ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค | สมุนไพรกลกทิกา นาม วิจุฑา (ปูโลภ ภาโค) - หน้าที่ 119
ติทย์ วิศาลากร ตินสุนธ์ ปฏิญจสมบูรณ์ป่า สพพาการโต ชานาติ
ปสสุทธิ อญญติ ปฏิญจชุดิต ิ ตา ฐ ตา ปชานญุตา ัน ปชานญถิน ัตติ ิ
อิมินา ัฒ มฺมฤทธิดญฺญานตํ
เตสุนิทนฺทิโต วิรชนฺทิโต วุฒุปปการสํ อิมสฺ
สํสารากสํส อร หนี วิเนิ วิชชเสสิ ฯ เอวมฺ ปาริตา
หตฺตาปี อรํ ฆ่ อภิลยชนนฺขาง ฺ จิราวิปนงฺ ขจรํโอ
ปุณฺวาสสร เ ฯ เตนวา อุปนุ่น ตกฺคต เอกเนฺ มาหสฺญา
เทวมนุสสา น โ ต อญฺญฺกฎ กโรณฺ ฎ ตาฎิ พรุษมฺฆา
สมฺมปติ สินฺนรฺมฤทธํ รนฺทนามน ตกฺคติ ปุจฺฉา ฆู
อญฺญฺกสา ฯ พินิสิทรํ โกลสาราชโยฯ ปริเนุพสฺมิ
ฺ ภวานํ อทะสฺสุ นนฺจาอวิโกษฺณ วิลาสฺสฺเทวา อโลกมหาราชา
สกฺลมฤทฺธีเปป จาตฑิสติวิราทสหสตาน ปติฏฺญาเปสิ ฯ โก ปน
วาโท อนุเญสิ ฯ ปุชฺชาสํานนฺติ ปจฺจายานํ อรหตาปี อรฺ ฆ ฎา ฎิอ โโลก เทจิ ปฏิฺกติ อนิมสา ฯ กานํ กโรติฺ ปาปิรติ ฺ ิปาโครณํ ราหาวาทฺโตอิ
อรฺ ฎตาปิ หตตาปิ กีลาสํริน โสมนี
ทสฺสารจากโร ปจฺจายทํมารโฯ
นรํโกโรฺ ปาปาํ อรหํตนฺ ฎูงติ ิฯ
สมมา สามญฺกํ สุพฺพธฺมานํ พุทธปติฺฐตา ปน
ฺ ปจฺฉายาทิน จารโธ ฯ