อธิบายความสัมพันธ์ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้า 1 อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ พระโกศณจารณ์ (สุจฏฐโม น.) ป.ช. ย) วัดบวรนิเวศวิหาร เรียบ…

ในหนังสือ 'อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒' ผู้เขียนได้อธิบายเกี่ยวกับแบบสัมพันธ์ที่ใช้เป็นหลักทั่วไปซึ่งนักเรียนสามารถนำไปใช้เพื่อการศ…

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้า ที่ 1 อธิบายความสัมพันธ์ ภาคที่ ๓ พระโหดานคาารณ์ (สุขุตโตน ป. ช. ๕) วัดธรรมวิหาร เรียบ…

ในภาคที่ ๓ ของการศึกษาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ นักเรียนจะได้เรียนรู้การประกอบคำพูดเข้าเป็นพากย์ ซึ่งมีความสำคัญในการพูดหรือเขียนให้ผู้อื่นเข้าใจ การแบ่งคำพูดออกเป็นส่วน ๆ อย่างเช่น นาม และศัพท์ เป็นเครื่

ประชิกอ - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ - หน้า 181 ภูมิมเทว อาทิตย์ กฎวา ยาว พุทธโคลา สุพา เทวดา เวว นาคสุปญฺญา จ สฤฏิราช อทฺฐ. [ เ…

เนื้อหาในหน้าที่ 181 ของหนังสือ 'ประชิกอ - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑' มีการอธิบายถึงความสัมพันธ์ของเทวดาและนาคสุปญฺญา โดยกล่าวถึงสถานะและบทบาทของเทวดาในแต่ละท้อง…

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒ - หน้า ที่ 190 อรรถกถา [สฺว. ป.๑/๒๒๙] แก้ว สร พุทธาน สาสนูปติ พุทธาน สาสนา สรนุตน. สร วิสาข…

ในหน้า 190 ของ 'อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๒' กล่าวถึงความสัมพันธ์ระหว่างสัตว์กับจิต ปรากฏในอรรถกถาและแนวทางทางกฎหมาย เช่น ความหมายของญูฏ…

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้า ที่ 3 อย่างนี้ก็ได้ ยังไม่บริบุรณ์อย่างนั้นก็ได้ อ. (อุทาหรณ์) สุริยะ อุจจตุต จนโท อูฎฏ…

ในเนื้อหานี้มีการอธิบายถึงความสัมพันธ์ของประโยคในภาษาไทย ซึ่งมีการแบ่งคำพูดออกเป็นประเภทต่าง ๆ เช่น พากย์ และวิถีวา นอกจากนี้ยังมีการเปรียบเทียบคำพูดกับเครื่องปรุงเรือน เพื่อให้เข้าใจง่ายขึ้นเกี่ยวกับ

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ - หน้า ๑๖ เพราะฉะนั้น ทั้ง ๒ ประเภทนี้ จึงไม่ใช่ในการผูกประโยคคำพูด เว้นแต่บางแห่ง ที่ต้องกา…

เนื้อหาว่าด้วยการอธิบายความสัมพันธ์ในประโยค โดยเฉพาะการใช้งานของประโยคประเภทต่าง ๆ พร้อมการชี้แจงเกี่ยวกับการใช้ศัพท์และธาตุในประโยค ใน…

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้าที่ 10 [คุณ] ปุณฑาดู สยานสน [อ่านทุตาารสสุปนุ ๓/๐๕] ที่เมืองที่อันสงัด ยกปิ จรุจ ปุ hol…

เนื้อหาในบทนี้เสนอเกี่ยวกับความสัมพันธ์ในประโยคภาษาไทย โดยมุ่งเน้นไปที่การใช้พากยงค์และคุณพากยงค์ เช่น การเติมเครื่องหมายหรือคำช่วยที่ทำให้ประโยคมีความหมายชัดเจนขึ้น ตัวอย่างเช่น การใช้คำว่า 'หลายบทหล

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้า หน้า 12 พากย์ ๓. หลายบทหรือหลายพากย์ง์ ผสมให้เป็นใจความ ได้เต็มที่ เรียกว่า พากย์ เช่น…

เนื้อหาในบทนี้พูดถึงการผสมพากย์หลายบทให้เป็นใจความที่สมบูรณ์ โดยอธิบายถึงวิธีการและหลักการต่างๆ รวมถึงตัวอย่างการใช้พากย์ในวรรณกรรมและข้อความทางไวยากรณ์ พร้อมด้วยการอ้างอิงจากผู้รู้ในอดีต เช่น อ. อดิฏ

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๕ หน้า 15 เมื่อทรงแสดง คาถาสัตว์ร่านั้นทำให้ไม่บริบูรณ์แล้ว ทำให้บริบูรณ์ จึงตรัสอย่างนี้ กิริ…

เนื้อหาอธิบายความสัมพันธ์ของกิริยาพายงค์กับนิสสายในการตีความหมายของคาถาในพระธรรม โดยระบุถึงบทบาทและการใช้งานรวมกันของกิริยาใน…

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้าที่ 16 ม. ตอนที่เรียกว่า พากย์ ในพากย์ทั้ง ๑ เที่ยงมณฑ่น แท้จริง ก็เป็นตอนหนึ่งของพากย์ …

บทนี้นำเสนอวิธีการศึกษาความสัมพันธ์ในพากย์ โดยแบ่งเป็น ๒ ทาง ได้แก่ การเรียนรู้จากตัวอย่างและการผูกคำพูดเป็นพากย์เอง การศึกษาความสัมพันธ์ช่วยให้เข้าใจความหมายของบทเรียนได้ดียิ่งขึ้น ควรเรียนรู้เพื่อที

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้าที่ 17 ไป ย่อมไม่ได้ความ อ. นฤติ เถ โกวิ อาปุจฉิพุทธรูปโก ณาติ [ อุกฺฺปลาตง. ๑/๖ ] แปล…

บทความนี้อธิบายถึงความสำคัญของการรู้ความสัมพันธ์ระหว่างบทในภาษาบาลี เพื่อการแปลที่ถูกต้องและเข้าใจ ความสัมพันธ์ช่วยให้ผู้เรียนเห็นความเชื่อมโยงระหว่างคำและวลี โดยมีตัวอย่างการแปลที่เห็นได้ชัดเจน เช่น

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 1 หน้า 18 อรรถ คือความหมายที่ใช้ เช่นเป็นผู้แทนเองในพจนีเป็น กฎตาวจาก [สยิตัตต] เป็นที่ซึ่ง …

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับความสัมพันธ์ในพจนานุกรมและการจัดประเภทของบททั้งนามและกิริยา โดยเน้นว่าผู้เรียนควรมีพื้นฐานความเข้าใจก่อนที่จะศึกษาเพิ่มเติมในหนังสือ ร่วมถึงการจำแนกประเภทและความสัมพันธ์ระหว่าง

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 6 - หน้า 25 ฐานเป็นตัวเหตุ คือใช้ให้ทำ จะกล่าวว่าเป็นของที่ถูกให้ทำก็ได้ เรียกว่า วัตถุมม เพรา…

เนื้อหาในหน้าที่ 25 ของเล่ม 6 อธิบายถึงความสัมพันธ์ระหว่างประธานและกรรม โดยมุ่งเน้นการใช้คำว่า วัตถุมม และการิต เพื่อชี้ให้เห็นว่าใครคือประธานจริงๆ ในประโยคต่างๆ โดยมีตัวอย่างประกอบเพื่อให้เข้าใจอย่าง

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๓ หน้า๓๑ อ. นคร ปวิโต (ในแบบ) ย่อมเข้าไปสู่นคร นคร เป็นที่ไป ถึง เป็นสัมปทุฬิภูมิ ใน ปวินิ ติ…

เนื้อหานี้กล่าวถึงแนวคิดและความสัมพันธ์ในพระพุทธศาสนา โดยมีการอธิบายถึงกรรมและผลของกรรมในบริบทต่างๆ เช่น สัมปทุฬิภูมิ สุขติ อนัตตา ซึ่งเกี่ยวข้องกับความเข้าใจในพระธรรมและพระศาสนา การศึกษาที่นี่ช่วยในก

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ - หน้า 35 อกติคมม ๕. เป็นที่รับพูด [ gagne, เฉพาะ ] เรียกว่าชื่อว่า ออกติคมม ดู. ภาวนตุ เอท…

เนื้อหานี้อธิบายความหมายของออกติคมม ซึ่งหมายถึงที่รับพูดในบริบทของพระพุทธศาสนา โดยใช้คำอธิบายเกี่ยวกับพระสมณโคดมและสาวกของพระองค์ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงกิริยาวิสถานซึ่งเป็นเครื่องทำริยาที่ช่วยให้ปลดจากป

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๓ - หน้าที่ ๓๗ เป็นชื่อของวัตถุ] ลาภ ลาภ ขอมได้ซึมล่า [ ลาภ เป็น กัมม- สาระนะ เป็นชื่อของปัจจ…

เนื้อหาเกี่ยวกับความสัมพันธ์และกิริยาในภาษาบาลี โดยศึกษาว่าวัตถุและภาวะสถนะในอักษรบาลีมีความสำคัญอย่างไร ซึ่งการใช้คำว่า 'กิริยา' และ 'ภาวะสถนะ' นั้นมีความสัมพันธ์กับการตีความและการใช้ในบริบทที่แตกต่า

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้า 39 สมมุติฐานบ้าง ตามประสงค์ เช่น [ใช้อากัมสมุท] สุข เสติ ที่แสดงแล้ว. [ใช้อากัมสมุท] ท…

บทความนี้กล่าวถึงความสัมพันธ์ของบทนามในภาษา โดยเน้นไปที่การใช้บทนามในการเข้ากับกรียและการอธิบายถึงกรณีต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง โดยมีตัวอย่างที่ชัดเจนเพื่อความเข้าใจที่ดีขึ้น การใช้บทนามนามที่ประกอบด้วยติวิ

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๔ หน้า ที่ 40 เพราะเป็นวัตถุดั้งทำ อ. กายา น กุม ครมุ วิโร (ในแบบ) ' ย่อมทำกรรมด้วยกาย" กา…

เนื้อหานี้พูดถึงความสัมพันธ์ระหว่างกรรมและวัตถุดั้งตามหลักพุทธศาสตร์ การทำกรรมด้วยกาย และการใช้วัตถุดั้งกับการกระทำต่างๆ เช่น การฝึกฝนตนเองเพื่อให้เกิดผลทางจิตใจและการดำเนินชีวิตที่ดีขึ้น ทั้งยังให้คว

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้า ที่ 41 ตนเอง]. อ. ต่อไปนี้เป็นสัททัดตยาตามหลักที่กล่าวไว้ในข้อสัททัดตยาตะ: ราณก เดิม …

เอกสารนี้อธิบายความสัมพันธ์ระหว่างกริยาและวัตถุ รวมถึงการใช้นามในบริบทต่างๆ โดยแบ่งออกเป็นหลายหลักการ เช่น ความหมายตรงและโดยอ้อ…

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้าที่ 42 ถึงแล้วแต่ความต้องการในวันนี้ ๆ อันซิ่ง ถามคู่กับคุณ ดังคำว่่า 'นามและคุณ' ก็หมาย…

เนื้อหาเกี่ยวกับการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างนามและคุณในภาษา โดยมีการอธิบายถึงบทบาทของศัพท์ต่างๆ ในการสร้างความเข้าใจในเนื้อหาและบริบท โดยใช้ตัวอย่างที่ชัดเจน เช่น ความสัมพันธ์ระหว่างคำว่า 'เข้ากับนาม'