การค้นพบทางธรรมในค่ายธรรมะ : หน้า 53/116

"พอเข้าไปเรียนในระดับอุดมศึกษา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป วัน ๆ มีแต่เรียน วางก็ไปเที่ยวและดื่มเหล้า บุญก็ไม่ค่อย ได้ทำ วันหนึ่งพี่ชายของสาวเราคนไป เข้า ค่ายธรรมะ ดี-มา-แคมป์ ๗ วัน ทำให้ได้รู้จักกับโครงการอบรมธรรมนา ยาทและตัดสินใจเข้ามวบ ดังแต่ ก้าวแรกก็มาอยู่ในโครงการ สามเนตร ตั้งใจศึกษาธรรมะจากพระอาจารย์และ พระพี่เลี้ยงอย่างยิ่งยวด สิ่งที่ชอบมาก ที่สุดในโครงการก็จะ คือลความามคดี ฉัน เหมือนกัน จำอันพร้อมกัน ทำเหมือนกัน มีอะไรช่วยเหลือกัน และพระอาจารย์ยัง เน้นเรื่องการนั่งสมาธิเป็นพิเศษด้วย "ในช่วงสองวันนึ่ง สามเนตรนั่ง แบบปรับร่างกายให้เข้าที่ ให้ดูด ทำ อย่างสบาย ๆ ผ่อนคลาย แล้วจัง หลับตาเบา ๆ นี้ก็ถึงบุญที่ได้สงสมาม ค่อย ๆ ภาวนา " สัมมา อะไระหัง ไปเรื่อย ๆ ประมาณ ๑๐ นาที คำว่านิมา หายไป ใจนิ่ง เหมือนเราได้กันอะไรเลย อยู่ดี ๆ ก็เห็นแสงเป็นจุดเล็ก ๆ เหมื อน ดวงดาวบนท้องฟ้านิ่ง ๆ ดูเราเข้าไป รู้สึกเหมือนลอยอยู่ ท่ามกลางแสงที่สว่างมาก เท่ากับพระอาทิตย์เที่ยงวัน ๓ ดวง สามเนตร รู้สึกสุขาย มีความสุขอย่างบอกไม่ถูก มาถึงช่วงบ่ายของวันที่ ๑๖ เมษายน สามเนตรได้ไปบุญบำเพ็ญภาวนา ตั้งแต่เช้าจนค่ำยัน ตอนเย็นก็เอ้ สามเนตรได้วางใจในที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ พร้อมกับภาวนา สัมมา อะระหัง ไปด้วย เช้ดได้สัก ๒๐ ตัว สิ่งที่ไม่แน่ือก็คือ อยู่ดี ๆ ก็เห็นองค์พระองค์ในท้อง ท่านใส่กว่ แก้ว สามเนตรก็เงยไปเรื่อย ๆ ยิ่งเช็ด ยิ่งเห็นชัด พอทัศนาก็ ขยายคูมตัว ๒ ชั้น ทำให้ยากเช็ดไปเรื่อย ๆ ไม่อยากหยุดเลย ใน คืนนั้นสามารถนั่งสมาธิอีก ที่เห็นแสงเป็นจุดเล็ก ๆ คล้ายดาวดวงนาน ท้องฟ้า ๑ ดวง อยู่ตรงกลางท้อง พอมองผ่าน ๆ รู้สึกเหมือนแสงจะ ดูเข้าไป พอปล่อยรู้สึกปลอดโปร่ง ตัวเองเหมือนจะลอยได้ สามเนตร อยู่ในแสงนี้ลักพัก ๆ จู๋ ๆ องค์พระก็ผุดขึ้นมาจากแสงว่าง นั่งหน้า ไปทางเดียวกันและขยายคูมตัว สามเนตรมีความสุขมากที่สุดเลย"