การประหยัดและการใช้งานอย่างมีคุณค่า : หน้า 92/116

ผมยังนี้ไม่ออเลยว่าถ้าผมไม่ยอมหลับหัวของใช้เล่านี้นั้นเครื่องมาด้วยจะเป็นอย่างไร ต้องถ้าหาซื้อใหม่มา แต่ก็ซื้อไม่ง่าย ๆ จะดัดแปลงของในพื้นที่ไม่แน่ใจว่าจะทำได้ดีอย่างที่สุดแล้ว หอบหัวทั้งหมดนี้นั่งเครื่องมาจากวัด เพราะถ้าไม่อ่านนี่เครื่องมิอาจจะอยม่งอย่างใด การเห็นทะเลครั้งนี้คงสุขใจไมเดียว เพราะหน้าที่ของเรานั้นนกพอร่างบางที่นึกสงสัยตัวเอง ทำไมเรามาให้นบใบใหม่ให้หลวงพ่อท่านใช้ เพราะต้องการประหยัดกับแค่บันพลาสติกและไม่สาดงด หรือเพราะความที่ท่านคุ้นเคยและผูกพันกับบันใบนี้นะทำให้ไม่สบายใจถ้าต้องเปลี่ยนไป ท่านก็เลยจำเป็นต้องใช้ต่อไปเช่นเดียวกัน เหมือนเดิมบันพลาสติกที่คุณายาท่านใช้ก็ทิ้งน้ำไม่สามารถจะบุ๊ดได้วา ท่านใช้ยาวนานก็บีดกดค่อยเปลี่ยนใบใหม่ ราบจากพี่อุราภูดูแลคุณยายว่า ท่านจะใช้นพังหรือใชน ไม่สามารถใชงานได้ต่อไป ท่านจึงยอมที่จะเปลี่ยน การประหยัดและรู้จักใชของให้คุ้มค่านั่นคือสิ่งที่เราได้รับการปลูกฝังมาตั้งแต่เด็ก ๆ แต่ความพอใจและรักที่จะใช้ในสิ่งที่เรามีอยู่คือสิ่งที่เราได้รับรู้จากครูอาจารย์ของเรา โดยตรง ดังนั้น ในวันที่ไฟดับ เครื่องบีบไม่ใช่ได้ ไม่ทำให้ไหล อย่างน้อย หลวงพ่อท่านก็พอจะมีน้ำที่รองเก็บไว้ในนั้นให้ใช้นี่ นี่คือเหตุผลที่ทำไหม่ตอนการใช้น้ำในบัน แตนี่เพียงแค่ครึ่งบันท่านจะใช้ทำอะไรได้บ้าง ก็ไม่ได้สร้างความอัดอั้นใจให้ท่าน แต่ถ้าครั้งนี้สำหรับเรานั้นลาบากไหม ถ้ามีให้เราใชเพียงแค่เน้น