๅบติพจน์ ภาค ๑ - หน้าที่ 167
…) ย่อมไม่ปรากฏ" แต่สำหรับชนพล
ทั้งหลาย ผู้ไม่สามารถจะทำที่สุดได้ ย่อมวาทเท่าที่เดียว.
ในกาลจบเทศกนู บูรณนั้น บรรลุโลภัตติผลแล้ว, ชนแม้
เหลาอื่นเป็นอันมาก ก็บรรลุจริงผลทั้งหลาย มีโลภัตติผลเป็นต้น,
เท่านามม…
บทนี้กล่าวถึงการเดินทางที่ผู้เดินถามถึงระยะทางและได้คำตอบเป็น 'โยชน์หนึ่ง' หลักการเกี่ยวกับการรู้แจ้งถึงประโยชน์ในโลกนี้และในโลกหน้า ผู้ที่ไม่รู้แจ้งมักไม่สามารถทำที่สุดแห่งสงสารได้ พร้อมทั้งสรุปว่า ส