ข้อความต้นฉบับในหน้า
๒๔
วันหลังพอโตขึ้นมาหน่อย เห็นคนท่าทาง อย่างนี้เข้ามาในบ้าน
เราอยู่ในบ้านก็รีบไป เดี๋ยวโดนไล่ แต่ว่าถ้าวันไหนเห็นท่าทาง
อย่างโน้นมา ไม่ว่าเล่นอยู่ที่ไหน ก็ต้องรีบกลับมาจัดหาน้ำ
ให้ เด็กจะเริ่มดูคนออกก็ตั้งแต่ตรงนี้
บทฝึกง่าย ๆ แต่เราไม่ค่อยได้ฝึกให้ลูก บางทีเรา
เองก็ไม่ได้ทำ กับภรรยาของเราเอง บางทีก็ไม่ได้ทำ กับ
คนใช้ก็ไม่ได้สอนมัน แล้วบอกว่า “คนใช้บ้านผมมันแย่จัง
เลย มันต้อนรับแขกไม่เป็น มันไล่แขก” ซักเข้าจริงๆ คือ
เราไม่ได้สอน
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเห็นความสำคัญในเรื่องนี้
จึงบอกว่า นักบริหารนักปกครอง นักวิชาการ ผู้นำทาง
ความคิดทั้งหลายต้องไปทำให้ดี นี่เป็นประการที่สาม
ประการที่ ๔ ทำดีได้ดีจริง ทำชั่วได้ชั่วจริง
เรื่องที่สี่นี้เจาะลึกเข้าไปอีก คือกรรมดีกรรมชั่วมีผล
ไม่สูญเปล่า เรื่องนี้พระองค์ตรัสกับบัณฑิตในสมัยโน้น นัก
ปกครองสมัยโน้น จึงตรัสสั้นๆ ถ้าพูดให้เต็มก็ต้องบอกว่า
ทำดีได้ดีจริง ทำชั่วได้ชั่วจริง
ตรงนี้สำคัญ มีอยู่เรื่องหนึ่งที่เป็นปัญหามาทุกยุค
ทุกสมัยในเรื่องของการบริหารปกครอง
คือทําอย่างไร
คนของเรา รวมทั้งตัวของเรานี้ด้วย คือ เมื่อมีโอกาสจะทำ
ความชั่ว แม้ไม่มีใครรู้ใครเห็นด้วย ก็สามารถเบรคตัวเอง