หลวงปู่เชื่อนไว้ในแก่นแท้ : หน้า 101/124

หลวงปู่เชื่นเต็มที่เต็มแก่ วันนี้ ๑๐ ตุลาคม เป็นวันเดียวกัน ท่านไปไม่ได้ แต่คุณๆ ของท่านไปได้ คุณครูใหญ่กำลังมอบดินให้กับพวกเรา ทำให้เกิดเรื่องราวของภูมิภาคเศรษฐกิจ เรื่องโดย่อ อดีตของท่านเป็นบำเหน็จกำลังจะละกับบรรดาอยู่บ้านัน ขณะนั้นพระอาจารย์รูปหนึ่งเดินออกบุญ "ทองคำ" เพื่อไปลงคีย์บงพระบรมสารีริกธาตุของพระัลสัมสัมพุทเจ้า ท่านบอกบุญญายอย่างทอง แต่นาย่าทองกำลังโกรธจึงพูดกับบรรยายว่า "เธอจงโยนพระศตามของเธอลงไปเสีย" ภรรยาย่างทองให้ศร ยิ่นก็ได้สล การใกล้บสมอย่างทองให้สดใส ขอโทษให้พระเจริญกัญ ชั้นยืนพักผ่อนของท่านไม่ได้นำดินของเรา แต่ท่านลงเกินพระศาตา ต้องไปขอจากพระศาสดา นายช่างทองจึงท่านวดดอกไม้ทองคำ 3 หมื่น นำไปไว้ในที่รับรองบรมสารริตกและกล่าวคำขอขมา นายช่างทองมูลค่าชาย ๓ คน เขาไวรวบลูกชายคนโตและคานกลางมาทำ แต่ได้รับการปฏิเสธว่า พ่อเป็นค่าน้ำพระสัมสัมพุทเจ้า ผมไม่เกี่ยว พ่อทำแต่เดี่ยวเกิด สุดท้ายมาขา ชวดน้องลูกคนเล็ก ลูกคนนี้กลับคิดว่า "ธรรมดากิจธุระของ น่าว่าเป็นเรื่องอะไรต่อมา ย่อมเป็นภาระของลูกด้วย เพราะภารกิจของพ่อคือหน้าที่ของลูก" ลูกคนเล็กจึงช่วยพ่อทำของดอกไม้ทองคำแล้วนำไปใน ผาพาดสุดท้าย ด้วยบุญนี้ นายช่างทองจึงเกิดเป็นภูมิภาคเศรษฐี มีภูเขาทองสูง ๘๐ ศอก (๖๐ เมตร) เป็นสมบัติครูร่องที่ไม่พ่อง เมื่อคิดจะออกบวช ก็จะอบสมบัติให้ลูกทั้งสาม จึงหลอดอวดค่าว่าโครมบูญ พ่อที่รองรับรับสมบัติ โดยบอกรอพกรให้ไปออกเขาทอง ลูกชายคนโตและคานกลางไม่ได้ ลูกชายคนเล็กพูดได้ จึงได้ครอบครองบุญทองคำ เพราะในอดีตลูกคนเล็ก ก็คือ ลูกที่ช่วยพ่อทำดอกไม้ทองคำ ภารกิจของพ่อคือหน้าที่ของลูก ภารกิจวันนี้ ๑๐ ตุลาคม คุณครูไม่ใหญ่มุ่งแต่งแสดงความกตัญญู บูชาด้วยพระเดชพระคุณหลวงปู่ เมื่อเป็นการจบของหลวงพ่อ ก็เป็นหน้าที่ของบรรดาเรา ลูก ๆ นร.อุบลทุกคนจะทำจันต์แทนท่าน แม้แต่กุมารธรรมมัย ฉลองพุทธชยันตี ในวันที่ ๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๕ ก็เป็นหน้าที่ของลูกทุกคนที่จะทำงานให้เข้าเป้า เก็บเป้ ดังนั้น ๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๕ และ ๔ พฤศจิกายน ๒๕๕๕ อย่าลืมบุญนี้กันนะครับ ลาภ ฝป. เราคือ ผู้สถาบันถนสายทองคำ ด้วยดอกดาวรวง พันธูปเศรษฐกิจเศรษฐีโกลด์ โป.Msgนรับพระดงสะสัมพุทเจ้า บนเส้นทางมงคลปูชนียาจารย์ ..ที่ท่าน ได้ให้เรา ชิง เม รวยเร็ว รวยแรง รวยรวย รวยถึง ที่สุดแห่งธรรม