วิชชา-ธรรม : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 12 / 24

ธรรมะเพื่อประช อยู่ในถิ่นที่เหมาะสม ගාබ การเจริญสมาธิภาวนาเป็นทางลัดที่สุดที่ทำให้เราพบ ความสุขและมีความบริสุทธิ์กาย วาจา ใจ ถ้าเราบริสุทธิ์มาก บุญจะเกิดขึ้นได้มาก ถ้าเราหมั่นเจริญภาวนา เพิ่มเติมความ

การเจริญสมาธิภาวนาเป็นทางลัดเพื่อเข้าถึงความสุขที่แท้จริง และทำให้เกิดความบริสุทธิ์ทั้งกาย วาจา ใจ โดยการฝึกปฏิบัติอย่างสม่ำเสมอ และไม่ประมาทในความสำคัญของการทำจิตใจให้บริสุทธิ์ นอกจากนี้ พระสัมมาสัมพ

ธรรมะเพื่อประช พญาช้าง โพธิสัตว์ ๕๐๑ เราควรตักเตือนตนเองตลอดเวลาว่า เกิดมาเพื่อแสวงหา หนทางหลุดพ้นจากทุกข์ ไปสู่อายตนนิพพาน ตราบใดที่เรายัง ไม่หมดกิเลส จำต้องทนเวียนตายเวียนเกิดอยู่ในกองทุกข์ของ สังสา

บทความนี้พูดถึงการแสวงหาหนทางเพื่อหลุดพ้นจากทุกข์ ผ่านการพัฒนาธรรมกายภายในและการฝึกฝนใจไว้ให้สะอาด โดยมีเป้าหมายเพื่อปลดปล่อยจากกิเลสและเข้าสู่นิพพาน ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้กล่าวถึงธรรม 4 ประการของ

ธรรมะเพื่อประช พูดอย่างหนึ่ง ทำอย่างหนึ่ง ៤៩៧ การเกิดมาในภพชาติหนึ่ง ไม่ใช่เรื่องง่ายที่เราจะผ่าน ด่านแห่งอันตรายในสังสารวัฏ จะต้องมีบุญบารมีมากทีเดียว ต้องไม่มีผลแห่งอกุศลกรรมใดๆ มาขัดขวาง จึงจะได้เก

การเกิดเป็นมนุษย์เป็นเรื่องยากที่ต้องมีบุญบารมีและไม่มีอกุศลกรรมมาขัดขวาง การใช้ชีวิตอย่างมีคุณค่าโดยการสั่งสมบุญบารมี เป็นสิ่งที่สำคัญ ตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ให้ชีวิตไม่สูญเปล่า และเพิ่มความบ

อานิสงส์ สมาทานศีล ๕ ๔๗๔ ความสุขเป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนา และจําเป็นอย่างยิ่ง ต่อการดาเนินชีวิตของมนุษย์ทุกๆ คน เพราะหากกายและใจ ไม่มีความสุขแล้ว ไม่ว่าจะทำภารกิจการงานใด ก็ยากจะ ประสบความสําเร็จได้ ดัง

ความสุขคือสิ่งที่มนุษย์ทุกคนปรารถนาและจำเป็นต่อการใช้ชีวิตอย่างมีความหมาย การชำระล้างจิตใจให้บริสุทธิ์เป็นเรื่องสำคัญในการเข้าถึงความสุขที่แท้จริงและอายตนนิพพาน อานิสงส์จากการสมาทานศีล ๕ ช่วยให้จิตใจแ

suall อานิสงส์รักษาอุโบสถศีล ๕๑๖ ในสวรรค์ ธรรม ๕ ประการคือ เป็นผู้งดเว้นจากปาณาติบาต เป็นผู้งดเว้นจากอทินนาทาน เป็นผู้งดเว้นจากกาเมสุมิจฉาจาร เป็นผู้งดเว้นจากมุสาวาท เป็นผู้งดเว้นจากการดื่มน้ำเมาคือสุ

ในบทความนี้กล่าวถึงการรักษาอุโบสถศีล 5 ซึ่งประกอบด้วยการงดเว้นจากการฆ่าสัตว์, การลักขโมย, การผิดประเวณี, การพูดมุสา และการดื่มสุรา โดยบุคคลที่ปฏิบัติตามธรรมนั้นจะได้รับอานิสงส์ที่ยิ่งใหญ่ ส่งผลให้เข้า

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 53 สัมปยุตธรรมมีวิตกเป็นต้นเหล่านี้นั่นแล จึงมีกิจคือการเพ่งเป็นแผนก ๆ ฯ แต่บัณฑิต พึงทราบความพิเศษแห่งธรรมทั้ง ๕ นั้นในความเป็นคู่ ปรา

บทความนี้สำรวจเกี่ยวกับธรรม 5 ประการที่ช่วยปราบอารมณ์ไม่ดี เช่น กามฉันท์ และความทุกข์ ต่างมีการวิเคราะห์การตั้งมั่นของจิตและการทำงานของวิตกและสมาธิ ที่เป็นอุปกรณ์สำคัญในการเข้าถึงความสงบ อธิบายการเจริ

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 78 ที่ ๓ อย่างนั้นเหมือนกันฯ ธรรม ๑๘ กับโลภะและมานะ ถึงการ สงเคราะห์เข้าในอสังขาริกจิตที่ 4 เหมือนกัน ฯ ก็ธรรม ๒๐ เหล่านั้น นั่นแล เว้น

เนื้อหาในหน้านี้เน้นการวิเคราะห์ธรรม ๑๘ กับโลภะ มานะ และการสงเคราะห์ในอสังขาริกจิตที่ ๔ รวมถึงธรรม ๒๐ และสิ่งที่เกี่ยวข้องกับอกุศลจิตต่าง ๆ ที่มีการประกอบด้วยอาการ ๓ ประการ และสรุปการส่งเสริมในด้านจิต

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 316 ก็บรรดาธรรมเหล่านี้ ธรรม ๖๕ ด้วยสามารถเจตสิก, สุขุมรูป และนิพพาน ถึงการนับว่า ธัมมายตนะและธัมมธาตุฯ มนายตนะ อย่างเดียว กระจายออกไปด

เนื้อหานี้เสนอความเข้าใจเกี่ยวกับธรรม ๖๕ ที่สัมพันธ์กับเจตสิกและนิพพาน ในการศึกษาอุปาทานขันธ์ ๕ ร่วมกับการพิจารณาความสัมพันธ์ของทวารอารมณ์และธาตุที่มีอยู่ให้กว้างขวาง โดยชี้ให้เห็นถึงความแตกต่างระหว่า

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 321 อย่างนั้น ๆ อีกอย่างหนึ่ง ชื่อว่านิวรณ์ เพราะอรรถว่า ปิดกั้นปัญญา จักษุ ฯ กาม กล่าวคือความกำหนดอย่างแรงกล้าในกามคุณ ๕ นั่นเอง เป็นฉ

บทความนี้กล่าวถึงนิวรณ์ในอภิธัมมัตถสังคหบาลีและอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา โดยเน้นที่บทบาทของนิวรณ์ เช่น กามฉันทะและพยาบาท ในการปิดกั้นปัญญาและส่งผลต่อจิตใจ นอกจากนี้ยังมีการอธิบายถึงปัจจัยและสภาพที่ก่อให้

ન્ ය ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 334 ย่อมตื่นจากความหลับคือกิเลส หรือย่อมเบิกบานด้วยได้บรรลุมรรคผล เพราะไม่มีกิเลสกำเริบ ด้วยธรรมสามัคคี มีสติเป็นต้นอันใด ธรรม สาม

ในหน้าที่ 334 ของอภิธัมมัตถสังคหบาลี กล่าวถึงการตื่นจากกิเลส และการได้รับผลจากการมีธรรมสามัคคี โดยอาจารย์ได้อธิบายถึงโพชฌงค์ที่มีความสำคัญ โดยเฉพาะสติสัมโพชฌงค์ สภาพที่เรียกว่า ธรรมวิจัน หมายถึง การไต

ประโยค - อภิธัมมัตถสังคหบาลี และอภิธัมมัตถวิภาวีนีฎีกา - หน้าที่ 369 เหตุปัจจัย ฯ มีคำอธิบายที่ท่านกล่าวไว้ว่า เป็นปัจจัยโดยฐานเป็นเหตุ คือเป็นปัจจัยโดยความเป็นเหตุฯ พึงทราบสันนิษฐานว่า ธรรมเป็น เครื่

เนื้อหานี้ว่าด้วยการศึกษาเหตุปัจจัยภายใต้ข้อคิดในอภิธัมมัตถสังคหบาลี โดยอธิบายสิ่งที่เป็นเหตุและปัจจัย โดยเฉพาะธรรมทั้ง 5 ที่เป็นเครื่องค้ำจุนแก่รูปและนามธรรมในปวัติกาล รวมถึงการอธิบายเกี่ยวกับอารัมมณ

ธรรม สมเด็จพระญาณสังวรสมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปริณายก ๑๗๒ ส่วนในพระรัตนตรัย รัตนะ ๓ คือพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ พระธรรม หมายถึงมรรค ผล นิพพาน และปริยัติ ย่อลงเป็น ๓ คือ ปริยัติธรรม ปฏิเวธธรรม ปริ

บทความนี้กล่าวถึงธรรมในพระพุทธศาสนา โดยแบ่งเป็นสามประเภท ได้แก่ ปริยัติธรรม ปฏิบัติธรรม และปฏิเวธธรรม ซึ่งหมายถึงขั้นตอนในการเรียนรู้และปฏิบัติธรรมให้เกิดผลอย่างถูกต้อง ธรรมที่ดีนำมาซึ่งความสุขและการห

สมเด็จพระญาณสังวรสมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปริณายก ๑๗๓ พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสถึงพระราชาจักรพรรดิไว้โดยความว่า พระราชา จักรพรรดิทรง ตั้งอยู่ในธรรม ทรงเป็นพระธรรมราชา ไม่ทรงยังจักรอันไม่มีพระราชาให้เ

พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสถึงพระราชาจักรพรรดิที่ตั้งอยู่ในธรรม ทำให้พระราชาเป็นธรรมราชา ซึ่งมีความเคารพต่อธรรม มีธรรมเป็นธงและตราในการปกครอง พระองค์ทรงจัดการรักษาความสงบสุข โดยธรรมทั้ง 5 ประการ เป็นส่ว

ย ๓๔๖ สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (เจริญ ญาณวรเถร) พวกพาณิชกรรมทรัพย์เป็นต้นทุน ทรงอุดหนุนราชบุรุษด้วยเบี้ยเลี้ยงแลเบี้ยหวดให้มีกำลังเลี้ยง ตนแลขวนขวายในการงาน พวกชาวนาแลพวกพาณิชมีทางหาเลี้ยงชีวิตแล้ว ย่อม

เนื้อหาเกี่ยวกับการที่พระเจ้าแผ่นดินทรงดูแลและส่งเสริมพวกพาณิชและชาวนา โดยมีเบี้ยเลี้ยงช่วยคนหาเลี้ยงชีพ ทำให้ประชาชนไม่ประพฤติผิดกฎหมาย รัฐมีสันติสุข นอกจากนี้ยังเน้นความสำคัญของการบำรุงความสามัคคีใน

สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (เจริญ ญาณวรเถร) พ. ศ. ๒๔๗๗ ๓๔๗ ในปีนี้ (พ.ศ. ๒๔๗๗) จะเลือกธรรมมารับพระราชทานถวายวิสัชนา ๓ ประการ คือ ธัมมกามตา ความเป็นผู้ใคร่ธรรม ๑ อัตถกามตา ความเป็นผู้ใคร่ประโยชน์ ๑ รัฏฐาภิ

ในปี พ.ศ. ๒๔๗๗ สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ได้เลือกธรรมมารับพระราชทาน โดยมุ่งเน้นที่ความเป็นผู้ใคร่ธรรม และอัตถกามตา ซึ่งสะท้อนถึงความมุ่งมั่นในคุณธรรมและความสำคัญของการรักษาธรรมในชีวิตประจำวัน การดำเนินชีว

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที 111 [อาหารแห่งปีติสัมโพชฌงค์] นัยเดียวกัน ตรัสว่า "ดูกรภิกษุทั้งหลาย มีอยู่ ธรรม ทั้งหลายอันเป็นที่ตั้งแห่งปีติสัมโพชฌงค์ การทำโยนิโสมนสิการให้ มากในธรรมเ

ในบทนี้พูดถึงการทำโยนิโสมนสิการซึ่งเป็นพื้นฐานในการเกิดปีติสัมโพชฌงค์ โดยเน้นความสำคัญของธรรมเป็นที่ตั้งของปีติและการบำเพ็ญบุญในทางกรรมฐานเพื่อเสริมสร้างปีติสัมโพชฌงค์. การแก้อรรถปาฐะบทร่วมถึงธรรมที่เ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที 130 กามนั้น แท้จริง ฌานนี้ชื่อว่าเป็นเหตุออกไปแห่งกามทั้งหลาย เท่านั้น เพราะเป็นทางก้าวล่วงกามธาตุ และเพราะเป็นปฏิปักษ์ ต่อกามราคะ ดังพระสารีบุตรกล่าวไว้

บทนี้พูดถึงการที่ฌานเป็นเหตุให้หลุดพ้นจากกามทั้งหลาย โดยอธิบายถึงธรรมชาติของเนกขัมมะ ซึ่งเป็นปฏิปักษ์ต่อกามราคะ ตามคำสอนของพระสารีบุตร นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึงวิเวกที่เกี่ยวข้องและการเห็นคุณค่าของฌาน

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - - หน้าที่ 148 ทั้งหลาย เราจักแสดงอสังขตธรรม (ธรรมอันปัจจัยมิได้ประชุมทำขึ้น) แก่ท่านทั้งหลายด้วย เราจักแสดงสัจธรรม (ธรรมอันจริงแท้) ด้วย... ปารธรรม (ธรรมอันเป็นฝ

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงการแสดงอสังขตธรรมและสัจธรรมที่เกิดจากปัจจัยรวมทั้งอานิสงส์ของการอุปสมานุสติซึ่งช่วยให้จิตไม่ถูกครอบงำด้วยราคะ โทสะ หรือโมหะ และสามารถดำเนินยต่อการเจริญสติ ซึ่งจะนำไปสู่การเกิดองค

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 32 หุ้มกระโหลกศีรษะ เปรียบเหมือนในหญ้ากุณฐะทั้งหลายอันเกิดอยู่ที่ยอด จอมปลวก ยอดจอมปลวกหารู้ไม่ว่าหญ้ากุณฐะทั้งหลายเกิดที่เรา หญ้า กุณฐะเล่าก็หารู้ไม่ว่า

เนื้อหาในบทนี้เน้นถึงความว่างเปล่าของธรรมและอัตตา โดยใช้การเปรียบเทียบกับสิ่งที่เกิดขึ้นในธรรมชาติ เช่น หญ้า กุญฐะ และเล็บ ซึ่งล้วนแต่ไม่มีตัวตนหรือวิญญาณ ทั้งยังแสดงให้เห็นถึงการที่สิ่งเหล่านี้ไม่สาม

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 34 เรา เสาทั้งหลายเล่าก็หารู้ไม่ว่าเราตั้งอยู่ในหลุมฉะนั้น ธรรม (คือ สิ่ง) ทั้งหลายนั้น ปราศจากความคิดคำนึงและไตร่ตรองถึงกันปละกัน อันฟันทั้งหลายเป็นโกฏฐ

ในหน้าที่นี้ได้มีการอธิบายถึงความไม่รู้ของร่างกายว่าได้รับการหุ้มจากหนังและเนื้อเป็นอย่างไร โดยการเปรียบเทียบกับพิณและหนังโคสด ซึ่งบ่งบอกถึงธรรมชาติที่ปราศจากความคิดและอัตตา ร่างกายถูกหุ้มไว้อย่างไร ไ