การเตรียมงานบุญวันอาทิตย์ที่วัดพระธรรมกาย วารสารอยู่ในบุญ ประจำเดือน ตุลาคม พ.ศ.2555 หน้า 7
หน้าที่ 7 / 124

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงความสำคัญของการเตรียมงานบุญที่วัดพระธรรมกายในวันอาทิตย์ โดยคุณยายมีนโยบายให้ทุกคนต้องเตรียมงานให้เรียบร้อยและสะอาด โดยไม่ให้มีจุดสิ้นสุดในการเตรียมงาน ทุกคนต้องร่วมมือกันตรวจสอบความพร้อมของสถานที่และช่วยกันทำงานให้เรียบร้อยหลังเสร็จสิ้นงานบุญ เพื่อส่งเสริมการปฏิบัติธรรมและการสร้างบุญในพื้นที่ที่สะอาดเรียบร้อย การเตรียมงานต้องมีความวางแผนและทุกแผนกมีการประสานงานเพื่อให้ทุกอย่างเสร็จสิ้นอย่างมีระเบียบและมีคุณภาพ

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของการเตรียมงาน
-นโยบายคุณยาย
-การร่วมมือกันของทุกคน
-บทบาทของผู้บริหารในงานบุญ
-การปฏิบัติธรรมในพื้นที่สะอาด

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หลังจากที่คุณยายมาอยู่ที่วัดพระธรรมกายแล้ววันอาทิตย์จะเป็นบุญที่ควรทำอย่างมาก คุณยายจึงวางนโยบายเอาไว้ว่า เข้าวันอาทิตย์ก่อนที่สวนจะมา ทุกอย่างต้องสะอาดเรียบร้อย ใครจะเตรียมงาน แผนไหนจะเตรียมงานอย่างไร เท่าไหร่ ก็ทำไปเถอะ แต่ไม่ใช่เตรียมไปจนกระทั่งไม่มีจุดสิ้นสุด ท่านดีแต่เสียดายไว้ว่า เข้ามิดวันอาทิตย์ต้องเรียบร้อยพร้อมใช้งาน เพราะฉะนั้น ทุกคนก็ต้องทำอย่างมีแผน ทุกแผนก็กระชับวันอาทิตย์ต้องสะอาดสมบูรณ์ แล้วเรียบร้อย แล้วท่านยังสั่งว่า เมื่อเรียบร้อยแล้ว ไม่ให้หยุดอยู่เท่านั้น ทุกคนต้องมายืนยืนมั่นหรือยืนมั่นต้อนรับแจกด้วย แล้วหลังเสร็จงานบุญตอนเย็น ให้ช่วยกันก็งานให้เรียบร้อย อย่าให้ขาดวัน ผู้เป็นหัวหน้าหน่วยงาน ไม่ว่าจะเป็นอุโบสถผู้ใหญ่หรือพระใหญ่ในวัดก็ลงมา ท่านก็ยังจะบอกเสมอว่า “พอจะถึงวันอาทิตย์หรือกว่าวันจะถึงวันอาทิตย์” ให้มาช่วยกันตรวจดูว่าสมอะไรที่ยังบกพร่อง ถูกหลงลืม หรือยังไม่ได้ทำ ต้องรีบแก้ไขเสียให้ทัน อย่านั่งง่วงอยู่แต่ในห้อง มาช่วยกันดู ช่วยกันทำ อย่าปล่อยให้ลูกน้องทำงานอยู่ฝ่ายเดียว หรืออย่าให้หลวงพ่อตามมะต้องมาส่งให้บวนขยายดูแลกันเสียก่อนให้สำเร็จ เพราะฉะนั้น ว่ากระเตรียมงานบุญใหญ่หรือวางงานอาทิตย์เสร็จแต่ละครั้งได้ เจ้าหน้าที่แต่ละท่านแต่ละแผนกต้องบอกว่าน่ะเดียวคุณโยม แต่ทุกคนก็จะเอาบุญที่ขาดโยมพึ่งวัดนั้นได้รับความสะดวกในการปฏิบัติธรรม แล้วนับนั้น (ช่วง พ.ศ. ๒๕๙๙-๒๕๖๑) เมื่อเราทำสร้างวัดใหม่ ๆ ในวัดของเราก็ปลูก วัดธรรมชาติ กำลังจะก่อสร้างหรือเสร็จก่อนงานบุญ วันเสมอ ราวกับตั้งใจมามากขึ้นก็มีบิ มทีเดียว เดี๋ยวดนกบ้าง เดี๋ยวไฟดับ ลมพายุ ต้นไม้ใคร เดินก็ใกล้ๆ กระจุยกระจาย ทอประปาแตด ทำให้พระต้องรีบแก้ รีบซ่อม รีบจัดการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า ก่อนที่จะถึงวันอาทิตย์ อย่าให้ฤณฆมามาเห็นสถานที่ไม่น่ายุ่งยาก ซึ่งถ้ามีอยู่ก็ ๑๓ ไร่ เราก็เช็ดถ่านกันเต็มที่ ถ้าหลวงพ่อทัตตชีวา หลวงพี่จุฑา สุกโฒ ก็ต้องรีบมานำทีเดียว สั่งให้วัดอาสาคนคือจอบถือเสมอคนละอัน ไปดูร่องดินปล่อยน้ำไหลออกไป อย่าให้จับนอง บางจุดต้องเอาหนีเกลียดหรือรายมาโยมเสริม เพราะรุ่งอุโบสถยังต้องใช้พื้นที่ตรงสนามดิน สนามกุ้งเป็นพื้นที่ธรรมะ ถ้าพื้นนี้จะนั่งไม่ได้ เดี๋ยวเสื้อเขาจะเปรอะเละเทะ นี่แหละคือการเตรียมงานของเราในสมัยนั้น ต้องเตรียมพื้นที่ให้พร้อม สำหรับบุญอุโบสถาปฏิบัติธรรม ทุกอย่างต้องสำเร็จปุณณาในตอนเข้า ซึ่งบ่อยครั้งก็สำเร็จแบบเดียวจิ!!เลยทีเดียว ยังดีทีเดียวมีสภาพภาวะแวดล้อมสงบใหม่และก็ยังอยู่ก็ปัญหาเรื่องนี้น้อยลง สามารถสร้างบุญบารมีจากพื้นที่นี้ได้ดีเยอะ คุณยายเองท่านก็เข้าใจดีว่า ลูกศิษย์ลูกหา เด็กวัดในสมัยนั่นน่ะก็ยากจริง ๆ ในการเตรียมงานอาทิตย์ เพราะฉะนั้น เย็น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More