ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระเจ้ามีพระทัศนาภาพแปล ภาค ๕ - หน้า 153
มกราคม. แม่ เจ้าก็อย่าทำอย่างนี้เลย, เจ้าจักได้สังเคราะห์อีกชั่งเสมอ
กันโดยชาติเกิดและโภคของเรา.
ถิรเศรษฐี. ก็ด้วยบุตรอันสำหรับดินไม่มี, ดินฉันจึงไม่ได้
บูรณคนนี้กตาย.
มกราคม. เมื่อไม่อาจยังถิ่นให้ยอมได้จึงบอกไป. ถึงมิฉัน
นั้นก็ยังไม่อาจยังถิ่นนให้ยอมได้ คิดว่า " เราจะกระทำอย่างไร
ได้?" ส่งหกะพันหนึ่งแกชูบูรณ์ ผู้ให้บูรณนั่นแล้วเดินไป
อยู่ ด้วยคำว่า " ท่านจริงรับตะนี้ไว้แล้ว ให้บูรคนั้นแกฉัน."
ราชบูรณนี้รับคำว่า " ดีละ" แล้วรับหายปะนะ ปล่อยโบรนั้นไป
มาคู่บูรณ์แล้ว กราบดูแลแต่พระราชา" ขอดะขำพระองค์
มาโบรนแล้ว.
แม้เศรษฐีได้ให้ตัดแกโบรนั้นแล้ว. นางคิดว่า " ถ้ายังสามี
ให้ดี" จึงคัดแต่งด้วยเครื่องประดับทั้งปวง จัดแจงภูมิเป็นต้น
แกโบรนเองที่เดียว.
[ โจรคิดอุบายพรรณธยาไปม่า ]
โดยลาก่อนใป ๒-๓ วัน โจรคิดว่า " ในภาคไรหนอ? เรา
จึงได้เพื่อหาผู้มี ถอเอาเครื่องประดับของผู้นี้ ขายกินในโรงสูร
แห่งหนึ่ง." โจรนั้นคิดว่า "อุบายมือนอยู่" จึงหามื้อเสียนอนบน
เตียง. ทันนั้น นางเข้าไปหาโจรนั้นแล้วถามว่า " นาย อะไรเสียจะแทง
ท่าน ? "