การอยู่บ้านและอยู่วัด: การเป็นเจ้าของหรือผู้อาศัย แด่นักสร้างบารมี 3 หน้า 10
หน้าที่ 10 / 124

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาพูดถึงความสำคัญของการดูแลรักษาสถานที่ทั้งในบ้านและวัด โดยแยกประเภทผู้ที่อาศัยอยู่เป็น 2 แบบ ได้แก่ ‘เจ้าของ’ ที่มีความรับผิดชอบในการดูแล และ ‘ผู้อาศัย’ ที่ไม่ตั้งใจจะดูแล ผลกระทบจากแนวทางการอยู่ทั้งสองแบบส่งผลต่อคุณภาพชีวิตและความเจริญของสถานที่นั้น ๆ หากมีผู้เป็นเจ้าของคอยดูแลและพัฒนาสถานที่ ย่อมทำให้สถานที่นั้นเจริญรุ่งเรือง ในขณะที่การมีผู้อาศัยที่ไม่สนใจอาจนำไปสู่การเสื่อมโทรมและล่มสลาย

หัวข้อประเด็น

- ความสำคัญของการดูแลสถานที่
- ความแตกต่างระหว่างเจ้าของและผู้อาศัย
- ผลกระทบของการอยู่แบบผู้อาศัย
- วิธีการพัฒนาสถานที่

ข้อความต้นฉบับในหน้า

แด่...นักสร้างบารมี ต ๑๐ ปละละเลยบริเวณวัดซึ่งเป็นวัตถุภายนอก ไม่ทำความ สะอาดให้ดี แล้วเราจะหวังฝึกหัดขัดเกลาจิตใจซึ่งเป็น วัตถุภายในให้ใสสะอาดนั้น ย่อมเป็นไปได้ยาก การอยู่บ้านหรืออยู่วัดก็ดี มี ๒ ลักษณะคือ (๑) อยู่แบบผู้อาศัย (๒) อยู่แบบเจ้าของ ถ้าใครอยู่ แบบผู้อาศัย เช่น คนใช้หรือลูกจ้างเขา เห็นอะไรสกปรกรกรุงรัง ก็จะคิดว่าช่างหัวมันไม่ดูไม่แล อยู่ไปวันหนึ่ง ๆ รอเวลาจากไป ขณะนี้ยังจากไปไม่ได้ก็ ขอซุกหัวนอนไปพลาง ๆ ก่อน เมื่อไรมีโอกาส ก็จะรีบ ถีบจากไป การที่จะทำอะไรให้ดีขึ้นเป็นอันไม่ต้องหวัง ถ้าวัดไหน บ้านไหน ที่ทำงานไหน มีบุคคลประเภท ผู้อาศัยอย่างนี้อยู่เป็นจำนวนมาก วัดนั้น บ้านนั้น ที่ ทำงานนั้น ก็มีแต่จะเสื่อมลง รอวันที่จะล่มสลาย แต่ถ้าวัดใด บ้านใด ที่ทำงานใด มีบุคคลประเภท เป็นเจ้าของเข้ามาอยู่ มาช่วยกัน ดูแลบำรุงรักษาให้ สะอาด ช่วยกันพัฒนาก็ย่อมเป็นความเจริญก้าวหน้า ของสถานที่นั้น ๆ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More