ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - ปฐมมนตรีปาสทกาเปล ภาค ๑ หน้า ที่ 56
เรื่องระหว่างทุติติติติต้องคายา
พระเดชาทั้งหลายเหล่านั้น ครับสงคายนาทุติสงคีนี้น้องน้องนั้น
แล้ว จึงตรวจดูว่า "แม้ในอนาคตเสนียด (เสี่ยนหนาม) เห็นปานนี้
จักเกิดขึ้นแก่พระศาสนาหรืหนอเอน ?" แล้วได้เห็นเหตุนี้ว่า ในปี
ที่ ๑๔ ต่อ from ๑๐๐ ปีแต่ปี้ไป พระราชาทรงพระนามว่าพระเจ้าธรรมมา-
โค วะทรงอุบัติขึ้นในพระนครปฐมบุตร ครอบครองราชสมบัติใน
หมูทวีทั้งสิ้น ท้าวเธอจักทรงเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา แล้วจึงยัง
ลากและสักกระเป็นอันมากให้เป็นไป, ในครั้งนั้น พวกเดียรถีย์ผู้
ปรารถนาลากและสักกระ จักบวมในพระศาสนาแล้วแสดงทิฐของตน.
เสนียดใหญ่ จักเกิดขึ้นในพระศาสนา ด้วยอาการอย่างนี้."
[ ติดสุขภาพทรหดแก่ความเสื่อมพระศาสนาในอนาคต ]
ครั้งนั้น พระเดชานั้นนั่น ได้มีความปริวรรณ์ดังนี้ว่า " เมื่อ
เสนียดนั้นเกิดขึ้นแล้ว พวกเราก็ทันเห็นหรือไม่หนอ ?" ดำดับนั้น
พระเดชาทั้งหมดนั่นแล ทราบความที่ตนเป็นผู้ไม่น่าเห็น (เหตุ
การณ์) ในเวลานั้น จึงคิดว่า "ใครล่าหนอ ? ถ้าเป็นผู้สามารถให้
อธิกรนั้นรับไว้" แล้วได้ตรวจดูมูลโยโลก และเทวโลกชั้น
กามวารทั้งสิ้น ก็ไม่ได้เห็นใคร ๆ ได้เห็นแต่ท่าวามหาทพรมชือดิสสะ
ในพรหมโลก ผู้มีอายุยังเหลือน้อย ได้อบรมมรรคเพื่อบังเกิดในพรหม-