การดูแลร่วมกันในศาสนา : หน้า 77/124

แด่...นักสร้างบารมี ต ๗๗ สามัคคีกัน พวกเรานุ่งห่มผ้ากาสาวพัสตร์เหมือนกัน พระปาฏิโมกข์ก็ใช้เล่มเดียวกัน พระไตรปิฎกก็หยิบมา เรียนจากตู้เดียวกัน ข้าวปลาอาหารก็มาจากหม้อ มา จากกะทะเดียวกัน แต่ว่าแค่ดูแลต้นไม้ กลับกลายเป็น เกี่ยงกัน ก็ไม่ถูกแล้ว เมื่อเกิดความมักง่าย ความดูดาย ความเกี่ยงกัน ความไม่รับผิดชอบต่อของส่วนรวมแล้ว สิ่งที่จะตามมา ก็คือ ญาติโยมหมดศรัทธา เมื่อญาติโยมหมดศรัทธา ความเคารพก็หมด เมื่อ ความเคารพหมด ความตั้งใจที่จะทำนุบำรุงพระภิกษุ สามเณรให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไปก็หดหาย ต้นไม้ต้นเดียวใน กระถาง พอไม่ช่วยกันดูแล ผลเสียหายเกิดขึ้นตามมา มากมายอย่างนี้ เพราะฉะนั้นไม่ต้องพูดถึงว่า แล้วต้นไม้ รอบวัดหากไม่ช่วยกันดูแล จะเกิดความเสียหายมาก ขนาดไหน พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนเอาไว้ว่า ของหาย ให้หา ของเสียให้ซ่อม ใช้ของให้รู้จักประมาณ ไม่ตั้ง