ข้อความต้นฉบับในหน้า
สมบัติในนครพาราณสี พระโพสีสัตว์ซึ่งเกิดในนาคา
สนับตัวใหญ่ลำสั้น รูปร่างใหญโต ส่งงาน เป็นที่
เกรงขามของสนับทั้งหลาย เมื่อโตขึ้นจึงทอ่มล้อมด้วย
สนับมากมายในสนามใหญ่ อยู่มาวันหนึ่ง พระราชา
เสด็จขึ้นรถเทียมม้าเข้าไปในพระอุทยาน ทรง
พักผ่อนในพระอุทยานคลอดทั้งวัน เมื่อพระอาทิตย์
อัสดงจึงเสด็จเข้าพระนครราษฎรยกสายเชือกแห่ง
รถตามภูมิใจรอบรั้วในพระลานหลวง เมื่อฝนตก
ตอนกลางคืน จึงปิยฝน พวกสนับในราชตะกูล
ลงจากปราสาทมาดินนึ่งและชะเนาะของราชรถ
พอรุ่งขึ้น พวกราชบุตรีจากปราสาทราชวังว่า
“สนับของชาวบ้านแบนเข้าไปกลางท่าน น้ำก็หนัด
และชะเนาะของราชรถ พระเจ้าข้า”
พระราชาทรงระวังสนับมาก “พวกท่านจงฆ่า
พวกสนับให้สิ้นซาก เห็นที่ไหน ฆ่าให้หมด” ตั้งแต่
นั้นมา สนับฤาม่าทายเลื่อนตามท้องถนน สนับที่
เหลือจึงพากันหลับตานอนในท้องสะพาน, แล้วเกิดจริ
ะเช้าขึ้นมา จึงคิดจะออกจากสนามใหญ่อยู่ในพระนคร
ตามลำพัง นำอัครชัย์เอ็นทั้งชาวบ้านและราชบูร
เห็นพญาสุนัขแล้ว ต่างเกิดจิตใจใฝ่ฝันว่า
พญาสุนัขวิ่งเข้าไปในท้องพระโรงด้วยความเร็ว