ข้อความต้นฉบับในหน้า
๕๑
เพราะพูดถูก ส่งผลให้ทำในสิ่งที่ถูก
จากทำถูก แม้เมื่อถึงคราวมีอาชีพ ก็จะประกอบ
แต่อาชีพที่ถูกต้อง เรื่องจะประกอบมิจฉาอาชีวะก็ไม่เอา จะ
เป็นข้าราชการก็เป็นข้าราชการที่ซื่อตรง จะเป็นพ่อค้าก็เป็น
พ่อค้าที่ซื่อตรง จะเป็นครูบาอาจารย์ เป็นทหาร ก็จะซื่อตรง
จะเลือกประกอบอาชีพที่ถูกต้อง อาชีพแสบๆ ไม่เอา
ผลจากการที่คิดถูก จะเป็นผลให้พูดถูก จากการ
ที่พูดถูก ในที่สุดก็ทำถูก ส่งเป็นทอดๆ จากการที่ทำถูกแม้
ในการประกอบอาชีพก็เลือกอาชีพถูกต้อง เมื่อเลือกอาชีพ
ที่ถูกต้อง ก็ทำแต่ความดีมาอย่างนี้ ความระมัดระวังหรือ
ความไม่ประมาทก็จะเกิดแก่เขา เมื่อความไม่ประมาทเกิดขึ้น
ต่อแต่นี้ เขายิ่งได้แต่เห็นผลดี เขาก็เลยทุ่มเทได้มากขึ้น ทั้ง
ทุ่มเทที่จะทำความดี ทุ่มเททำทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นประโยชน์
ในทางสร้างสรรค์
ผลมันก็ออกมาก่อให้เกิดความเข้าใจถูกในอีกระดับ
หนึ่งเป็นวงกลม แต่เป็นวงกลมในลักษณะเหมือนขันน็อต
เป็นเกลียวๆ รอบต่อไป ก่อให้เกิดความเข้าใจถูก แล้วก็
จะก่อให้เกิดความคิดถูกขึ้นอีกระดับหนึ่งอีก เหมือนขันน็อต
เข้าไป คือยิ่งขึ้น ยิ่งเข้าใจถูกลึกซึ้งเข้าไปเรื่อยๆ วงจรนี้
เรียกว่า มรรคมีองค์ ๘ ได้แก่
๑) สัมมาทิฏฐิ
๒) สัมมาสังกัปปะ
คือ เข้าใจถูก
คือ คิดถูก