อธิบายความสัมพันธ์ในหลักการ : หน้า 44/195

ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้า ที่ 41 ตนเอง]. อ. ต่อไปนี้เป็นสัททัดตยาตามหลักที่กล่าวไว้ในข้อสัททัดตยาตะ: ราณก เดิม อญฺโญ อคฺกู นาม คฤคุ. [ อญฺญ ตฤตฺวาเริกา. ๗/๓๒] เป็นชื่อว่าไอ้นี่ที่สมอันระไม่มี.’ [นอ] ขนฺธปริหาร- ทุกฌาน สฏิสา ทุกฌ นาม อติ. [ อ ญ ฎ] อญฺญ ตฤตฺวาเริกา.๖/๒๖] ขี้นชื่อว่ากุจับกับและทุกข์ คือการนามได้บาง. [ ๓ ] เมื่อใช้ในความหมาย เป็นวัตถุริงทำโดยตรง เข้ากับกริยา แต่เมื่อใช้โดยอ้อม ก็เข้ากับนามได้บาง. [ ๔ ] กรุณที่เข้ากับปุธฺธฉะน้อมด้วย ญุติวิตติ อ ปรติ พาล ปาปส. [อสงฺคุตปริยาจปรินฺ. ๕/๕]คนพาล เต็มตัวยาน! ปาปสุต ต้องหักเป็น กรุณ ดูด ตีวัติวิธีต. บางแห่ง [แต่น้อย] ประกอบด้วย ตีวัติวิทิตฤ๎ ฤ๎ๅ เอกพนิฑุนา น ปฏิ. [อสงฺคุตปริยาจปรินฺ. ๕/๑๔]ไม่เต็มค้วว หยาดเดียว.’ [๖] ข้อความ ตฤตฺวาเริกติ เข้ากับกริยาชิง เข้ากับนามข้าง เข้ากับอภัยพฺชํง นั้น กริยา หมายถึงดังที่กล่าวแล้วในตอนที่ว่าด้วย ตุถิวิตติ. ส่วนคำว่านาม หากมาเดียว อาจหมายถึงนามนามโดยเฉพาะ ก็ได้ อาจหมายถึงนามกลาง ๆ คือรวมทั้งคุณนามด้วยก็ได้ เพราะ คุณนาม ก็เป็นนามศัพท์อย่างหนึ่งเหมือนกัน. จะหมายถึงสถานไร