ความสัมพันธ์ในพจนานุกรม อธิบายวากยสัมพันธ์ เล่ม 1 หน้า 21
หน้าที่ 21 / 195

สรุปเนื้อหา

บทความนี้อธิบายเกี่ยวกับความสัมพันธ์ในพจนานุกรมและการจัดประเภทของบททั้งนามและกิริยา โดยเน้นว่าผู้เรียนควรมีพื้นฐานความเข้าใจก่อนที่จะศึกษาเพิ่มเติมในหนังสือ ร่วมถึงการจำแนกประเภทและความสัมพันธ์ระหว่างบทต่าง ๆ ที่มีผลต่อการใช้งานภาษาที่ถูกต้องและมีประสิทธิภาพ โดยให้ความสำคัญกับการทำความเข้าใจแบบสัมพันธ์ เพื่อเตรียมตัวสำหรับการเรียนรู้ในระดับที่สูงขึ้นต่อไปในอนาคต.

หัวข้อประเด็น

-ความสัมพันธ์ในพจนานุกรม
-การจำแนกบทนาม
-การจำแนกบทกิริยา
-ความสำคัญของอรรถและการเข้าใจบริบท
-การเตรียมตัวสำหรับการเรียนรู้ที่สูงขึ้น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม 1 หน้า 18 อรรถ คือความหมายที่ใช้ เช่นเป็นผู้แทนเองในพจนีเป็น กฎตาวจาก [สยิตัตต] เป็นที่ซึ่ง [อุตตัตตัม] ชื่อสันพันธ์ เช่น สยิตตา อุตตัตตัม การเข้าสัมพันธ์ เช่นนามนามที่ประกอบ ด้วย ทูติว่าฝักต์ เข้ากับบริยา วิธีสัมพันธเกี่ยวข้องรู้ความเนื่อง กันของบททั้งหลายในพจนีและพากย์นั้น ๆ เช่น อ. ในถักฯ- ปลัดเณร. ที่แสดงแล้ว และเกี่ยวด้วยระเบียบในเวลาสัมพันธ์. แบบที่ แสดงข้อมูลนี้ พร้อมทั้งนิยาม เรียกอานบสัมพันธ์ มีแจ้งใน หนังสือวยามสัมพันธภาคที่ 3 ตอนต้น ซึ่งได้ถือเป็นหัวข้ออธิบาย ในหนังสือนี้. เพราะเหตุนี้ นักเรียนพึงต้องจำแบบสัมพันธ์นั้น ๆ ให้ได้เป็นพื้น ไว้มก่อน เพื่อเป็นแบบแล้ว จึงมาเข้าใจเพิ่มเติมในหนังสือนี้ ซึ่งนั่นจะได้ประโยชน์. [4] พากย์ถิตดีดี พากย์ถิตดี ประกอบขึ้นด้วยบท คือ บาท นามบ้าง กงิริยาบ้าง. และบททั้งหลายอันเป็นเครื่องประกอบ เหล่านั้นเอง ย่อมมีความสัมพันธ์กันตลอด. เพราะเหตุนั้น เมื่อเรียน สัมพันธิงจำต้องเรียนให้รู้จึกมา มีหัวข้อที่พึงเรียนก่อนในตอนนี้ คือ อรรถกำไ สือ อาการเข้า. ในบททั้ง 2 คือบทและกิริยานั้น ยังมีวิกฤตออกไปอีก คือ บทนามแบ่งเป็น 1 คือ บทนามนาม 2 บทคุณนาม 3 บทสัพพนาม 4 บทกิริยแบ่งเป็น 2 คือ บทกิริยาในพจนี 5 บทกิริยาในพฤกษ์ 6 บทกิริยาในพกย์ 7 บทกิริยาตามแนวแบบสัมพันธเป็นลำดับไป.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More