ความหมายและสัญลักษณ์ในบทพระสูตร : หน้า 198/632

ประโยค-สมุดปากกาา นาม วินยฤกษ์ (ปฐม ภาโค) - หน้าที่ 198 อติฏฺโตเยว หุตาวา ทสนสบมาธานสมุุชฺชึ อนุสรํปคุณุณ สิรสุมี ปณฺฑูรณปุณฺฒาวา ยาว ทสนสวิโว ตาว ปณฺฑูรณโย อปกมิวาวา ทสนุววิทวิง วิหรณญฺญาณ วนิวฤทธิฺวา ปกามิ ฯ เตน โป ปน สมเยน เวรมานา ทุพลภิญฺญา โหติดี ยสม์ เวรมชฺช ปราหมผณฺณ ภาวา เวรมฺุขํ อุปนิสสาย วสฺสดาวํ ยาจิโต เตน สมเยน เวรมณา ทุพลภิญฺญา โหติ ฯ ทุพลภิญฺญาติ ทลุกภิญฺญา ฯ สา ปนุ ทุพลภิญฺญา ฌทุก มนุสสา อสาสฆา โหนฺฏิ อุปปานา ตกฺฌ ตกฺฌ สุสทธาสปิ อติสมฺปูญฺณํา ปุญฺญปฺญาตํปุญฺญา โหติ เวรมาชฺญ ปน สุขา น ตา อโลสิ จอป โว ทุสสุตฺตาย ญาตาโกเสน อโโลสิ ตสมน ตมฺมึ ทสฺสนุตโต ทวิวิกํถัยอํ มา๚๛ ตถุก วุทฺวิกํถํ ตวิรํ ปวดฺติวิกํถา ฯ อิติกนาม อิริยา ทุวิรา ปวดฺตา จิตตอริยา จิตตอิหา ฯ เอกกู ลุขาม นูเต โนํ โอญฺฉปาโย ฯ ออกา ทวิวิกํถิดํ ทุจฺจิวิกา ฯ อิติกํ อีหา อิริมิน ปวดตน ชีวิตตูอาทิน หิ ปทาญ เอกตฺถนา ฯ ตสุเมนา ทุพนฺ เอกิตฺ ฌทุป ปวดฺตํติ ทวิวิกํถิโ อมฺมทฺต ปกฺขํ โต ฯ เสฏฺฐกิฐิตา เสฏฺฐนา อุฏฺฐีนิ เอกาติ ฯ เอกดํ ฯ ทวิวจี ยาจิโว กินิฺจิ อโลทฺถา มตํนา กปฺปมานุสตา อณุขุตฺฏาวณฺณหิ อุดฺมิเก ตตฺต ตฏฺต ปริกนิฏฺฐา วตติ โหติ ฯ เสฏฺฐภูฏิกา ปิปริตา ฯ ปราโว ฯ สตฺถุโค เสฏฺฐา อตุภู ฯ เอกตฺติ เสฏฺฐิกา ฯ อุตฺติตฺติ อาตุรตา พุทธิโก ฯ ตตุโก จ สุกฺกาน คพฺภกฺกนา ฯ