การศึกษาเกี่ยวกับพระวินัยและผู้ลาภในพระพุทธศาสนา : หน้า 55/409

ประโยค - ปฐมมัณฑปสถากรมกัลกกษา ก - หน้าที่ 50 ความเป็นผู้ลาภสามารถในพระวินัย กำหนดบทไม่ถ้วน. ที่เป็นพระ ฉันลาภได้มีจำนวนถึง ๑,๐๐๐ รูป. [ พระโสรกเคราะห์เรียนพระวินัยปฏิกจากสำนักพระทาสกเคราะห์ ] ส่วนพระโสรกเคราะห์ ได้เป็นสัทิตย์ริการของพระทาสกเคราะห์. แม่ท่านก็เรียนเอา (พระวินัย) ต่อจากพระทาสกเคราะห์ ผู้เป็นพระ อุปชาชัยของตน แล้วก็อบรมสอนพระวินัย (แก้ภิกษุเป็นอันมาก) เหมือนอย่างนั้น . ปุงชนเป็นผู้เรียนเอา (พระวินัย) ใบสำนัก ของท่านแม่นั้น แล้วถึงความเป็นผู้ลาภสามารถในพระวินัย กำหนด บทไม่ถ้วน. ที่เป็นพระชินาสผในจำนวนถึง ๑,๐๐๐ รูปด้วยกัน. [ พระสิกขวชระเรียนพระวินัยปฏิกจากสำนักพระโสรกเคราะห์ ] ฝ่ายพระสิกขวิกะ เป็นสัทิริริการของพระโสรกเคราะห์ เรียน เอาพระวินัย ใบสำนักของพระเคราะห์ แล้วได้เป็นผู้บรรลุของพระ อรหันต์ ๑,๐๐๐ องค์. อื่นยัง ปุจฉน พระโลคมัน พระสกกามี และพระอนาคามิฤ์ดี พระฉันลาภก็ดี ผู้เรียนเอา (พระวินัย) ใน สำนักของท่านนั้น แล้วถึงความเป็นผู้ลาภสามารถในพระวินัย ก็ กำหนดบทไม่ได้ว่า " เท่านี้ร้อย " หรือว่า " เท่านี้พัน. " ได้ยินว่า เวลา นั้น ในชมพูทวีปได้มีการประชุมกุมมามาย. อนุภาพของพระ โมคลสิทธิสระ จัมีปรากฏในตอนไดสังคยานา (ข้างหน้า). พระ วินัยปฏิกนี้ พึงทราบว่า " ชั้นแรกในชมพูทวีป นำสั่งกันมาโดยลำดับ แห่งอาจารย์นี้ จนถึงสังคายนาที่ ๑ " ด้วยประกาศนี้.