ความสัมพันธ์และการปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวัน : หน้า 255/291

อะไรไม่ได้ดั่งใจ และมักจะเสียงกับมือถืออยู่เนื่องๆ พูดจากันก็ไม่ค่อยจะรู้เรื่องแม้ว่าจะพูดภาษาเดียวกัน คุณสามีของดิฉันเขาชอบดื่มเหล้าค่ะ ดื่มทุกอาทิตย์ วัดก็ไม่เข้าเหล้าก็ยังเอามาดื่ม ไม่ว่าจะเป็นวัดไหนก็ไม่ชอบทั้งนั้น มินำ้ซ่ำยังพูดให้ฉันซ้ำใจก่อนมาวัดอีก มักจะถามอะไรที่ไม่เข้าท่าบ่อยๆ เช่น บุญเนมันเป็นตัวอย่างไร พอได้ฟังคำถามด้วยความเป็นคนโกรธง่ายอยู่แล้ว และไม่รู้จะตอบอย่างไร ก็สวนกลับคำถามนี้ฉันไม่ชอบ ทำให้สองเราแม้เคียงคู่ แต่ก็เหมือนอยู่กันแบบสองคนสองทาง ฉันต้องฝากอธิษฐานทุกครั้งที่ทำบุญมาตลอด 30 ปี ด้วยความรักว่าศุข ด้วยอานุภาพแห่งบุญที่มา 30 ปี ขอให้สมศรีสามีของดิฉันเข้าวัดด้วยเถิด จนกระทั่งมาพเจอ DMC และมีโอกาสได้บวชอบาสิกาแก้วรุ่นแรกที่แคลิฟอร์เนียมีโอกาสปฏิบัติธรรมอย่างต่อเนื่อง ดิฉันเริ่มต้นการนั่งด้วยการนึกอารมณ์หลงปุ่มไวที่กลางท้องกวาน “สมัมา อะระหัง” ไปเรื่อยๆ ไม่ได้อะไร ค่อยๆ ทำใจให้หยุดอยู่กับหลงปู่ สักพักก็เริ่มเห็นใบหน้างามรบที่ถือในวันอุฒิ รูปหล่อหลงปู่ทองคำ แล้วก็ถาวน่า “สมัมา อะระหัง” ต่อไปเรื่อยๆ