ข้อความต้นฉบับในหน้า
...ความอดทนที่เราต้องการมาก คือ ความอดทนต่อความเย้ายวน
จากอำนาจของกิเลส ถ้าฝึกคนของเราให้มีความอดทนต่อความ
เย้ายวนได้มากเท่าไร ความเข้มแข็งของจิตใจทั้งทหารและตำรวจก็จะ
เพิ่มพูนขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ....
"
ถามว่าแล้วจะแก้อย่างไร ก็ไม่ยากจนเกินไป ในเมื่อเราแยกได้แล้วว่า ความกล้าหาญ ความบ้า
และความเมาไม่เหมือนกัน ความกล้าหาญตั้งอยู่บนพื้นฐานของความมีวินัย ความเคารพต่อ
ผู้บังคับบัญชาหรือความเคารพต่อหลักการของทหาร ของตำรวจ และความทรหดอดทนที่เราฝึก
มาตลอดชีวิต
ๆ
ถ้าเรามองประเด็นนี้ชัดเจน และให้ความเข้าใจที่ถูกต้องในเรื่องนี้กับคนของเราให้เต็มที่
ทั้งทหารและตำรวจ แล้วย้อนกลับมาเข้มงวดกวดขันวินัยของตัวเอง ในเรื่องของความเคารพต่อ
หน้าที่ ความเคารพต่อผู้บังคับบัญชา แล้วฝึกความอดทนของเราให้ยิ่ง ๆ ขึ้นไป ไม่เพียงความ
อดทนต่อความลำบากตรากตรำในการทำงาน หรือความอดทนต่อความไม่เอื้ออำนวยของดินฟ้า
อากาศ แต่ความอดทนที่เราต้องการมาก คือความอดทนต่อความเย้ายวนจากอำนาจของกิเลส
ถ้าฝึกคนของเราให้มีความอดทนต่อความเย้ายวนได้มากเท่าไร ความเข้มแข็งของจิตใจทั้งทหาร
และตำรวจก็จะเพิ่มพูนขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ
และเมื่อเขามีความอดทนต่อความยั่วเย้า เย้ายวนได้อย่างดี การที่เขาจะไปอดทนต่อเรื่อง
เหล้า เรื่องบุหรี่ เรื่องอบายมุขอย่างอื่น ก็ไม่ยากแล้ว
การอดทนต่อความยั่วเย้า เย้ายวนเหล่านี้ พูดแล้วไม่น่าเชื่อ เริ่มจากง่าย ๆ ลองดูเถิด
ตำรวจก็ดี ทหารก็ดี ก่อนนอนลองสวดมนต์ไหว้พระสักจบหนึ่ง สวดมนต์ไป นั่งสมาธิสำรวจ
ตัวเองไป ๓ นาที ๕ นาที หมั่นทำอย่างนี้เรื่อย ๆ แล้วความยั่วเย้า เย้ายวนต่าง ๆ จะค่อย ๆ
จางหายไป จากนั้นช่วยกันสร้างค่านิยมให้ถูกต้องว่า
๑. เหล้าไม่ใช่ของดี เป็นของทำลายศักดิ์ศรีของตำรวจของทหาร
๒.
ผู้บังคับบัญชาในหน่วยงานนั้น ๆ ต้องทำตัวเองเป็นตัวอย่าง อย่าไปแตะต้องเรื่องเหล้า
เรื่องอบายมุข ถ้าผู้บังคับบัญชาเข้มแข็งให้ดูเป็นตัวอย่างแล้ว โอกาสที่ลูกน้องจะหักดิบตามมา
ไม่ยาก ถ้าอย่างนี้เดี๋ยวคนในที่ทำงานนั้น ๆ ก็เลิกเหล้าได้หมด แล้วความเข้มแข็งทั้งด้าน
ร่างกายและจิตใจจะเข้ามาแทนที่ ไม่มีเหล้าก็ไม่เดือดร้อน เพราะเหล้าไม่ได้เพิ่มความเข้มแข็ง แต่
เพิ่มความบ้ากับความเมาต่างหาก