ปรโปดและคำคุณพระมงปฏิญาณ - ภาค ๒ : หน้า 57/155

ปรโปด๒ - คำคุณพระมงปฏิญาณ ยกฟ้าหลมเปลา ภาค ๒ - หน้าที่ 57 ปกโกสาเปาว ยงบคลงไหรงอเรียมมาแลว สมปฏิญาณเปาว ยง บูรณะนไหรงรับพรอแลว (อดีตโน) สมภาว์ ซึ่งความที่แหยตน เป็นผู้เป็นไปด้วยทรัพย อนารมณ์เปกว ยงบคลงให้นามแลว ตื่น ธนน ซึ่งทรัพย์นั้น ซุงไลแลว เลศภูฏฐาน ในตำแหน่ง แห่งเศรษฐูติ เศษา ปีมา อีดำ มาย อน หม่อมฉัน ทินนาถ ให้ แลว อสูร ปูรส สุดาส แกบูรณะนน ภูเตด ขาเถ้ารองคผูเจริญ ฐิติมา ปริโภ อ. บูรพผู้ปัญญาเป็นเครื่องทรงจำ เวรโป ผูรีป อย่างนี้ มาา ณ ทิฏฐุปโพ เป็นผู้อท่นม่อฉันไม่เคยเห็นแลว (โหติ) ยอมเป็น อิติ ดังนี้ๆ สตุกา อ. พระศาสดา สุขาา ทรงดับแลว ตู วนดี้ พระคัมภีวา ตุตวา ตรัสแลวว่า มหาราช คู่อยขามหิต ชีวิต อ. ความเป็นอยู่ ชิวนคสุลู ปกุลสุลู แห่งบุคคลผูเป็นอยู๋ เอว อย่างนี้ ธมมิกชิวิต นาม ชื่อว่าเป็นธรรมชาติเป็นอยูอันประกอบด้วย ธรรม (โหติ) ยอมเป็น ปน ก็ โจรากินกูม อิหนโลแก ปีเทพ หิ่งเสดา เจอ อ.กรรมมิกรรมอันเป็นของโจรเป็นต้น ย่อม บันคิ ย่อมเขียนเขียนในโลกลดียึ้นเทียว ปรโลก แตโต้นำ สุข นาม นกคี จ ชื่อ อ. ความสุข อันมิกรรมอันเป็นเหตุ ย่อม ไม่มี ในโลกเบื้องหน้านั้ หิ ก็ ปูรสุต (อดีตโน) ธนปรี- ชบุญกาล ภดิ วา กสิ วา กวฒ วีฒอ อ. อันกระทำ ซึ่งการ รับบ้างหรือ หรือว่าซึ่งการได แล้วเป็นอยู่ แห่งบุญ ในกาลแห่งคน เป็นผู้มีความเสื่อมจากทรัพย์นั่นเทียว ธมมิกชีิวิต นาม ชื่อว่าเป็น