ปฐมสมันต์ปาฐกถา: คำถามและการอธิบาย ปฐมสมันตปาสาทิกา ภาค 1 หน้า 52
หน้าที่ 52 / 409

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการพูดคุยเกี่ยวกับปฐมสมันต์ปาฐกถาด้วยการตั้งคำถามเกี่ยวกับวัตถุและนิทานต่างๆ บทนี้ได้บันทึกการสนทนาระหว่างท่านพระมหาสมดัสกับท่านพระอธิฑฐาธร โดยมีการอธิบายถึงเหตุผลในการบัญญัติและเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับบทเรียนในพระธรรม คำถามที่ถูกถามและการอธิบายอย่างละเอียดช่วยให้เข้าใจถึงการนำคำสอนมาใช้ในชีวิตประจำวัน

หัวข้อประเด็น

- ปฐมสมันต์ปาฐกถา
- พระวินัย
- การตั้งคำถาม
- นิทานในพระธรรม
- การอธิบายความหมาย

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ข้อความที่ได้จากการ OCR คือ: ประโยค (ฉบับสมบูรณ์) - ปฐมสมันต์ปาฐกถากลางภาค ๑ - หน้าที่ 47 สังเกตนี้ ชื่อปฐมสมันต์ปาฐกถา ด้วยประกาศนี้ เมื่อปฐมสมันต์ปาฐกถีเป็นไปอยู่ ท่านพระมหาสมดัส เมื่อจะถามถึง พระวินัย ( กะท่านพระอธิฑฐาธร ) จึงถามถึงนาน ที่ท่านกล่าวไว้ใน คำว่า " ถามถึงวัตถุบ้าง ถามถึงนิทานบ้าง ถามถึงบุคคลบ้าง " ดังนี้ เป็นต้น ซึ่งเป็นที่สุดแห่งคำอธิษฐานอย่างนี้ว่า " ดูก่อนอาจอ โอภา ! ปฐมปราชญ์ พระผู้มีพระภาคเจ้า ทรงบัญญัติแล้ว ณ ที่ไหน ? " เป็นต้น คำถามนั่นท่านพระอธิฑฐาธร ประสงค์จะให้พิสดารตั้งแต่ ต้น แล้วกล่าวถึงบุคคลเป็นต้น ที่เป็นบัญญัติขึ้นปฏิบัติ และเหตุที่บัญญัติ นันทั้งหมด จึงว่าไวแล้ว [ อธิบายความเริ่มต้นแห่งนานวินัย ] คำถาม (คำเริ่มต้น ) ว่า " ตน สมยุง ทูโก ถาว เฉวรรณชัย วิศิฏิ " เป็นคำที่ บันฑิตควรกล่าวไว้ทั้งหมด เพราะ คำเริ่มต้นนี้ ท่านพระอธิฑฐาธรกล่าวไว้เองอย่างนี้ ก็เลยคำเริ่มต้นนั้น บันฑิตควรทราบว่า " ท่านพระอธิฑฐาธรกล่าวไว้อย่างนี้แล้วในรายละเอียด สังควนใหญ่ครั้งแรก " ก็ใจความแห่งบทนี้ว่า " ก็ฉนั้นใครกล่าว และกล่าวในกาลใดนาน " เป็นคำนี้ อันอธิฑฐาธรประกาศแล้ว ด้วย ลำดับแห่งคำเพียงเท่านี้. บัดนี้ ข้าพเจ้า กล่าวเฉลยในบทว่า " กล่าว ไว้เพราะเหตุใด " นี่ต่อไป:- เพราะท่านพระอธิฑฐาธร ถูกพระมหาสมดัสปะถามถึงนิทานแล้ว ฉะนั้น ท่านจึงได้กล่าวนานนั้นให้พิสดารแล้วตั้งแต่ต้น ด้วยประการ อ. วิ. มหา. ๑/๑
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More