ชีวิตที่เสียงเพลงในคาราโอเกะ : หน้า 264/291

เธอจะยอะไรให้เพื่อนอีกล่ะ ต่อมามีเพื่อนมาชวนไปเปิดคาราโอเกะ ดิฉันลงทุนหมดเงินไป หลายล้านบาท แต่ก็เข้าท่านองเดิมคือ ลูกค้าจะซื้อเพียงชุดแรก ชุดต่อไปฉันก็จะเป็นเจ้ามือ พอมาได้ที่ก้อออกท่องราตรี ยันสว่างเกือบทุกคืน จนได้ฉายาว่า เหมือนผีระสือ กลางวันนอน กลางคืนออกหากินเหล้า พาเพื่อนๆ เที่ยว แล้วก็ตื่นสาย ใช้เงิน วันละเป็นพัน ร้านคาราโอเกะเปิดได้เพียง 2 เดือน ก็ต้องปิดสนิท ต้องเซ็งให้คนอื่นในราคาถูก เรียกว่า ขาดทุนยับเยิน สามีจึงบอกกับ ดิฉันว่า คุณไม่ต้องไปลงทุนอะไรหรอก อยู่เฉยๆ ดีกว่า จะมีเงินเก็บ ดีกว่า ดิฉันก็ลึกและหันมาดองเหล้าดื่มเองอยู่กับบ้าน เพราะว่าไม่ได้ เปิดร้านขาย โดยดองคู่กัน 2 โหล ชนิดไม่ให้ขาดช่วง พอไหล หนึ่งหมด อีกโหลหนึ่งก็ได้พอดี กินได้ทุกวันเลย ดื่มที่เป็นเหยือก เหมือนน้ำหวาน ดื่มเองยังไม่พอ ยังเมื่อแผนอื่น ตกใส่ขวด กระทิงแดงเที่ยวแจกจ่ายให้กับแม่ค้าในตลาด จนเมาทั่วถึงกันทั้ง ตลาด พอเมากันได้ที่ชวนกันมาเปิดคาราโอเกะร้องรำทำเพลงในบ้าน สามีของดิฉันก็ไม่ว่าลักคำเลย แล้วร้องคาราโอเกะให้ฟังอีกด้วย