ความสัมพันธ์ทางพระพุทธศาสนา : หน้า 34/195

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๓ หน้า๓๑ อ. นคร ปวิโต (ในแบบ) ย่อมเข้าไปสู่นคร นคร เป็นที่ไป ถึง เป็นสัมปทุฬิภูมิ ใน ปวินิ ติ อนัตตา สุตต สุขติ เหตุตา สุตต ทุติยสุตต อนาธิดิกญ ๓/๑๑ ในลำดับนั้น อาจารย์และอุปชาชีเหล่านั้น นำสิกะกุฏูน ไปสู่สำนักงานพระศาสนา แสดงแต่พระศาสนา.' [๒] บางที่เป็น สัมปทุฬิภูมิ ในเมื่อเข้ากับอัมมมาธู อ. สุตติ คุุณิติ ย่อมไปสู่อุตติ เป็นอุตตะคัมในเมื่อเข้ากับ สันมธู อ. สุตติ อุปชาชี ย่อมเข้าถึงซึ่งสุขติ.' บางที่ทาตุ ตัวเดียวกันเช่น อุตสุตน มฤจฉาสุข คุุณิต ๓/๔ ถ้าเอา คุุณติ เป็นอิคมม อุตสุตน เป็นสัมปทุฬิ- กัมม เผื่อไปสู่ที่นี้เป็นแห่งมฤจฉา ถ้าเอา คุุณติ เป็นสัมปทุฬิ- กัมม อุตสุตน เป็นอุตตคัม แปลว่า "พึงถึงซึ่ง..." นี้ ควรเป็นข้อสังเกตในการเปลและสัมพันธ เพื่อให้เขาเรื่องกัน คม ธุ ใช้เป็นอิคมม มรฐโดยมาก แต่ที่ความบ่งให้เป็นสัมมาฆาต อย่างเดียก็มี เช่น สุขภูวน นรเทวาส คุุ่นาม สรณ อพร [ มฤจฉานุสติ ๓/๑๒ ] ข้าพเจ้าจะถึงซึ่งพระสงฆ์ของพระพุทธนเทศ เป็นสรณะ.' การติเตม ๓. เป็นที่ใช่ทำ (ยัง) เรียกชื่อว่า การติเภทุ บ้าง กุฏุกุมัน บ้าง อุ. มาตา ปุตติ ชนดิ