ปฐม : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 94 / 160

ประโยค – ปฐมสมันปาสาทิกา กาล – หน้าที่ 46 นี้พระสุตตตันตปิฎก, นี้พระอภิธรรมปิฎก, นี้ทีมานิก, นี้มัชฌิมานิก, นี้…

เนื้อหาในบทความนี้พูดถึงพระธรรมขันธ์ จำนวน ๓๘,๐๐๐ และการร้อยกรองพระพุทธพจน์ที่มีอยู่ในพระไตรปิฎก อาทิเช่น อุทานสังฆะ เปยาลสังฆะ และนิบาตสังฆะ พร้อมด้วยการกล่าวถึงความสำคัญของพระมหากัสสะสะเถระในพระพุทธ

ข้อความที่ได้จากการ OCR คือ: ประโยค (ฉบับสมบูรณ์) - ปฐมสมันต์ปาฐกถากลางภาค ๑ - หน้าที่ 47 สังเกตนี้ ชื่อปฐมสมันต์ปาฐกถา ด้วยประกาศนี้ เมื่อปฐมสมันต์ปาฐก…

บทความนี้กล่าวถึงการพูดคุยเกี่ยวกับปฐมสมันต์ปาฐกถาด้วยการตั้งคำถามเกี่ยวกับวัตถุและนิทานต่างๆ บทนี้ได้บันทึกการสนทนาระหว่างท่านพระมหาสมดัส…

ประโยค-ปฐมสมันตปสาทกษมภกาล - หน้าที่ 48 ฉะนั้น คำเริ่มต้นนี้ บัณฑิตควรทราบว่า "ท่านพระอุปสุธีเถระ แม่ เมื่อกล่…

บทความนี้นำเสนอเกี่ยวกับการสืบทอดของพระวินัยที่เกิดขึ้นตั้งแต่สมัยพระพุทธเจ้าจนถึงท่านพระอุปสุธี โดยบัณฑิตได้รับการแนะนำจากพระอุปสุธีในการประกาศเนื้อความของบทธรรมที่สำคัญ มีการอ้างอิงถึงการนำสืบธรรมตา

ประโยค - ปฐมมัณฑปสถากรมกัลกกษา ก - หน้าที่ 50 ความเป็นผู้ลาภสามารถในพระวินัย กำหนดบทไม่ถ้วน. ที่เป็นพระ ฉันลาภได…

บทความนี้กล่าวถึงการศึกษาและการอบรมพระวินัยในช่วงเวลาต่าง ๆ ของพระอริยบุคคล จำนวนมากถึง ๑,๐๐๐ รูป โดยเริ่มตั้งแต่การเรียนรู้จากพระทาสกเคราะห์และพระโสรกเคราะห์ ซึ่งมีผลกระทบต่อผู้เรียนและการสร้างความสา

ประโยค - ปฐมสัมผัสอาสาทิกาเปล กาด - หน้าที่ 53 [พระสถะเถรได้ทราบเรื่องภูวชิชูตรแสดงวัตถุ ๑๐ ประการ] กิ โดยสมเด็จ…

บทความนี้กล่าวถึงการประชุมของพระสถากัณฑ์ในเมืองไพรศรี ที่เกี่ยวข้องกับการแสดงวัคค ๑๐ ประการโดยพวกภิชาชีร ชาวเมืองไพรศรี ซึ่งมุ่งหมายจะสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับพระศาสนาและการบริจาคในพิธีกรรมต่าง ๆ ในช่ว

ประโยค - ปฐมมนตรีปาสทกาเปล ภาค ๑ หน้า ที่ 56 เรื่องระหว่างทุติติติติต้องคายา พระเดชาทั้งหลายเหล่านั้น ครับสงคา…

บทความนี้พิจารณาความเป็นไปของพระศาสนาในอนาคตตามมุมมองของพระเดชาที่ทำการตรวจสอบเหตุการณ์ โดยเน้นถึงการเกิดขึ้นของเสนียดในพระศาสนา และปฏิกิริยาของผู้มีอำนาจในเวลานั้น ทั้งหมดนี้ล้วนมีความเกี่ยวข้องกับพร

ประโยค (ตอนที่) - ปฐมสมโพธิ 1 - หน้าที่ 57 โลกขั้นสูงขึ้นไป พระเดชะทั้งหลายเหล่านี้ ครับ เห็นแล้ว จึงได้มีความดำรงค์ดังว่…

บทนี้กล่าวถึงการเชิญพระบิดาในพรหมโลกมาเกิดในมนุษย์และการส่งเสริมพระศาสนา โดยพระเดชะจากพรหมโลกเล็งเห็นถึงความสำคัญในการฟื้นฟูพระศาสนาเพื่อให้พระพุทธพจน์ได้ถูกเผยแพร่ในมนุษย์โลก โดยได้เชิญท้าวมหาพรหมให้

ประโยค - ปฐมมนต์ปาสาทิกาเล กถ - หน้าที่ 58 ภิจกานกิจที่ควรนำเข้าในพรหมโลกเสร็จแล้ว ก็พากันกลับมาอีก [ พวกพระเถร…

บทความนี้เสนอเรื่องราวเกี่ยวกับพระเถระที่มีคุณธรรมและบทบาทสำคัญในพระพุทธศาสนา พระสิโลกะและพระฉัทวะซีเป็นตัวอย่างของพระเถระที่ทรงปฏิบัติถูกต้อง แม้ว่าจะมีเหตุการณ์ที่ท้าทาย พวกเขายังคงรักษาศีลและอำนาจแ

ประโยค - ปฐมสมันต์นาปาสำเภา กาฬ ๑ หน้า 60 เริ่มเนื้อเรื่องตั้ยสังกาคายา [ ติสดสมาหพรมเกิดในมนุษย์โลก ] แม้ติสมา…

เนื้อหาเกี่ยวกับติสมาหพรมที่ถือปฏิสนธิในเรือนของพราหมณ์ โดยมีการบิณฑบาตตลอด ๗ ปี และการทำความเข้าใจเรื่องราวของพระศักดิ์เวช ในวันหนึ่งที่พราหมณ์ได้พบกับพระศักดิ์เวชและได้ถามเกี่ยวกับสิ่งที่ได้จากบรรพช

ประโยค - ปฐมสัมผัสจากากสนกเล 1 - หน้าที่ 61 นี่ เราจักข่มขึับรรพชิตด้วยการกล่าวเท็จ." ในวันที่ 2 พระเถระก็ไปถึง …

ในบทความนี้นำเสนอเรื่องราวการถวายภิกษาและการกล่าวเท็จของพระเถระที่ไปพบกับพรหมนธ์ โดยพรหมนธ์ตั้งคำถามเกี่ยวกับคำพูดของพระเถระ และการแสดงความเคารพต่อสูญเสียนั้น ทั้งยังมีการเชื่อมโยงถึงการปฏิสนธิและการฝ

ประโยค - ปฐมมนต์ป่าสักแก่นกล ของ - หน้าที่ 62 คนอื่นใคร จะนั่งหรืออนบนอาสนะหรือที่นอนของสัตว์ผู้รับสุทธิ่งซึ่ง ม…

ในบทนี้มีการพูดคุยเกี่ยวกับการให้นามพวจและความสงบที่เกิดขึ้นในสภาพแวดล้อม โดยพระเณรพูดคุยถึงการรู้ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการพูดในการสนทนา โดยทั้งหมู่คณะได้มีการสอบถามและพูดเรื่องต่างๆ อย่างเปิดเผยในระห

ประโยค - ปฐมสมันต์ปาฐกถา ภาค ๑ - หน้าที่ 63 [ ติสสมานพามปัญหากับพระเณร ] ครั้งนั้นแสะ มานพได้ถามพระเณรในข้อที่…

บทสนทนานี้กล่าวถึงการสอบถามปัญหาจากมานพไปยังพระเณรเกี่ยวกับความหลากหลายของจิตใจ โดยพระเณรได้ถามเกี่ยวกับลักษณะของจิตที่เกิดขึ้นและไม่เกิดขึ้น ซึ่งอาจนำไปสู่ความเข้าใจในการแก้ไขปัญหาจิตใจต่างๆ การแลกเป

ประโยค - ปฐมสิเนเจนป่ากามเปล ภาค ๑ หน้าที่ 64 พระเถระ นี่ชื่อพุทธมณฑ์ มานพ ! มานพ ท่านผู้จริญ ! ก็ท่านอาจให้พุท…

บทความนี้เกี่ยวกับการบรรพชาในพระพุทธศาสนา ซึ่งมีการพูดคุยระหว่างมานพและพระเถระ การติดตามศึกษาพุทธมณฑ์และการออกจากสังกัด รวมถึงการที่สามเณรได้รับการอนุญาตจากพระเถระเพื่อสอนกรรมฐานและการเดินทางไปสำนักงา

ประโยค - ปฐมสมันต์ปลาสติกาเก ล - หน้าที่ 66 พระเถระปิดกวาสถานที่ที่สามเถระกวาดซ้ำอีก เท่านั้นทันแล้ว นำ้านิ้วมา…

ในเนื้อหานี้ กล่าวถึงการเรียนรู้ของสามเณรที่ได้รับการสั่งสอนจากพระเถระ โดยเริ่มจากการเรียนพระพุทธมณีและอรรถกถา รวมถึงการเจริญกรรมฐานของพระโมคคัลยนิครติสาสะที่บรรลุเป็นพระอรหันต์ ผู้สอนพระธรรมและพระวิน

ประโยค - ปฐมสมันต์ปาสาทิกาเดอ - หน้าที่ 67 [ พระราชประวัติของพระเจ้าโคสุมาหราช ] กิติโดยสมเด็จนั้นแสดง พระเจ้าภิ…

บทความนี้เจาะลึกถึงพระราชประวัติของพระเจ้าโคสุมาหราช โดยเริ่มจากเหตุการณ์ที่พระเจ้าภินาทุสาธสั่งให้สำเร็จโทษพระราชโอรสทั้งหมด ยกเว้นเจ้าศาสตรก และการครองราชย์ของพระองค์ในช่วงเวลาสำคัญต่าง ๆ เช่น การอธ

ประโยค - ปฐมสมันนาปาสถานมก้าปล กาล o - หน้าที่ 68 รส ซึ่งมีอยู่ในป่ามีมพานที่ทิวาดาทั้งหลายนันเองนามาวถวทุก ๆ …

เอกสารนี้บรรยายเกี่ยวกับสิ่งที่มีอยู่ในป่ามีพานที่ทิวาดา รวมถึงการถวายพระโอสถและข้าวสารที่เป็นพระกระยาหารเสวยของพระราชา ซึ่งมีการนำของที่มีค่ามาถวายทุกวัน ทั้งสีทองและกลิ่นหอม อีกทั้งมีการบอกเล่าถึงข่

ประโยค - ปฐมมินต์ปาตาสิกา เทศา - หน้าที่ 70 [ พระเจ้าโคตรไม่ทรงเลื่อมใสกับนอกศาสนา ] ได้ยินว่า พระราชาช้างรับภิ…

เนื้อหาเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของพระเจ้าโคตรที่ได้เลื่อมใสในพระพุทธศาสนา ตลอดจนการทรงตั้งพระราชาประกาศเกี่ยวกับการรับทานและการปฏิบัติตนต่อพระพุทธศาสนา ในพระราชวังมีการนำสมณะและพราหมณ์เข้ามาเพื่อร่วมปฏ

ประโยค(๑) - ปฐมสมันต์ปาฐกถากาเบลง - หน้าที่ 71 อรหันต์ของข้าพระพุทธเจ้าทั้งหลาย." เวลานั้น พระราชากรงรับสั่งให้ ปลู…

บทความนี้บรรยายถึงพระเจ้าโคคที่เห็นการนั่งของนักบวชและความรู้สึกที่เขามีต่อพวกเขา นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงโครสมานเองซึ่งเป็นพระโอรสของราชกุมารและเรื่องราวเกี่ยวกับการสละราชสมบัติและการบูชาของสมุนราชก

ประโยค (ตอน) - ปฐมบทมาตาป่าเทา กาค - หน้าที่ 72 นางสุมนาเทวินันปลอมเพศหนี เดินมุ่งไปสู่บ้านคน จันทาลแห่งใดแห่ง หนึ่งใ…

ในหน้าที่ 72 ของปฐมบทมาตาป่าเทา กาค กล่าวถึงการเดินทางของนางสุมนาเทวินันที่หนีไปยังหมู่บ้านจันทาลและการพบเทวดาที่ให้ควา…

ประโยค - ปฐมสัตย์ปฏิญาณ 1 - หน้าที่ 73 โยมมารดา " แล้วก็ออกไป. ก็นิวาสสถานแห่งโยมมารดาของนิ โครธ สามเณรนั้น ต้อ…

บทบาทของนิ โครธสามเณรในพระนคร โคตรธรรมราช และความสงบในจิตใจของเขาได้รับการยอมรับจากพระเจ้าโคตร การเลี้ยงดูและการปฏิบัติธรรมแสดงให้เห็นถึงจิตที่ไม่ฟุ้งซ่าน ทำให้พระราชารู้สึกถึงความรักและความศรัทธาในศา