ความสำคัญของบุญและศีลในชีวิต : หน้า 8/135

อิ่มนำสำราญ แล้วนำอมผ้าทิพย์และรัตนชาติ หลากชนิดให้แก่พ่อค้าด้วย อีกทั้งยังฝากผ้าทิพย์คั่นหัวให้นำไปถวายพระบรมศาสดา จากนั้นก็เชิญบูชาภาพของส่งพวกพ่อค้ากลับบ้านโดยสวัสดิภาพ เมื่อพ่อค้ากลับบ้านแล้ว วิริปไปยังวัดพระธาตุดวง เพื่อถวายผ้าทิพย์คู่นั้นแต่พระพุทธองค์ พร้อมกับกราบทูลเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น จากนั้นร่วมกันถวายทานถึง ๙ วัน เพื่อที่สุดส่วนกุศลจะจงถึงเวมานิน-เปรตผู้เป็นเจ้าของทรัพย์ ด้วยผลบุญดังกล่าวทำให้นางจะจากความเป็นเปรตไปบังเกิดในวิมานทองของสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ในช่วงไปด้วยรัตนะต่าง ๆ และมีนางเทพอัปสรหนึ่งพันเป็นบริวาร จะเห็นได้ว่า บุญเท่านั้นเป็นที่พึ่งของสรษสัตว์ คนมีกิริยา มีธรรม จะเป็นเจ้าของ สมบัติ แต่คนผู้ไร้ตะ สงสัยนิ่งกลังสิ่งทุกอย่าง โทษบรรเทแห่งการผิดศีลอดจะทำลายความดีจักจะทำลาย ความดีในชีวิต และทำให้ประสบแต่ความทุกข์อันต่ำเรื่อยไป หากทุกคนในโลกมีวิธีโอดีตเป็นไปก็จะไม่ร้ากล้ำค่ำดึก ยิ่งถ้าได้รู้ถึงความทุขยันที่จะตามมาจะไม่กล้าทำรั้ แต่เพราะความไม่รู้หรือประมาทในชีวิต เนื่องจากตามใจใส่จนเคย ทำให้ลงละเมิดศีลเป็นอาจิณ เพราะฉะนั้น เราต้องตั้งสติดให้ดี อย่าทำลายศีลของตนเอง ต้องรู้จักตนอยอดกลั้นอุเบกขาไว้กันหวาน อย่าเห็นแก่งเงินทอง ลาภยศ สรรเสริญ ที่ไม่จริงยิ่งนั้น ถ้าเรารักษาศีลศักดิ์จะรักษา อย่าลิมว่าความทุกข์ในโลกนี้มีนาน แต่เราจะไปสบายไปในโลกอีกยาวนาน คือ จะได้บิดใหญ่ หัวสวรรค์สมบัติและนิพานสมบัติในตนเอง...