การทำสมาธิและประสบการณ์สว่างกลางท้อง : หน้า 63/108

พระอนุกูล อธิมโน ๔๔ ตั้งใจให้โยมพ่อ-โยมแม่ได้บุญ อย่างเต็มที่ พอไม่คิดอะไร ใจก็นิ่ง แล้วก็มีจุดสว่างเกิดขึ้น ตรงกลางท้อง 99 ทุกคน แค่เพียงทำใจนิ่ง ๆ เฉย ๆ สบาย ๆ ประมาณวันที่ ๕ ของการอบรม ผมนั่งหลับตา ทำตัวนิ่ง ๆ ทำใจนิ่ง ๆ ไม่คิดอะไร ก็รู้สึกเหมือน มีคนเอาไฟฉายส่องมาที่ลูกตา ติด ๆ ดับ ๆ เป็น ระยะ ๆ ผมก็ไม่รู้ว่าคืออะไร วันต่อ ๆ มาก็ เป็นอีก จนอุปสมบทแล้ว ๔ วัน คราวนี้ผมเห็น ความสว่างนานขึ้น ผมก็ดูไปเฉย ๆ ทำใจนิ่งๆ ไปเรื่อย ๆ ก็เริ่มเห็นเป็นดวงกลม ๆ เท่ากำปั้น มีความใสนิดหน่อย ลอยอยู่ในระดับสายตา ผมคิดว่าแปลกดี ใจมันแปลก ๆ แต่มีความสุข มาก พอออกจากสมาธิแล้วอารมณ์ดี ดูอะไรก็ดี ไปหมด ยิ่งนึกถึงคำพูดของหลวงพ่อที่บอกว่า โยมพ่อโยมแม่จะได้บุญด้วย ก็ยิ่งปลื้มครับ ๆ “ผมนั่งสมาธิทุกวัน ใจก็นิ่งง่ายขึ้น แล้ว ตัวก็จะเบา แขน ขา ข้อก็เหมือนไม่มี ไม่ปวด ไม่ เมื่อย หน้าอกขยาย ความสว่างก็เกิดมากขึ้น ผม นั่งสมาธิไปยิ้มไป แล้วก็อยากนั่งเรื่อย ๆ วันที่ ๒๙ สิงหาคม พอหลับตาปุ๊บ ผมก็เอาใจวางเบา ๆ ตรงกลางท้องที่ฐานที่ ๗ สักพักใจก็นิ่งมาก แล้ว ความสว่างก็มาเลยครับ แต่คราวนี้สว่างมาจาก ในกลางท้อง สว่างพริบเป็นแสงนวลตา พอเอาใจ ไปวางเฉยๆ ตรงแสงนั้น ก็เห็นเป็นดวงกลม ๆ ค่อย ๆ ผุดขึ้นมาจากด้านล่างสุดของท้อง ค่อย ๆ โผล่ขึ้นมาเหมือนพระอาทิตย์ขึ้น ดวงนั้นเล็ก กว่ากำมือ ใสมากจนผมคิดว่า “เราคิดไปเอง หรือเปล่า” ผมเลยจะลบภาพดวงแก้วที่เห็นด้วย การทำใจนิ่ง ๆ ไม่คิด แต่ไม่คิดอย่างไรดวงนั้น ก็ยังอยู่ ผมจึงมองเข้าไปตรงจุดสว่างของดวง แล้วอยู่ดี ๆ ผมก็เห็นเป็นตัวเองห่มจีวรนั่งสมาธิ แต่เป็นกายใส ทั้งตัวเลยครับ พอจะพิจารณา ใกล้ ๆ ภาพนั้นก็หายไป เหลือแต่ความสว่าง ที่กลางท้องจนหมดเวลา ๆ “วันต่อมา ผมก็นั่งแบบเดิม ตั้งใจให้ โยมพ่อโยมแม่ได้บุญอย่างเต็มที่ พอไม่คิดอะไร ใจก็นิ่ง แล้วก็มีจุดสว่างเกิดขึ้นตรงกลางท้อง พอวางใจเบา ๆ จุดนั้นก็สว่างขึ้นอีก ตัวเบามาก ใจนิ่งมาก ไม่มีความคิดอะไรเลย แล้วผมก็เห็น องค์พระขนาดใหญ่กว่าหนึ่งฝ่ามือเกิดขึ้นตรงกลาง