ป.สร.๙ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 91 / 3007

ดังนั้น การฝึกอบรมเบื้องต้นก็คือ การศึกษา ศีล สมาธิ ปัญญา นั่นเอง ซึ่งพระสาวกต้องอาศัย ความพากเพียรพยายามในการศึกษาและปฏิบัติเรื่อยไป จนกว่ากาย วาจา ใจ จะใสสะอาดบริสุทธิ์หลุดพ้น ในวันใดวันหนึ่งได้ สมด

การศึกษาในพระพุทธศาสนาชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการฝึกอบรมในด้านอธิศีล อธิจิต และอธิปัญญา โดยพระภิกษุจำเป็นต้องใช้ความพยายามและความตั้งใจในการปฏิบัติตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อให้กาย วาจา ใจ ข

เนื้อหาบทที่ 2 คณกโมคคัลลานสูตร .. 2.1 จุดเริ่มต้นของการบวช 2.2 พระสูตรที่ต้องศึกษา 2.3 คุณกโมคคัลลานสูตร 2.3.1 ขั้นตอนที่ 1 “สำรวมระวังในพระปาฏิโมกข์” 2.3.2 ขั้นตอนที่ 2 “คุ้มครองทวารในอินทรีย์ทั้งหล

บทที่ 2 นี้นำเสนอคณกโมคคัลลานสูตร และเน้นการปฏิบัติตามลำดับเพื่อให้จิตใจหยุดนิ่ง โดยแบ่งเป็นหลายขั้นตอน เช่น การสำรวมระวังในพระปาฏิโมกข์ การคุ้มครองทวารในอินทรีย์ การรู้จักประมาณในโภชนะ และการเสพเสนาส

“ความเป็นผู้รู้จักประมาณ ความไม่หลงติดอยู่ในโภชนะ เป็นความดี ด้วยว่าบุคคล ไม่รู้จักประมาณ ย่อมจมลงในอบายทั้ง 4 บุคคล ผู้รู้จัก ประมาณแล ย่อมไม่จมลงในอบาย4” 2.3.4 ขั้นตอนที่ 4 “ประกอบเนืองๆ ซึ่งความเป็

บทนำเรื่องการฝึกธรรมของพระภิกษุมีความสำคัญในการพัฒนาจิตใจและรู้จักประมาณในโภชนะ เพื่อไม่ให้หลงติดอยู่ในอบายทั้ง 4 ซึ่งมีความก้าวหน้าทางจิตใจขึ้นอยู่กับการตื่นรู้และการจัดสรรเวลาสำหรับการทำสมาธิ เทคนิค

เรื่องพระมหากัสสปเถระ ในสมัยพุทธกาล เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเวฬุวัน ครั้งนั้น ท่านพระมหากัสสป เถระเข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าถวายอภิวาทแล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง เมื่อพระมหากัสสปน

ในสมัยพุทธกาล พระมหากัสสปเถระได้เข้าเฝ้าพระพุทธองค์และได้รับการชวนให้นุ่งห่มจีวรและบริโภคโภชนะที่คฤหบดีถวาย แต่ท่านเลือกที่จะยังคงอยู่ในป่าเนื่องจากเห็นอำนาจประโยชน์ 2 ประการ คือ การมีความสุขในปัจจุบั

3.1.1 อานิสงส์ที่ได้จากการฝึกตามธัมมัญญูสูตร พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสยืนยันไว้ว่า หากพระภิกษุฝึกตามวิธีการที่เป็นขั้นเป็นตอนเหล่านี้ได้ ก็จะ ได้รับอานิสงส์อันยิ่งใหญ่ 5 ประการ คือ 1. เป็นผู้ควรของคำนับ

อานิสงส์จากการฝึกตามธัมมัญญูสูตรรวมถึงการเป็นผู้ควรของคำนับ ต้อนรับ ทำบุญ อัญชลี และเป็นนาบุญของโลก โดยมีธรรม 7 ประการที่เป็นหัวใจสำคัญในการฝึกปฏิบัติ เพื่อให้เป็นที่เคารพและได้รับการต้อนรับอย่างเหมาะ

ไว้ทำบุญอุทิศส่วนกุศลแก่ผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว เพราะท่านเป็นแหล่งแห่งบุญ เป็นบุคคลที่เต็มเปี่ยมไปด้วย คุณธรรมความดีงาม จึงควรแก่การทำบุญทั้งปวง 4. เป็นผู้ควรกระทำอัญชลี (อัญชลีกรณีโย) หมายถึง ท่านเป็นผู้

การทำบุญอุทิศส่วนกุศลแก่ผู้ที่ล่วงลับเป็นการสร้างบุญที่ยิ่งใหญ่ และเป็นการเปิดใจตนเองให้บรรลุธรรมได้ง่าย พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้กล่าวถึงคุณสมบัติของพระอริยบุคคลที่มีอานิสงส์ทั้ง 5 ประการ ซึ่งเป็นตำแหน่

“ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ก็ภิกษุเป็นธัมมัญญูอย่างไร ภิกษุในธรรมวินัยนี้ ย่อมรู้ธรรม คือ สุตตะ เคยยะ ไวยากรณะ คาถา อุทาน อิติวุตตกะ ชาตกะ อัพภูตธรรม เวทัลละ หากภิกษุไม่พึงรู้จักธรรม คือ สุตตะ เคยยะ ไวยากรณ

คำว่า 'ธัมมัญญู' แปลว่า ผู้รู้ธรรม ซึ่งมีความหมายหลายอย่างในพระพุทธศาสนา โดยแบ่งออกเป็น 3 ประการ ได้แก่ กุศลธรรม อกุศลธรรม และอัพยากตธรรม ซึ่งส่งผลต่อการดำเนินชีวิตและการหลุดพ้นจากทุกข์ในที่สุด

5.1 อัตตัญญู คืออะไร 5.2 คุณธรรม คืออะไร เนื้อหาบทที่ 5 ขั้นตอนที่ 3 อัตตัญญู 5.3 ความสำคัญของการประเมินคุณธรรม 5.4 ธรรม 6 ประการ สำหรับใช้ประเมินคุณธรรม 5.4.1 ศรัทธา 5.4.2 ศีล 5.4.3 สุตะ 5.4.4 จาคะ 5

เนื้อหาบทนี้กล่าวถึงอัตตัญญูและคุณธรรม โดยเริ่มจากการอธิบายความหมายและความสำคัญของการประเมินคุณธรรม พร้อมนำเสนอธรรม 6 ประการที่ใช้ในการประเมินคุณธรรม ซึ่งได้แก่ ศรัทธา, ศีล, สุตะ, จาคะ, ปัญญา, และปฏิภ

แนวคิด 1. เมื่อพระภิกษุผ่านการเป็นธัมมัญญู และอัตถัญญูแล้ว บทฝึกขั้นต่อมาคือ “อัตตัญญู” เป็นการวัดและประเมินคุณธรรมของตนเองซึ่งเป็นสิ่งที่สำคัญมาก การจะวัดสิ่ง ต่างๆ รอบตัวของเรา จำเป็นจะต้องใช้เครื่อ

บทความนี้กล่าวถึงแนวคิดเกี่ยวกับการประเมินคุณธรรมตนเองตามหลักธรรม 6 ประการที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้สอน ซึ่งช่วยให้พระภิกษุและฆราวาสสามารถวัดคุณธรรมของตนเองได้อย่างมีประสิทธิภาพและนำไปสู่การเจริญก้าวหน

ถ้าภิกษุไม่พึงรู้จักตนว่า เราเป็นผู้มีศรัทธา ศีล สุตะ จาคะ ปัญญา ปฏิภาณ เพียงเท่านี้ เราก็ไม่พึงเรียกว่าเป็นอัตตัญญู แต่เพราะภิกษุรู้จักตนว่า เราเป็นผู้มีศรัทธา ศีล สุตะ จาคะ ปัญญา ปฏิภาณ เพียงเท่านี้

บทความนี้อธิบายความหมายของอัตตัญญู ซึ่งหมายถึงการรู้จักตนในแง่ของศรัทธา ศีล สุตะ จาคะ ปัญญา และความสามารถ โดยการรู้จักตนเป็นหนึ่งในคุณธรรมที่สำคัญในการพัฒนาตนเองให้ดียิ่งขึ้น เช่น ความดีที่เกิดจากการค

2. สุตมยปัญญา ปัญญาที่เกิดจากการศึกษาเล่าเรียน หรือได้ยินได้ฟังมาจากผู้อื่น 3. ภาวนามยปัญญา เป็นปัญญาที่เกิดจากการปฏิบัติธรรม ปัญญาที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงปรารถนาให้พระภิกษุเข้าถึงคือปัญญาที่เกิดจากก

บทความนี้กล่าวถึงประเภทของปัญญาในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะปัญญาที่เกิดจากการศึกษา (สุตมยปัญญา) และจากการปฏิบัติธรรม (ภาวนามยปัญญา) ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงย้ำว่าปัญญาอันแท้จริงคือ อธิปัญญาที่มีความรู้คร

3. การประเมินศีลในทางธรรมปฏิบัติ ให้พิจารณาจากการ “เข้าถึงดวงศีลภายใน” ซึ่งหมายถึง “อธิศีล” ดังพระธรรมเทศนาของพระมงคลเทพมุนีที่ว่า “ศีลเป็นดวงใสอยู่ในกลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ ดวงธรรมที่ทำ ให้เ

การประเมินศีลในทางธรรมปฏิบัติสามารถทำได้โดยการพิจารณาถึงการเข้าถึงดวงศีลภายใน ซึ่งเป็นศีลที่มีความบริสุทธิ์และสามารถมองเห็นได้ในศูนย์กลางกายมนุษย์ สำหรับฆราวาสนั้น สามารถประเมินได้จากความผ่องใสของใจ แ

5.8 บทสรุปของการเป็นอัตตัญญู จากรายละเอียดที่ได้ศึกษามา พอจะสรุปในเบื้องต้นได้ว่า พระภิกษุผู้จะเป็นอัตตัญญูได้นั้น จะต้อง 1. เห็นคุณค่าของการประเมินตนเอง และเข้าใจในธรรมสำหรับใช้ประเมินคุณธรรมทั้ง 6 ป

บทสรุปของการเป็นอัตตัญญูในพระภิกษุเริ่มต้นจากการเห็นคุณค่าการประเมินตนเอง ซึ่งมีหลักธรรม 6 ประการ ได้แก่ ศรัทธา ศีล สุตะ จาคะ ปัญญา และปฏิภาณ เมื่อพระภิกษุมีการประเมินตนเองอย่างถูกต้อง จะได้รับการรับร

แนวคิด 1. ปัจจัย 4 เป็นสิ่งจำเป็นขั้นพื้นฐานที่สำคัญต่อการดำรงชีวิต และยังเป็นปัจจัยที่ ส่งผลกระทบโดยตรงต่อความเจริญก้าวหน้าในการพัฒนาคุณธรรมของพระภิกษุ 2. การรู้จักประมาณใน “การรับ” ปัจจัย 4 จะเป็นจุ

แนวคิดเกี่ยวกับปัจจัย 4 ที่เป็นพื้นฐานในการดำรงชีวิตของพระภิกษุมีความสำคัญต่อการพัฒนาคุณธรรมและการฝึกฝนตนเอง โดยการรู้จักประมาณในการรับปัจจัย 4 จะเป็นจุดเริ่มต้นสำคัญในการพัฒนาคุณธรรมและสนับสนุนการสร้

7.3 เวลากับชีวิต พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงนำเอาเรื่องการบริหารเวลามาตรัสไว้ในขั้นตอนที่ 5 ซึ่งชี้ให้เห็นว่า การฝึก เพื่อให้เป็นผู้รู้จักบริหารเวลาทำได้ยากกว่าขั้นตอนอื่นๆ ที่เคยศึกษาผ่านมา อีกทั้งเวลายัง

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการบริหารเวลาในชีวิตตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยชี้ให้เห็นถึงการที่ผู้คนมักไม่สนใจเวลาจนกระทั่งส่งผลกระทบต่อชีวิต โดยมีความจริงเกี่ยวกับเวลาที่ส่งผลต่อชีวิตมนุษย์ 5 ปร

ดังนั้น ในการหลีกออกเร้น จึงเน้นในการฝึกปฏิบัติเพื่อขัดเกลาจิตใจ หรือ “อัตถัญญู” และการ ประเมินคุณธรรมภายในหรือ “อัตตัญญู” สรุปได้ว่า กาลทั้ง 4 ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนให้พระภิกษุฝึกปฏิบัติ ก็คือก

บทความนี้สรุปการฝึกปฏิบัติตามแนวทางที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าแนะนำ โดยแบ่งกิจวัตรสำคัญออกเป็น 4 ประการเพื่อพัฒนาคุณธรรมและทำให้พระภิกษุเข้าถึงพระนิพพานได้อย่างแท้จริง โดยความสัมพันธ์ระหว่างการเรียนรู้และป

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นอย่างดี (ธัมมัญญู) มีความเข้าใจในนัยที่พระองค์หมายถึง และน้อมนำมา ประพฤติปฏิบัติอย่างจริงจัง (อัตถัญญู) ทั้งยังสามารถประเมินคุณธรรมที่เกิดจากการฝึกนั้นได้ (อัตตัญญู) และเข้มงวดก

บทความนี้สรุปการเป็นกาลัญญู โดยเน้นไปที่การบริหารเวลาให้เกิดประโยชน์สูงสุดทั้งในชีวิตของพระภิกษุและฆราวาส พระภิกษุต้องมีคุณธรรม 5 ประการ ได้แก่ ธัมมัญญู, อัตถัญญู, อัตตัญญู, มัตตัญญู, และกาลัญญู เพื่อ

เนื้อหาบทที่ 8 ขั้นตอนที่ 6 ปริสัญญ 8.1 การเป็นปริสัญญ 8.2 คำแปล และความหมาย 8.3 ความสำคัญของการเป็นปริสัญญ 8.4 บริษัท 4 8.4.1 บริษัท 4 คือใคร 8.4.2 ความสําคัญของบริษัท 4 8.5 ขนบธรรมเนียมประเพณีของบุค

บทที่ 8 นี้มีการวิเคราะห์เกี่ยวกับขั้นตอนที่ 6 ปริสัญญ โดยประกอบไปด้วยการอธิบายการเป็นปริสัญญา คำแปล ความหมาย และความสำคัญที่มีต่อการฝึกอบรมในพระพุทธศาสนา นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงบริษัท 4 ว่าคือใครแล

หลักในการเลือกธรรมะจึงแบ่งไปตามลักษณะของผู้ฟัง ว่ามีลักษณะอย่างไร ดังจะยกตัวอย่างการ สอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไว้ 3 แนวทาง ดังนี้ 9.3.1 เลือกธรรมะตามจริตอัธยาศัย จริตอัธยาศัย คือ นิสัยปกติพื้นฐานอันมี

การเลือกธรรมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามีความสำคัญต่อการเข้าใจธรรมอย่างถูกต้อง โดยแยกตามจริตอัธยาศัยของผู้ฟังได้ 6 ประเภท ได้แก่ ราคจริต, โทสจริต, โมหจริต, สัทธาจริต, พุทธิจริต, และวิตกจริต ซึ่งแต่ละประเภ

ถ้าแม้จะแสดงธรรมแก่ภิกษุณีทั้งหลาย ย่อมแสดงโดยเคารพ ไม่ แสดงโดยไม่เคารพ ถ้าแม้จะแสดงธรรมแก่อุบาสกทั้งหลาย...อุบาสิกาทั้งหลาย....ปุถุชนทั้ง หลาย... โดยที่สุดแม้แก่คนขอทานและพรานนก ย่อมแสดงโดยเคารพ ไม่

บทความนี้กล่าวถึงวิธีการแสดงธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงใช้ โดยเน้นการแสดงด้วยความเคารพต่อผู้ฟังทุกรูปแบบ ตั้งแต่ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา จนถึงปุถุชน รวมถึงลักษณะต่างๆ ในการแนะนำธรรมที่สามารถทำให้ผู้ฟ