ชีวิตนักสร้างบารมีในป่า : หน้า 97/124

แด่...นักสร้างบารมี ต ๙๗ เลย แต่พ่อเป็นคนรักสงบ เห็นความวุ่นวายในบ้านใน เมืองแล้ว ก็รำคาญใจจึงพากันเข้ามาอยู่ในป่า แต่ทั้ง ๆ ที่มาอยู่ในป่า ไม่ว่าวัดไหนจะมีการสร้างกุฏิ สร้างศาลา หรือประกอบการบุญอะไรก็ตามขอให้ทราบ เป็นต้อง บนไม้จากป่าไปช่วย เอาไม้กระดานบ้าง เอาเสาบ้าง ไปช่วยอยู่เป็นประจำไม่เคยขาด ความที่พ่อเขาเป็นคนใจบุญ น้อยคน น้อยวัดที่ จะไม่รู้จัก จนได้รับความนับถือจากชาวบ้านแถบนั้น และได้เป็นกำนันที่นั่นด้วย พ่อเขาเคยไปทำบุญที่วัด เจ้าคณะจังหวัดเหมือนกัน เป็นที่รู้จักกันในตัวเมือง แต่ตัวเขาคนไม่ค่อยรู้จักมากนัก เมื่อประมาณ ๓-๔ ปีที่แล้ว พ่อเป็นไข้ป่าตาย ช่วงนั้นเป็นฤดูฝน ฝนกำลังตกหนัก รถจะเข้าไปในป่า ไม่ได้ ออกก็ไม่ได้ ไม่สามารถที่จะขนศพพ่อออกมา บำเพ็ญกุศลตามประเพณีข้างนอกป่าได้เลย จำเป็นที่ จะต้องจัดงานศพพ่อในป่า ย่านนั้นมีหมู่บ้านพอสมควร วัดในละแวกใกล้ ๆ