อานิสงส์จากการฝึกตามธัมมัญญูสูตร : หน้า 66/252

3.1.1 อานิสงส์ที่ได้จากการฝึกตามธัมมัญญูสูตร พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสยืนยันไว้ว่า หากพระภิกษุฝึกตามวิธีการที่เป็นขั้นเป็นตอนเหล่านี้ได้ ก็จะ ได้รับอานิสงส์อันยิ่งใหญ่ 5 ประการ คือ 1. เป็นผู้ควรของคำนับ 2. เป็นผู้ควรของต้อนรับ 3. เป็นผู้ควรของทำบุญ 4. เป็นผู้ควรกระทำอัญชลี 5. เป็นนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า” สมดังที่พระองค์ตรัสไว้ในตอนต้นพระสูตรว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุผู้ประกอบด้วยธรรม 7 ประการ เป็นผู้ควร ของคำนับ เป็นผู้ควรของต้อนรับ เป็นผู้ควรของทำบุญ เป็นผู้ควรกระทำ อัญชลี เป็นนาบุญของโลก ไม่มีนาบุญอื่นยิ่งกว่า ธรรม 7 ประการเป็นไฉน ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็น ธัมมัญญู รู้จักธรรม 1 อัตถัญญู รู้จักอรรถ 1 อัตตัญญู รู้จักตน 1 มัตตัญญู รู้จักประมาณ 1 กาลัญญู รู้จักกาล 1 ปริสัญญู รู้จักบริษัท 1 บุคคลปโรปรัญญ รู้จักเลือกคบคน 1” จากอานิสงส์ทั้ง 5 นั้น มีความหมายดังนี้ คือ 1. เป็นผู้ควรของคำนับ (อาหุเนยโย) หมายถึง พระภิกษุผู้ฝึกตามธัมมัญญูสูตรได้ ย่อมเป็นบุคคล ที่ควรแก่การเคารพสักการะ ดังนั้นหากใครได้พบท่าน ณ ที่ไหน ก็ควรรีบได้นำจตุปัจจัยที่ประณีตเหมาะสม มาสักการะ คือถวายบำรุงท่านให้ได้รับความสุขความสะดวกพอสมควร เพื่อที่ท่านจะได้เมตตาชี้แนะอบรม สั่งสอนให้ 2. เป็นผู้ควรของต้อนรับ (ปาหุเนยโย) หมายถึง ท่านเป็นผู้ควรต้อนรับยิ่งกว่าแขกผู้ยิ่งใหญ่ ทั้งหลาย ที่นั่ง ข้าว น้ำ อาหาร และความสะดวกสบายใดๆ ที่ควรแก่ท่าน ก็ต้องรีบจัดหามาต้อนรับ เพราะถือว่าเป็นโอกาสสำคัญที่จะได้บุญใหญ่ และเป็นเหตุให้ได้ฟังธรรมจากท่านด้วย 3. เป็นผู้ควรแก่ของทำบุญ (ทักขิเณยโย) หมายถึง ท่านเป็นผู้ควรอย่างยิ่งที่จะรับของที่เราเตรียม บ ท ที่ 3 ขั้ น ต อ น ที่ 1 ธั ม มั ญ ญ DOU 55