การทำสมาธิและการเข้าสู่ภาวะสงบ : หน้า 280/291

ทั้งมวล ทำประมาณหนึ่งว่าเรานั่งอยู่คนเดียวในอาทิตย์ที่โล่งๆ กว้างๆ เติมเปี่ยมไปด้วยอิสระเสรีและสันติสุข แล้วจงสมติว่าภายในร่างกายของเรานั้นปราศจากอวัยวะทุกอย่าง เป็นที่โล่งๆ ว่างๆ กลางภายใน เราอาจจะรู้สึกว่าร่างกายนั้นโปร่งเบาขึ้น และค่อยๆ กลิ่นหายไปกับบรรยากาศโดยรอบ จากนั้นให้น้อมนำใจของเรามารวมไว้ที่ศูนย์กลางกาย ภายในกลางท้อง เหนือระดับสะดือขึ้นไปสองนิ้วมือ โดยไม่ต้องกังวล ตำแหน่งที่แน่นอนของศูนย์กลางกายมากจนเกินไป เพียงแค่รักษาใจให้หวลมๆ อย่างแผ่วเบาและนุ่มนวลที่บริเวณกลางท้องอย่างต่อเนื่อง พร้อมๆ กับความผ่อนคลายของร่างกาย และจิตใจ เมื่อผ่อนคลายทั้งกายและใจดีแล้ว ให้เริ่มนิ่งถึงภาพภายในอย่างแผ่วเบา โดยนิ่งถึงดวงแก้วกลมใสบริสุทธิ์ ไม่มีตำหนิ ขนาดใดก็ได้ สว่างเหมือนดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวัน ใสเย็นเหมือนแสงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ นึกอย่างง่ายๆ สบายๆ ไม่ตั้งใจค้นภาพจนเครียดไม่มีกำลังจนเกินไป ไม่ชัดเจนก็ไม่เป็นไร นิทเท่าที่นิทได้ แล้วก็รักษาใจให้สงบ หยุด นิ่ง นึกต่อเนื่องไป หากเผลอไปคิดเรื่องอื่นให้ประคองใจไว้ด้วยบริการความควบคู่กันไปด้วย โดยภายในใจเบาๆ ให้เสียงของคำรวนดังออกมาจากกลางดวงแก้วใส