การทำทานและความตระหนี่ : หน้า 22/124

ที่พิเศษสุดและดีที่สุดคือการไปปล่า ฯ จะต้อง จง หลายคนพลุกโอบอ้อมทำทานเพราะไม่มีทัพย์ ทุ่มเทสุดชีวิต สุดหัวใจ และหากสิ่งใดทำได้ ก็จะ แต่ครับมีทรัพย์แล้วกลับหอเนื่องบุญที่จะให้ทำทาน จะทำอย่างพิถีพิถันและสมบูรณ์ที่สุด แต่หลายครรพอมีทรัพย์และมีเนื้อบุญ.. ลูกหลานคุณยาย หัวใจ "หนึ่งไม่มีสอง" ทวงรํ้าข้าศึกเป็นศัตรู ส่วนคนทำทานมีความ ตระหนี่เป็นศัตรู หากทำลายความตระหนี่ในใจเสีย ได้ ผู้ัน้อยเป็นผู้มาชนะ ประจุดทหารสามารถ เอาชนะข้าศึกได้อย่างงามงาม นั่นเพราะความ ตระหนี่มักเป็นสิ่งที่จิตใจจัดความหน่วงเหนียว ล้น และความตระหนี่เอง ที่จะทำให้พลาดโอกาส ทำสิ่งที่ดีที่สุดให้ตนเอง ๒๑ หลายคนพลุกโอบอ้อมทำทานเพราะไม่มีทัพย์ แต่ครั้นมีทรัพย์แล้วกลับหันเนื่องบุญจะให้ทำทาน ไม่ได้ แต่หลายคนครั่นพอมีทรัพย์และมีเนื้อบุญ.. แต่กลัดตรงนั้นไม่มีศรัทธา เมื่อเป็นเช่นนี้..บุคคล นั่นก็ยากที่จะได้บุญเป็นสมบัติเฉพาะตนที่แท้จริง ซึ่งมีสิ่งที่น่าคิดว่า ความพร้อมด้วยปัจจัย เช่น มี อาหราบริโภคไม่อดอยาก มีเสื้อผามากมายหลาก หลายสิ่ง มิยารักษาโรค และมีที่อยู่อาศัยใหญ่โต แต่สิ่งเหล่านี้.. จำเป็นเฉพาะในชีวิตชาตินี้ยาวนาน ไม่เกินร้อยปีเท่านั้น เพราะชีวิตอันยาวนานหลังจาก การตาย ปัจจัยสิ่งหลายเหล่านี้ หาได้เกิดประโยชน์ กับตัวเราไม่ และไม่สามารถติดตามตัวเราไปแม้ แต่เมื่อเดียว มีแต่บุญเท่านั้นที่เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับ