ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - อธิบายความสัมพันธ์ เล่ม ๑ หน้า ที่ 41
ตนเอง].
อ. ต่อไปนี้เป็นสัททัดตยาตามหลักที่กล่าวไว้ในข้อสัททัดตยาตะ:
ราณก เดิม อญฺโญ อคฺกู นาม คฤคุ. [ อญฺญ ตฤตฺวาเริกา.
๗/๓๒] เป็นชื่อว่าไอ้นี่ที่สมอันระไม่มี.’ [นอ] ขนฺธปริหาร-
ทุกฌาน สฏิสา ทุกฌ นาม อติ.
[ อ ญ ฎ] อญฺญ ตฤตฺวาเริกา.๖/๒๖]
ขี้นชื่อว่ากุจับกับและทุกข์ คือการนามได้บาง.
[ ๓ ] เมื่อใช้ในความหมาย เป็นวัตถุริงทำโดยตรง
เข้ากับกริยา แต่เมื่อใช้โดยอ้อม ก็เข้ากับนามได้บาง.
[ ๔ ] กรุณที่เข้ากับปุธฺธฉะน้อมด้วย ญุติวิตติ อ
ปรติ พาล ปาปส. [อสงฺคุตปริยาจปรินฺ. ๕/๕]คนพาล
เต็มตัวยาน! ปาปสุต ต้องหักเป็น กรุณ ดูด ตีวัติวิธีต.
บางแห่ง [แต่น้อย] ประกอบด้วย ตีวัติวิทิตฤ๎ ฤ๎ๅ
เอกพนิฑุนา น ปฏิ. [อสงฺคุตปริยาจปรินฺ. ๕/๑๔]ไม่เต็มค้วว
หยาดเดียว.’
[๖] ข้อความ ตฤตฺวาเริกติ เข้ากับกริยาชิง เข้ากับนามข้าง
เข้ากับอภัยพฺชํง นั้น กริยา หมายถึงดังที่กล่าวแล้วในตอนที่ว่าด้วย
ตุถิวิตติ.
ส่วนคำว่านาม หากมาเดียว อาจหมายถึงนามนามโดยเฉพาะ
ก็ได้ อาจหมายถึงนามกลาง ๆ คือรวมทั้งคุณนามด้วยก็ได้ เพราะ
คุณนาม ก็เป็นนามศัพท์อย่างหนึ่งเหมือนกัน. จะหมายถึงสถานไร