ความสัมพันธ์ในบทประโยค : หน้า 13/195

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้าที่ 10 [คุณ] ปุณฑาดู สยานสน [อ่านทุตาารสสุปนุ ๓/๐๕] ที่เมืองที่อันสงัด ยกปิ จรุจ ปุ holidays สะสมวัต สลบุร [ฉุตปานอปกา.๗/๕๔] ดอกไม้บางมีสีสวย มีกลิ่นหอมแม้ ฉันใด สุทธม นาม อาย ลาลา [สุก. ๒/๐๐] เหมือนเทวสภา ชื่อสุธรรมา พวก ตุต ตอไต เลขนอก ตอนแค้ารร ใน ร่มม- ปทุฐวา ใช้เป็นประโยคลิงค์ตะทั่งนั่น พากยงค์ เช่นนี้ โดยมาก มักเติมก็รอยาอยากว่ามว่าเป็นได้ ถ้าเติมก็กลายเป็นพายัง เช่น ลุง [โหติ] เม ทาน. ลาลา วด เม [โหติ]. [๔] ถ้ามุ่งความว่า "หลายบทหลายพากยงค์สมให้ เป็นใจความได้ แต่ยังเป็นตอน ๆ ไม่เติมก็รอยา เรียกว่า พากยงค์" แล้ว พากยงค์ทั้งปวง ก็ควรเป็นความตอนหนึ่งของพากยงค์ โดย นัยนี้ สำหรับก็รอยา พากยงค์ไม่มีปัญหา. เฉพาะนามพากยงค์ และคุณพากยงค์ จึงจาแบ่งเป็น ๒ คือเป็นตอนหนึ่งจากพากยงค์ คือเอาเป็นส่วนความลงเพียงนั้น ๆ เป็นตอนหนึ่งแห่งพากยงค์ ๗ ข้อ แรกกล่าวแล้ว, ส่วนข้อหลัง อะ- [นาม] พุทธานุสส สกลสรี, [ปีติยา ปริปรี] [มุฑฺโฐคุณทตี.๑/๓๑] สรีระนี้ส่วนของพุทธานุสส [เต็มเปี่ยมด้วยดี ] ตยา สุทธิ คมน์ นาม [นตฺ.๓] [กถานุปลตจร. ๑/๖]