ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปฐมสัมผัสจากากสนกเล 1 - หน้าที่ 61
นี่ เราจักข่มขึับรรพชิตด้วยการกล่าวเท็จ." ในวันที่ 2 พระเถระก็ไปถึง
ประตูเรือนของพรหมนธ์. พรหมนธ์พอเห็นพระเถระ ก็พูดอย่างนี้ว่า
"งานนี้ ท่านไม่ได้อะไร ในเรือนของกระผมเลย ก็อกว่า " ได้"
การกล่าวเท็จที่ควรแก่ท่านหรือหนอ ?"
พระเถระพูว่า "พรหมนธ์ ! ในเรือนของท่าน ข้เจ้าไม่ได้
แม่เพียงคำพูว่า ' นินทด์โปรดข้างหน้าเกิด' ดังนี้ ถึง 3 ปี วานนี้ได้
เพียงคำพูว่า ' นินทด์โปรดข้างหน้าเกิด' เมื่อเป็นเช่นนั้น ข้าพเจ้า
จึงได้พูดอย่างนี้ หมายเอาการปฏิสนธิสนั้น."
[ โมคคลีพราหมณ์เลื่อนใสในพระเถระ ]
ฝ่ายพรหมนธ์คิดว่า "สมณะเหล่านี้ ได้แม่เพียงการปฏิสนธิยังก
สรรเสริญว่า ' ได้' ( คำ) ได้ของที่ควรค่อย ควรบริโภคอะไรอย่าง
อื่นแล้ว ทำไมจึงไม่สรรเสริญเลย." พราหมณ์ก็เลื่อนไอยยังนี้แล้ว
จึงส่งให้ถวายภิกษาพิธีนี้ และข้าพเจ้าควรแก้กัญนี้จากภิกษาเขา
จัดไว้เพื่อน แล้วเรียนว่า "ท่านจะได้ภาครบชนิดนี้ทุก ๆ เวลา" ดังนี้.
จงเต็มแต่รุ่งขึ้น พราหมณ์นั้น ได้แสดงความสงบเรียบร้อยของพระ
เถระผู้เข้าไปอยู่ ก็งอมือเลื่อนไฉ แล้วอธิษฐานพระเถระเพื่อความการให้ทำ
ภักติในเรือนของตน ตลอดกาลเป็นนิรันด์ พระเถรรับนิมนต์แล้ว
ก็ได้ทำภักติทุกวัน ๆ เมื่ออาทิตย์ ก็ได้แสดงพระพุทธองค์บ้างเล็กน้อย
จึงกลับไป.