ปฐมสมันต์ปลาสติกาเก : หน้า 71/409

ประโยค - ปฐมสมันต์ปลาสติกาเก ล - หน้าที่ 66 พระเถระปิดกวาสถานที่ที่สามเถระกวาดซ้ำอีก เท่านั้นทันแล้ว นำ้านิ้วมาไว้ และนำไม้ชะฟันนั้นออกไปเสีย แล้วถือเอาไมชะฟันอื่น. พระเถระอยู่ อย่างนี้ถึง ๓ วัน ในวันที่ ๓ ถึงถาม (สามเณร) คืออีก. สามเณรเรียนท่านซักอีก เช่นกับที่กล่าวมา แล้วในก่อนนั้นแล. [พระฉันทวชิรเถรให้สามเณรตีสาสะเรียนพระพุทธมณี] พระเถระรู้ได้ว่า "พราหมณ์คนนี้ เป็นผู้ว่าง่ายหนอ" จึงถามว่า "เธอมาทำประสงค์อะไร?" สามเณรเรียนว่า "เพื่อมาประสงค์จะเรียนพระพุทธมณี" ขอรับ! พระเถรสั่งว่า "เธอจงเรียนในบัดนี้อีก สามเณร!" จึงรำ ให้เรียนพระพุทธมณี ตั้งแต่วันรุ่งขึ้นไป [สามเณรตีสาสะเรียนพระพุทธมณีพร้อมทั้งอรรถกถา] ติสสะ ทั้งยังเป็นสามเณรเทียว เรียนเอาพระพุทธมณีทั้งหมด พร้อมทั้งอรรถกถา เว้นพระวินัยปิฎก. ก็ในเวลาจอสมมเทแล้วยังไม่ได้ พระนาลัย ได้เป็นอุปัฏฐาก (ผู้ทรงไตรปิฎก) พระอาจารย์และพระ อุปัชฌายะ มอบพระพุทธมณีทั้งสิ้นไว้ในมือของพระโพธิญาณสุรติสาสะ- เถรแล้ว คำรงอยู่ตราบเท่าอายุ ก็ปริยายพน. ฝ่ายพระโมคคัลยนิครติสาสะ เจริญกรรมฐานแล้วบรรลุเป็น พระอรหันต์ ในสมันดอมมา บอกสอนพระธรรมและพระวินัยแก่ภิฏฺฐิ เป็นอเนกมาณ.