ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค (ตอนที่) - ปฐมสมโพธิ 1 - หน้าที่ 57
โลกขั้นสูงขึ้นไป พระเดชะทั้งหลายเหล่านี้ ครับ เห็นแล้ว จึงได้มีความดำรงค์ดังว่า " ถาพวกเราพึงทำความอุตสาหะ เพื่อสนองการให้พระหนั่นเกิดในมนุษย์โลกไซร้ พระหนั่นก็จักอุบัติในเรือนของโมคลิปธามดแน่นอน, และต่อจากนั้นก็ถูกยังโลมด้วยมนต์แล้วออกบวช, ครับ มีติตสมาบันนิวชนแล้วอย่างนี้ เล่าเรียนพระพุทธพจน์ทั้งสิ้น เป็นผู้ได้บรรลุสมาบันภูมิภิก จักยึดพวกเดียวกัน วิ่งฉิ่งอธิกรณ์ นั้นแล้ว ชี้ชูพระศาสนา."
[ พวกพระเดชะ ไปเชิญสมาพรหมให้มาเกิดในมนุยโลก ]
พระเดชะเหล่านั้นไปยังพรหมโลก แล้วได้กล่าวนึกนี้ว่าท้าวติสส-มหาพรหมว่า " ดูก่อนสหายผู้รุนทรุ่ง ! ในปีที่ ๘๘ ถัดจาก ๑๐๐ ปี แต่ปีนี้ไป เสียดายอย่างใหญ่อิฏฐิ์กิ้นในพระศาสนา, และพวกเราได้ควบคุมมนุย์โลก และเทวโลกชั้นนอกมาวารทังสิ้น ก็ได้คืน ใคร ๆ ผู้สามารถ เพื่อจะเชิดชูพระศาสนาได้, ค้นควอดพรหมโลก จึงได้พบกับผู้เจริญ, ดังพวกข้เจ้าขอโอกาส ท่านสัตบุรุษ ! ขอกำลังจงให้ปฏิญญา (แก่พวกข้าข้า) เพื่อเกิดในมนุษย์โลก แล้วเชิญพระศาสนาของทศพลิด."
[ คติสมาบันทรับปฏิญญามาเกิดในมนุยนโลก ]
เมื่อพระเดชะทั้งหลาย กล่าวเชิญอย่างนั้นแล้ว ท้าวมหาพรหม จึงดำรัสว่า " ได้ยินว่า เราจักเป็นผู้สามารถเพื่อชำระเสนียดซึ่งจะเกิดขึ้นในพระศานา แล้วเชิญพระศาสนา" คงนี้ แล้วเป็นผู้ธรราร่ำรังบันเทิงใจ ได้ให้ปฏิญญารับว่า " ค่ะ." พระเดชะทั้งหลาย